Περάσαμε στιγμες μαζι,που μοιαζουν ηδη μακρυνες
μου σπαει η καρδια,σαν δω ξανα...
η αγάπη φεύγει μακρυα...
Θυμάμαι κεινη την συνήθεια,να λες συχνα το "σ'αγαπω"
τι να σου πώ και τι να δω...
το εγώ μας μπλέκει το μυαλό...
"Δεν ακούει κανένας το παράπονό
και με βρισκει η μερα να το τραγουδω"
Θα ζω ξανά στα παραμύθια,που εχουν κόστος λιγοστο
με τον καιρό θα δεις κι αυτό
το Εγώ σκοτώνει το Εγώ...
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου