Θάλασσα ή βουνό; Το δίλημμα δεν έχει νόημα αφού με αφετηρία τα Βίλια
βρίσκεστε μιαν ανάσα από την κορυφή του Κιθαιρώνα,
βρίσκεστε μιαν ανάσα από την κορυφή του Κιθαιρώνα,
O «Παράδεισος» είναι τελικά πολύ κοντινή υπόθεση. Χιλιάδες Αθηναίοι κάθε Παρασκευή περνούν τα διόδια και διακτινίζονται σε χωριά, παραθαλάσσια θέρετρα, πόλεις και χιονοδρομικά κέντρα, ξορκίζοντας πίσω τους τον «δαίμονα» της Αττικής, τα άγχη της μεγαλούπολης, την κίνηση και τη ρουτίνα. Κι όμως, 58 χλμ. από την Αθήνα, τα Βίλια διατηρούν τη φυσιογνωμία ενός χωριού, οι ρυθμοί είναι πιο αργοί και το κυριότερο απέχουν μιαν ανάσα από την κορυφή του μυθικού Κιθαιρώνα που με τη σειρά του διαθέτει όλα τα προνόμια ενός βουνού. Οι... ασκήσεις επί χάρτου αρχίζουν από τα Βίλια , έδρα του Δήμου Ειδυλλίας. Είναι πρωί και οι ντόπιοι αγοράζουν το ψωμί τους (αλλά και θαυμάσια τυρόπιτα) από τον πιο παλιό ξυλόφουρνο του χωριού που ανήκει στην ευγενέστατη Ελένη Τσούγκου και λειτουργεί αδιάκοπα από το 1932. Η βόλτα στον κεντρικό δρόμο βγάζει στην πλατεία με τον βυζαντινό ναό της Μεταμορφώσεως του Σωτήρος και την εκκλησία των Ταξιαρχών, ενώ αν ακολουθήσετε την αντίστροφη πορεία (προς Κιθαιρώνα) περνάτε από το ωραίο κτίριο του Δημαρχείου και από το άγαλμα της Έλλης Λαμπέτη που καταγόταν από εδώ- και το πραγματικό της όνομα ήταν Έλλη Λούκου. Βγαίνοντας από τα Βίλια και δύο χλμ. έξω από το χωριό, η ταμπέλα δείχνει για την κορυφή του Κιθαιρώνα και με 9,5 χλμ. οδήγησης μέσα από πεύκα (αρχικά) και έλατα (όσο ανεβαίνετε) φτάνετε στη θέσηΠέταλο σε ύψος 1.090 μ. και στο καταφύγιο «Βαγγέλης Τσάκος» του ΕΟΣ Ελευσίνας. Οι ορειβάτες παίρνουν μιαν ανάσα, πίνουν ζεστό τσάι και οργανώνονται για την εξερεύνηση του μυθικού βουνού υπό την εποπτεία του παλιότερου ορειβάτη του ΕΟΣ Ελευσίνας κ. Τσέκα. Συνεχίζοντας από ασφαλτοστρωμένο δρόμο με ήπιες στροφές, φτάνετε στην κορυφή του βουνού και ακουμπάτε τις ερειπωμένες στρατιωτικές εγκαταστάσεις στα 1.400 υψόμετρο. Η θέα στον Κορινθιακό, την Αττική, τη Βοιωτία και την αποξηραμένη Λίμνη της Κωπαΐδας, αλλά και το Πόρτο Γερμενό ή την Ψάθα αποτελούν το καλύτερο αγχολυτικό.
Η δεύτερη εναλλακτική επιλογή (αν δεν ανήκετε στους λάτρεις του βουνού) έχει ως εξής: μπορείτε βγαίνοντας από τα Βίλια και λίγο μετά την πηγή της Τζίας, να στρίψετε στη διακλάδωση δεξιά και πάλι δεξιά να οδηγήσετε μέχρι το Πόρτο Γερμενό (που είναι και το επίνειο των Βιλίων). Μια στάση στο Κάστρο των Αιγοσθενών και η οδήγηση μέχρι το φημισμένο παραθαλάσσιο θέρετρο, που υπήρξε στην αρχαιότητα το κέντρο της λατρείας του μάντη Μελάμποδα, συμπυκνώνει όλες τις χάρες της περιοχής: βουνό, αρχαιολογικούς χώρους, θάλασσα, βλάστηση και όλα αυτά, μόνο λίγα χιλιόμετρα από την Αθήνα.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου