Με της ψυχής τα βαφτισμένα ....

Ένα μπουκέτο από άνεμο κι αστραπή

γίνεται το όνομά σου στα χείλη μου
μηνύματα ερωτικά που ταξιδεύουν με τη θύελλα

που είναι μπηγμένα στο χαλάζι και χτυπάνε το τζάμι σου

που περνάνε πάνω από σκοτεινές στέγες και δρόμους ερημικούς,

μέσα από ήχους και όνειρα

μηνύματα τρυφερά σαν φιλιά πριν ανθίσουν,

σαν μια αχτίδα στον χειμώνα, τόσο ευτυχισμένη ...

και να σκεφθείς... ποτέ δεν πρόφερα το όνομά σου

πάντα με της ψυχής τα βαφτισμένα σε φωνάζω ...

Μπουκέτο από φωτιά και χιόνι ...

Τ'όνομά σου : ψωμί στο τραπέζι
Τ'όνομά σου : νερό στην πηγή.
Τ'όνομά σου : αγιόκλημα αναρριχώμενων άστρων.
Τ'όνομά σου : παράθυρο ανοιγμένο τη νύχτα στην πρώτη του Μάη.

Τ'όνομά σου : ρινίσματα ήλιου
Τ'όνομά σου : στροφή από φλάουτο τη νύχτα.
Τ'όνομά σου : στα χείλη των αγγέλων τριαντάφυλλο.
Τ'όνομά σου : κουδούνισμα αλόγων που σέρνουν την 'Aνοιξη πίσω τους

Τ'όνομά σου : βροχούλα στου σπορέα το μέτωπο
Τ'όνομά σου : περίσσευμα στου βοσκού την καλύβα
Τ'όνομά σου : τοπίο χωρισμένο με χρώματα
Τ'όνομά σου : δυο δρυς που το ουράνιο τόξο στηρίζει τις άκρες του.

Τ'όνομά σου : ένας ψίθυρος απ' αστέρι σε αστέρι
Τ'όνομά σου : ομιλία δύο ρυακιών μεταξύ τους
Τ'όνομά σου : μονόλογος ενός πεύκου στο Σούνιο
Τ'όνομά σου : ένα ελάφι βουτηγμένο ως το γόνατο σε μιαν άμπωτη ήλιου.

Τ'όνομά σου : ροδόφυλλο σ' ενός βρέφους το το μάγουλο
Τ'όνομά σου : πεντάγραμμο στις κεραίες των γρύλλων
Τ'όνομά σου : ο Ηνίοχος στην άμαξα του ήλιου.
Τ'όνομά σου : πορεία πέντε κύκνων που σέρνουν την πούλια στα μεσούρανα

Τ'όνομά σου : Ειρήνη στα κλωνάρια του δάσους.
Τ'όνομά σου : Ειρήνη στους δρόμους των πόλεων
Τ'όνομά σου : Ειρήνη στις ρότες των πλοίων
Τ'όνομά σου : ένας άρτος, βαλμένος στην άκρη της γης που περίσσεψε

Τ'όνομά σου : αέτωμα περιστεριών στον ορίζοντα.
Τ'όνομά σου : αλληλούια πάνω στο Έβερεστ

Νικηφόρος Βρεττάκος
Από το έργο του «Ο χρόνος και το Ποτάμι» και γράφτηκε το 1957.