ΑΝΟΙΞΕ, ΑΝΟΙΞΕ ΓΙΑΤΙ ΔΕΝ ΑΝΤΕΧΩ...

Το 1970 στο σπίτι του Μάνου Χατζιδάκι στη Ν. Υόρκη η Φλέρυ Νταντωνάκη ηχογραφεί μαζί του για πιάνο - φωνή μια σειρά από κλασικά ρεμπέτικα των Β. Τσιτσάνη, Μ. Βαμβακάρη, Γ. Παπαϊωάννου, Μπαγιαντέρα.

Ο δίσκος αυτός με τίτλο «Η Φλέρυ Νταντωνάκη στα Λειτουργικά του Μάνου Χατζιδάκι» θα κυκλοφορήσει πολλά χρόνια αργότερα από τον Σείριο και θα αποτελέσει την τελευταία δισκογραφική ενασχόληση του Χατζιδάκι με τα ρεμπέτικα τραγούδια. Το σπαρακτικότερο τραγούδι του δίσκου είναι το Άνοιξε γιατί δεν αντέχω του Γ. Παπαϊωάννου που τραγούδησαν σε πρώτη εκτέλεση η Σωτηρία Μπέλλου και ο Στελλάκης Περπινιάδης. Εδώ η γυμνή φωνή της Φλέρυς με το πιάνο του Χατζιδάκι για αυλό, παραπέμπουν ίσα στην αρχαία τραγωδία. Σ' ένα αρχέγονο πάθος άνευ ορίων άνευ όρων... Πρόκειται για μια τραγική ανασύνθεση του ρεμπέτικου τραγουδιού. Δε νομίζω πως μπορεί να υπάρξει όμοιά της...

Το παράθυρο κλεισμένο,

σφαλισμένο, σκοτεινό,

για ποιο λόγο δεν τ' ανοίγεις

πεισματάρα, να σε 'δω;

Άνοιξε, άνοιξε,

γιατί δεν αντέχω,

φτάνει πια, φτάνει πια

να με τυραννάς.

Ξεροστάλιασα στ' αγιάζι

ώρες να σου τραγουδώ,

η καρδιά μου φλόγες βγάζει,

μα δε βγαίνεις να σε 'δω.

Άνοιξε, άνοιξε,

γιατί δεν αντέχω,

φτάνει πια, φτάνει πια

να με τυραννάς