Η κατάργηση του «10» ως επαναστατική καινοτομία

...για να ανεβάσουμε το επίπεδο της Παιδείας μας ακόμη περισσότερο μάλιστα μπορούμε σταδιακά να λάβουμε και μερικά μέτρα ακόμη, όλα στην ίδια φωτεινή κατεύθυνση που δείχνει η κατάργηση του «10».

Το πρώτο είναι να καταργήσουμε εντελώς τη βαθμολογία, αρχικά στο γυμνάσιο, μετά στο λύκειο και, στο πλαίσιο ενός πενταετούς προγράμματος, στο πανεπιστήμιο. Αλλωστε, η βαθμολογία είναι κατ΄ εξοχήν μορφή αξιολόγησης, και είναι γνωστό πόσους αγώνες έχουν κάνει πολλοί εκπαιδευτικοί μας, κάθε βαθμίδας, για να μην αξιολογούνται (η ΟΛΜΕ μάλιστα καταδικάζει ρητά τις σχετικές απαράδεκτες αποφάσεις των νέων μέτρων). Γιατί λοιπόν να μην προσφέρουν τώρα οι διδάσκοντες αυτό που το θεωρούν προνόμιό τους- και κατά την κρίση τους τόσο βελτιωτικό του επιπέδου της Παιδείας- και στους μαθητές και στους φοιτητές τους;

Το δεύτερο μέτρο- αυτό εμπνευσμένο από άλλο επαναστατικό βήμα, της ανωτατοποίησης των ΤΕΙ-, θα είναι η ανωτατοποίηση του λυκείου। Ετσι, ο απόφοιτος του ελληνικού λυκείου θα θεωρείται αυτομάτως πτυχιούχος πανεπιστημίου। Η απαραίτητη συνέχεια βέβαια είναι η υπερανωτατοποίηση του πανεπιστημιακού πτυχίου και η αναγόρευσή του, αυτομάτως, σε διδακτορικό. (Το διδακτορικό, σε συνεννόηση με τη Σουηδική Ακαδημία, μπορεί να πετύχουμε να θεωρείται Νομπέλ.) Υπάρχουν πάμπολλες ιστοσελίδες που προσφέρουν διπλώματα κάθε λογής επί πληρωμή. Γιατί να μην τους ανταγωνιστούμε, προσφέροντας στη χειμαζόμενη οικονομία μας το πλούσιο έσοδο που τώρα καρπώνονται κάποιοι επιτήδειοι; Σίγουρα θα τους επιβληθούμε κατά κράτος! Γιατί τι νομίζετε ότι θα προτιμούν οι αλλοδαποί υποψήφιοι; Το τσίτικο, το ξένο, που βρωμάει από δέκα χιλιόμετρα ότι είναι αγορασμένο από το Διαδίκτυο, ή ένα λαχταριστό δίπλωμα ελληνικού πανεπιστημίου, με ωραιότατες σφραγίδες, με ιωνικές κολόνες, με Πλάτωνα, Αριστοτέλη και όλους μας τους σοφούς επάνω;

Το Βήμα της Κυριακής 18 Απριλίου

Ο Απόστολος Δοξιάδης είναι έλληνας συγγραφέας και σκηνοθέτης. 'Εγινε δεκτός στο Πανεπιστήμιο Κολούμπια της Νέας Υόρκης σε ηλικία 15 ετών. Σπούδασε Εφαρμοσμένα Μαθηματικά στο École Pratique des Hautes Études του Παρισιού, κατασκευάζοντας μαθηματικά μοντέλα για το νευρικό σύστημα.
Μετά το πέρας των σπουδών του, ο Δοξιάδης γύρισε στις αγάπες της εφηβείας του: τη συγγραφή, τον κινηματογράφο και το θέατρο. Δημοσίευσε τέσσερα μυθιστορήματα: Παράλληλη ζωή (1985), Μακαβέττας (1988), Ο θείος Πέτρος και η εικασία του Γκόλντμπαχ (1992) και Τα τρία ανθρωπάκια (1997). Αρχικά γράφτηκαν στα ελληνικά, ωστόσο η μετάφραση που έκανε ο ίδιος στα αγγλικά τού Ο θείος Πέτρος και η εικασία του Γκόλντμπαχ εκδόθηκε διεθνώς το 2000.
Το 2008, ο Δοξιάδης κυκλοφόρησε το μυθιστόρημα-κόμιξ Logicomix, σε συνεργασία με τον καθηγητή του Πανεπιστημίου του Μπέρκλεϋ στην Επιστήμη των Υπολογιστών Χρίστο Παπαδημητρίου και τους καλλιτέχνες Αλέκο Παπαδάτο και Annie di Donna. Σύντομα το βιβλίο έγινε παγκόσμιο best seller.