- Και που’σι Μανιό, μην ξεχάσ'ς του Σάββατου, να σβήησ'ς μια ώρα τα φώτα.
- Γιάντα ουρέ να σβήσω τα φώτα; Εκουζουλάθηκες;
- Για να σώσουμι τ' γη βρε μπουνταλά! Του βράδ΄ ουκτόμ'ς η ώρα!
- Ήντα μου λες επαέ μωρέ σύντεκνε! Δε γίνεται αυτό. Εγώ εκείνηνε την ώρα ξανοίγω στην τηλεόραση, στα μέγκα, στ' αντένα, στα στάρια, να δω Πετρούλα,… δε γίνεται.
- Μα καλά, μαλάκας είσι Μάνου μ'; Τα φώτα σού'πα να σβήσ'ς βρε μπουνταλά, όχ' τν τηλεόρασ'.
- Α!!! … Όι σύντεκνε δε γίνεται. Κι άμα μου’ ρθει δηλαδή κατούρημα ήντα θα γεννώ; Με σβηστά τα φώτα πως θα πάω ν΄ αποπατήσω;
- Ρε γαμού του διάολό σ' παλιουιγωιστή, ιπιδή κατουριέσ' ισύ θελ'ς να καταστραφεί η γη; Σα δι ντρέπισι, σα δι ντρέπισι , αη στ …ο ..
πηγή
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου