Κυριακή 10 Ιανουαρίου 2010

Τι να φτουρίσουν το πυρ και η θάλασσα; Γυναίκα και πάλι γυναίκα!



Είναι γνωστό πως η γυναίκα ξέρει καλύτερα απ' τον άνδρα να φροντίζει για την ποιότητα της διατροφής, από αρχής του κόσμου. Εκεί που έχεις στρωθεί να απολαύσεις τη ζεστή ανθυγειηνότατη πίτσα, έρχεται να σε ξενερώσει.
-"Μωρό μου, να σου καθαρίσω ένα μηλαράκι?", είπε η Εύα στον Αδάμ.

Αφού όμως ετοιμάσει το μηλαράκι, θα ζητήσει ένα δωράκι σαν αντάλαγμα της καλής της πράξης. Μάλιστα, το δώρο αυτό θα είναι τέτοιο που ίσως να αναγκαστείς να το ψάχνεις για καμιά δεκαετία ή και να φτάσεις στο σημείο να προδόσεις φίλους.
-"Και μην τολμήσεις να επιστρέψεις αν δεν μου βρεις την ενυδατική κρέμα και το σαπούνι jojoba που σου έγραψα στον πάπυρο", είπε η Πηνελόπη στον Οδυσσέα.
-"Αγάπη μου, είδα έναν υπέροχο χιτώνα, μόνο τριάντα αργύρια κάνει", είπε η γυναίκα του Ιούδα.

Και σαν να μη φτάνουν αυτά, έρχονται και τα διαφόρων ειδών παράπονα από πάνω.
-"Τζουτζούκο μου, αυτά τα σαπούνια Μασσαλίας δεν κάνουν καλό αφρό", είπε η Εύα Μπράουν στον Αδόλφο.

Συνήθως έχει και τις καλύτερες προτάσεις για την εκδρομή του Σαββατοκύριακου.
-"Σήμερα λέω να πάρουμε το cabrio", είπε η Τζάκι Κένεντι στον Τζον.

Η ζήλια της γυναίκας, σχεδόν πάντα, είναι παροιμιώδης.
-"Και ποιός είναι ο Μάο να έχει τέτοιο τείχος κι εμείς όχι?", είπε η κυρία Ούλμπριχτ στο σύζυγό της στην Αν. Γερμανία το 1961.

Κι όταν η κουβέντα φτάσει στα παιδιά, σε χτυπά στο ευαίσθητο σημείο, σε συγκινεί και δεν μπορείς να αντιδράσεις διαφορετικά.
-"Γιώργο, ο αχαΐρευτος ο γιός μας πάλι δεν μπήκε στο Πολυτεχνείο, πρέπει να βρούμε έναν τρόπο για να μπει", είπε η Δέσποινα Παπαδοπούλου το 1973.

Κάπου εκεί αγανακτείς και αποφασίζεις να δράσεις, σ' έχει φτάσει στο αμήν, θες να την εξοντώσεις, κι αυτήν και τη μάνα της που σου τα ζαλίζει.
-"Οσάμα, θα πάμε στη Νέα Υόρκη με τη μαμά για ψώνια, αλλά με διαφορετικές πτήσεις", είπε η κυρία Μπιν Λάντεν.

Δεν υπάρχουν σχόλια: