Έθιμα όπως το «Μνημόσυνο» στην Ικαρία το Πάσχα δείχνουν πρακτικούς τρόπους με τους οποίους (μπορεί να) εκφράζεται η Ορθόδοξη πίστη με συνέπεια στην πράξη.
Να ποια ήταν -αλλά και σήμερα μπορεί να είναι- μια ελληνική, ρωμέικη, θετική αντι-πρόταση πολιτισμού και ανώτερης ποιότητας ζωής:
Αλληλεγγύη, κοινοτισμός, συλλογικότητα, μοιρασιά, σχέση, κοινωνία, ανοιχτότητα, παράδοση, ισοτιμία, προσφορά, αγάπη.
Αντίδοτο στη προβαλλόμενη αστραφτερή συνταγή ευτυχίας που όμως στην πράξη οδηγεί με ακρίβεια στη δυστυχία: εγωκεντρισμός, ηδονοθηρία, καταναλωτισμός, απολαύσεις, φιλοδοξία, δόξα, αυτοπροβολή, εκμετάλλευση του άλλου, περιχαράκωση, αδιαφορία.
Από εμάς εξαρτάται αυτή την πρόταση και να την επικαιροποιήσουμε και να την κάνουμε πράξη. Με μικρά βήματα. Αλλιώς το «Χριστός Ανέστη» που θα φωνάξουμε με την καρδιά μας κινδυνεύει να μείνει μια φράση χωρίς αντίκτυπο στην καθημερινή ζωή μας…
Αφορμή η ταινία – ντοκιμαντέρ «Νικαριά μου». Διαβάστε αναλυτικά κριτικές και δείτε εδώ την προεπισκόπηση:πηγή
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου