το ποτάμι

Ι

Να μη βουτήξεις

στα νερά,

να μην περάσεις πέρα



γιατί είν΄ η νύχτα αδιάβατη

και ο βυθός μικραίνει,



τα δίχτυα σκίζει,

σπάει κουπιά,

τα χέρια δένει κόμπο.



ΙΙ

Πέτρα μη ρίξεις

στο βυθό

σταγόνα να μη σε ΄βρει



γιατί αλλάζουν τα νερά

και σμίγουνε οι όχθες

κι όσοι το φως δε χάσουνε

χάνουν φωνή και γνώση.



ΙΙΙ

Δε γυρίζει πίσω.

Το ποτάμι και συ.

Σταμάτης Ν. Παπασταματέλος (από τη συλλογή “Άλλοι”, εκδ. Αρμός 1996)