Οταν χιλιάδες γιατροί υποχρεώνονται να κάνουν εφημερίες που ύστερα δεν πληρώνονται, όταν οι ελλείψεις σε νοσηλευτικό προσωπικό οδηγούν μικρά παιδάκια στον θάνατο με ασήμαντη αιτία, όταν επαρχιακός γιατρός είναι αναγκασμένος να εφημερεύσει τριάντα στις τριάντα ημέρες του μήνα κι όταν ταυτοχρόνως τα χρέη των νοσοκομείων από 90 εκατομμύρια ευρώ τον μήνα που έτρεχαν επί Κωστάκη, τώρα τρέχουν με 110 εκατομμύρια ευρώ τον μήνα επί Γιωργάκη, τότε
είναι καιρός να δώσει την 673η συνέντευξή της στα ΜΜΕ η κυρία Ξενογιαννακοπούλου...
«Ποιο ΔΝΤ;» είπε ο λαγός στο λιοντάρι! «έλα, τώρα! λέγαμε και καμμιά μαλακία να περάσει η ώρα»...
Και πέρασαν έξι μήνες.
***
Πάντως, για να παραδεχόμαστε και του στραβού το δίκιο, ήδη απ' τον Γενάρη του 2010 ο κ. Παπανδρέου δήλωνε κατηγορηματικά ότι «κάθε σκέψη για το ΔΝΤ είναι αδιανόητη». Ευτυχώς που δεν είπε «ανόητη», διότι τώρα θα είχαμε άλλο πηλήκιον στο πηλίκον...
Είμαι πλέον βέβαιος ότι όλον αυτόν τον καιρό όταν ο Γιώργαρος ομιλούσε για ΔΝΤ εννοούσε το Διεθνές Τουρνουά Κρίκετ.
(θα μου πείτε ότι ΔΝΤ και ΔΤΚ δεν είναι ακριβώς το ίδιο! Μεγάλο το δίκιο σας, αλλά με κάτι τέτοιες μπλόφες έχουμε πάρει απ' τη Μέρκελ όλους τους άσσους στο μανίκι μας)...
Ωπ-ωπ, διαπιστώσεις! γράφει χθες στα «ΝΕΑ» ο κ. Πρετεντέρης: «Η Ιστορία θα αναζητήσει κάποτε, για να φορτώσει με ευθύνες, τον λαμπρό εγκέφαλο που έμπλεξε στην υπόθεση το ΔΝΤ είτε επειδή το θεωρούσε σωστό είτε επειδή πίστευε ότι θα το χρησιμοποιούσε ως μπλόφα».
Ποιον «λαμπρόν εγκέφαλο» να εννοεί άραγε ο αρθρογράφος δεν γνωρίζω, αλλά για την μπλόφα αποφαίνεται το χθεσινό επίσης «Εθνος»: «Υπάρχουν
τριών ειδών μπλόφες: Οι μπλόφες που σου βγαίνουν και κερδίζεις πολλά -ή τα πάντα. Οι μπλόφες που δεν σου βγαίνουν και χάνεις πολλά. Και υπάρχουν και οι μπλόφες που δεν σου βγαίνουν, και χάνεις τα πάντα, οπότε το μόνο που σου μένει είναι να... πηδήξεις απ' το παράθυρο. Η μπλόφα για την προσφυγή στο ΔΝΤ φαίνεται -μέχρι στιγμής τουλάχιστον- ότι συγκαταλέγεται στην τελευταία κατηγορία...».
Πω-πω, αγριάδες! (-θα έλεγα, αν δεν με προλάβαινε ο κ. Βενιζέλος λέγων κι αυτός χθες): «Η συζήτηση για το ΔΝΤ υπονομεύει τη συνολική προσπάθεια της χώρας».
...................................
Μπαράζ!
Αξιοσημείωτο μπαράζ!
Πάντως η θεία Φωτούλα είναι υπερήφανη για τη στήλη. Φαίνεται ότι εκεί στη The Wall Street Journal διαβάζουν «ναυτίλο». Αλλοιώς δεν εξηγείται τέτοια σύμπτωση απόψεων (δεδομένου ότι ο «ναυτίλος» δεν διαβάζει τη Wall Street Journal, διαβάζει παλιά τεύχη της «Πράβντα»).
Γράφει λοιπόν ο κ. R. Barley (αναδημοσίευση «Ε» 19.ΙΙΙ.2010): «Μήνυμα προς τον Γιώργο Παπανδρέου: η σιωπή είναι χρυσός (...) Κάθε φορά που ο Ελληνας Πρωθυπουργός ανοίγει το στόμα του για να διαμαρτυρηθεί απέναντι στην έλλειψη υποστήριξης της Ε.Ε. προς τη χώρα του
ή υπαινίσσεται ότι μπορεί να προσφύγει στο ΔΝΤ, καθιστά ακόμα δυσκολότερη την προσπάθεια χρηματοδότησης του ελλείμματος της Ελλάδας». Και παρακάτω: «Η λανθασμένη στρατηγική επικοινωνίας του κ. Παπανδρέου είναι μεγάλο εμπόδιο στη μείωση του κόστους δανεισμού»...
Ο θεός να βάλει το χέρι του (μπας και κάνει καμμιά μπλόφα)...
ΣΤΑΘΗΣ Σ.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου