Καταιγιστικός ο Μητροπολίτης Πειραιά Σεραφείμ ανοίγει την καρδιά του στην «Ε.Ω.Κ.» και μιλά για τους χειρισμούς του Αρχιεπισκόπου Ιερώνυμου στο Θέμα της Εκκλησιαστικής περιουσίας, αναφέρεται στον μακαριστό Χριστόδουλο, καυτηριάζει την τουρκική στάση απέναντι στο Οικουμενικό Πατριαρχείο, στηλιτεύει τους… νοσταλγούς της λεγομένης «Τρίτης Ρώμης», ενώ τάσσεται δογματικά απέναντι στον Πάπα.
Χωρίς φόβο και πάθος καταγγέλλει το νομοσχέδιο Ραγκούση για τις «ιερές» προσλήψεις, επισημαίνοντας πως «Δυναμιτίζει την Αυτονομία της Εκκλησίας» και αποκαλύπτει ότι πίσω από την απόπειρα αποκαθήλωσης των ιερών συμβόλων κρύβονται τα Μασονικά δίκτυα. Καταθέτοντας για μία ακόμη φορά «Ομολογία Πίστεως», επιτίθεται κατά των «εργολάβων» της Νέας Εποχής που, μέσω του διαχωρισμού Εκκλησίας – Κράτους, υπονομεύουν τη σχέση Εκκλησίας – Έθνους και χαρακτηρίζει δεσμία νομική ενέργεια την καθαίρεση Παντελεήμονα. Παράλληλα, ΔΕΝ διστάζει να τοποθετηθεί για την ομοφυλοφιλία μέσα στους κόλπους της Εκκλησίας.
- Η επιχείρηση αποκαθήλωσης των ιερών συμβόλων από τις σχολικές αίθουσες και τα δικαστήρια άρχισε απ’ την Καταλωνία της Ισπανίας. Πώς θα αντιμετωπίσετε τους σύγχρονους Εικονομάχους;
- Πίσω απ’ τους διαφόρους διεθνείς Οργανισμούς δήθεν προστασίας των μειονοτήτων κρύβεται ο διεθνής Σιωνισμός, ο οποίος επιδιώκει – για την υλοποίηση των σχεδίων του περί Παγκόσμιας κυβέρνησης, εγκαθίδρυσης πανθρησκείας και σίγουρα καταδολίευσης της ανθρώπινης ελευθερίας – την ΑΠΟΜΕΙΩΣΗ της χριστιανικής ταυτότητας της Ευρωπαϊκής ηπείρου. Όταν στις λειτουργούσες Στοές της Μασονίας – και μόνο στον Πειραιά, λειτουργούν 15 – πίσω απ’ το προσωπείο του κρυπτογραφικά αναφερομένου Θεού της Μασονίας, Ματσ, βρίσκεται ο Εωσφόρος, όπως άλλωστε ομολογούν σε εσωτερικά τους κείμενα οι ίδιοι οι Μασόνοι και όταν υπάρχει Παγκόσμιο Δίκτυο των Μασονικών Στοών, που εξαρτάται από τη Σατανιστική Υπερκυβέρνηση του Σιωνιστικού λόμπυ των Ηνωμένων Πολιτειών Αμερικής – η οποία διαχωρίζεται σαφώς απ’ τον εβραϊκό λαό – τα συμπεράσματα είναι εύκολα για τον καθένα. Συνεπώς, καλούμαστε οι εν ΕΠΙ ΓΝΩΣΕΙ ΧΡΙΣΤΙΑΝΟΙ, μαζί και οι Ποιμενάρχες σε πνευματική εγρήγορση, σε προσωπικό Αγιασμό και σε διαμόρφωση αγωνιστικού φρονήματος που θα τροφοδοτείται απ’ τα ηρωικά πρότυπα των Μαρτύρων της Εκκλησίας. Σχετικά με την ελληνική Πολιτεία και παρά τις έωλες θέσεις του αρμόδιου υπουργού Χάρη Καστανίδη, ΔΕΝ ΜΠΟΡΕΙ να εφαρμοστεί αυτή η πολεμική των σκοτεινών δυνάμεων διότι ΥΠΑΡΧΕΙ το μέγιστο ανάχωμα του ελληνικού Συντάγματος στο προοίμιο του οποίου τίθεται το ΟΝΟΜΑ του εν Τριάδι προσκυνούμενου Αληθινού Θεού. Στο άρθρο 13, επίσης, ορίζεται επικρατούσα Θρησκεία στην Ελλάδα και στο άρθρο 16 προβλέπεται ο ελληνοχριστιανικός προσανατολισμός της παιδείας του Έθνους. Ως εκ τούτου, δεν είμαστε λαϊκό κράτος για να υφίσταται νομική ανάγκη θρησκευτικής ουδετερότητας.
- Υπάρχει η αίσθηση ότι με τις προσλήψεις στην Εκκλησία μέσω ΑΣΕΠ θα εισέλθουν στα εκκλησιαστικά νομικά πρόσωπα, ετερόθρησκοι και αγωνιστικιστές. Συμφωνείτε;
- Συμμερίζομαι την ανησυχία των αγωνιούντων. Το νομοσχέδιο με το συγκεκριμένο άρθρο του ΔΥΝΑΜΙΤΙΖΕΙ την αυτονομία της Εκκλησίας, ΚΑΤΑΡΓΕΙ τη συνταγματικώς κατοχυρωμένη σχέση της συναλληλίας και ΥΠΟΒΙΒΑΖΕΙ την Εκκλησία σ’ έναν απλό φορέα του Ελληνικού Δημοσίου. Δε χρειάζεται, άλλωστε, ν’ αναφέρω ότι το βασικό στοιχείο για έναν εκκλησιαστικό υπάλληλο είναι το εκκλησιαστικό φρόνημα, που ασφαλώς δεν προβλέπεται στη μοριοδότηση του ΑΣΕΠ. Πιστεύω ότι από αυτή την άκριτη εφαρμογή θα προκύψουν τραγελαφικά και επώδυνα για την Εκκλησία γεγονότα. Και ερωτώ: Θα αποδεχθεί η Εκκλησία της Ελλάδος ΟΜΟΡΦΕΣ ΚΟΠΕΛΙΕΣ σαν οδηγούς των Μητροπολιτών. Φοβάμαι, λοιπόν, ότι η προϊσταμένη εκκλησιαστική αρχή παραπλανήθηκε όσον αφορά το επίμαχο νομοσχέδιο.
- Ορισμένοι Ιεράρχες και Θεολόγοι διαφωνούν με τους χειρισμούς και τη «συμμόρφωση» Ιερώνυμου ως προς τις Κυβερνητικές επιταγές για αύξηση του ενιαίου τέλους εκκλησιαστικής περιουσίας, υποστηρίζοντας ότι η κίνηση αυτή ανοίγει τον ασκό του Αιόλου για τα πρεσβυγενή Πατριαρχεία…
- Ο Μακαριώτατος, εξήντα ημέρες μετά την ανάληψη των καθηκόντων της νέας Κυβέρνησης και μπροστά στο αναντίρρητο γεγονός της μεγάλης οικονομικής κρίσης, θέλησε με την απόφασή του, που ΣΥΝΟΔΙΚΑ ελήφθη, να καταδείξει ότι η Εκκλησία έρχεται πάντοτε αρωγός στις ανάγκες του Έθνους. Ωστόσο, η υπεύθυνη Πολιτεία θα έπρεπε να έχει συνεκτιμήσει τις συνέπειες από τις νομοθετικές της ρυθμίσεις, που αφορούν στην ύπαρξη των προπυργίων του Γένους στην ευρύτερη λεκάνη της Μεσογείου. Αναφέρομαι στα παλαίφατα Πατριαρχεία Κων/πόλεως, Αλεξανδρείας, Αντιοχείας και Ιεροσολύμων, των οποίων η ζωή και η εύρυθμη λειτουργία τους εξαρτάται από τη βούληση των κατά τόπους κυβερνήσεων, αλλά κυρίως από τη συμπεριφορά και τη διάθεση της ελληνικής Πολιτείας. Χαρακτηριστικό παράδειγμα αυτής της πραγματικότητας αποτελεί η ΑΡΠΑΓΗ από την Αιγυπτιακή κυβέρνηση της περιοχής Φαράν της Σιναϊτικής Χερσονήσου, που επί αιώνες ανήκε στην Ιερά Μονή Αγίας Αικατερίνης του Όρους Σινά, το 1987, όταν στην Ελλάδα είχε ψηφιστεί ο περίφημος νόμος Τρίτση, που δέσμευε τη μοναστηριακή περιουσία, με την ΠΡΟΦΑΣΗ ότι – όπως προβλέπει και η ελληνική νομοθεσία – η μοναστηριακή περιουσία ανήκει στο κράτος.
- Σας φοβίζει η προοπτική να καταφύγει η κυβέρνηση σε φορολογική επιβάρυνση της Εκκλησίας και στο εγγύς μέλλον, εφ’ όσον δεν ανακάμψει η οικονομία της χώρας;
- Δεν με φοβίζει. Η Εκκλησία είναι Θεοΐδρυτος Οργανισμός. ΔΕΝ είναι επιχείρηση. Είναι κοινωνία προσώπων με πνευματική διάσταση και θεϊστική αναγωγή. Συνεπώς, ό,τι γίνεται στην Εκκλησία, γίνεται με απόλυτο ΕΘΕΛΟΝΤΙΣΜΟ. Εάν δε, ληφθεί υπ’ όψιν ότι – όπως αποδεικνύεται από τα νομικά κείμενα του ελληνικού κράτους – το 96% της λεγόμενης εκκλησιαστικής περιουσίας έχει κατά τον ένα ή άλλο τρόπο περιέλθει στην κυριότητα του ελληνικού Δημοσίου, η οικονομική δραστηριότητα της Εκκλησίας είναι πολύ περιορισμένη. Άρα, η τυχόν φορολογική επιβάρυνση θα αναγκάσει μοιραία τη διοίκηση της Εκκλησίας να περιστείλει τα οποιαδήποτε έξοδά της, τα οποία κατά βάση προορίζονται για την εξυπηρέτηση των αναγκών των συνανθρώπων μας. Συγκεκριμένα, η Μητρόπολη Πειραιά, δαπάνησε 2.000.000 ευρώ για την περίθαλψη φτωχών ανθρώπων (συσσίτια, φάρμακα, ενοίκια κ.λπ.). Η Πολιτεία, λοιπόν, καλείται ν’ αποφασίσει τι επιθυμεί.
- Τελικά, είστε προετοιμασμένος για το ενδεχόμενο διαχωρισμού Εκκλησίας – Κράτους;
- Ο χωρισμός Εκκλησίας και κράτους έχει ήδη γίνει με το ισχύον Σύνταγμα του 1975 που καθιερώνει αυστηρούς διακριτούς ρόλους μεταξύ των δύο θεσμών. Το «διαζύγιο» που κατά καιρούς προβάλλουν κύκλοι φερόμενων διαφωτιστών, οι οποίοι πιστεύω ενεργούν ως «εργολάβοι» και «διατάκτες» της Νέας Εποχής, αναφέρεται όχι στην Εκκλησία και το Κράτος, αλλά στην Εκκλησία και το Έθνος. Αυτή τη σχέση προσπαθούν να υπονομεύσουν. Εγώ, όμως, δηλώνω ευθαρσώς: ΜΑΤΑΙΟΠΟΝΕΙΤΕ.
- Πρόσφατα, αποφασίστηκε απ’ το Οικουμενικό Πατριαρχείο η επιστροφή του «φακέλου Παντελεήμονα» με την οδηγία να δικαστεί από το Δευτεροβάθμιο Εκκλησιαστική Δικαστήριο ο πρώην Αττικής. Είναι δυνατό κάτι τέτοιο;
- Είναι προδήλως εσφαλμένη η παραπάνω απόφαση διότι αγνοεί τις νομικές συνιστώσες του ζητήματος. Και ειδικότερα πως η απόφαση του αρμόδιου Συνοδικού Δικαστηρίου, που επέβαλε την καθαίρεση του πρώην Μητροπολίτη Αττικής, ήταν μία δεσμία νομική ενέργεια. ΕΝΑ δηλαδή ΕΝΝΟΜΟ αποτέλεσμα που προέκυψε από την εφαρμογή της Διάταξης του Νόμου, κατά την οποία η ΑΜΕΤΑΚΛΗΤΗ καταδίκη σε ΚΑΘΕΙΡΞΗ επιφέρει την ΧΩΡΙΣ καμία ΔΙΑΔΙΚΑΣΙΑ ΚΑΘΑΙΡΕΣΗ του καταδικασθέντος κληρικού. Επομένως, η έκκλητος προσφυγή κατά αυτής της αποφάσεως ενώπιον του Οικουμενικού Πατριαρχείου ήτο τύποις ΑΠΑΡΑΔΕΚΤΗ. Διότι κατά τις διατάξεις του Καταστατικού Χάρτου καθιερώνεται η αρμοδιότητα της εκκλήτου προσφυγής υπό τελεσιδίκως καταδικασθέντων Αρχιερέων ενώπιον του Οικουμενικού Πατριάρχου, εφ’ όσον υπάρχει κανονική Δίκη. Και, μάλιστα, έχει διέλθει αυτή η Δίκη τα στάδια του Πρώτου και Δευτέρου Βαθμού.
Αξίζει να σημειωθεί ότι και το Οικουμενικό Πατριαρχείο, καθώς και η Εκκλησία της Ελλάδος, είχαν συμπράξει με την Ελληνική Πολιτεία στην ψήφιση του Καταστατικού Χάρτου και κατά συνέπεια της σχετικής Διάταξης. Άρα, κανείς δεν μπορεί σήμερα να επικαλείται τυχόν αντικανονικότητα.
- Πολλές υποσχέσεις για το άνοιγμα της Χάλκης, οι οποίες ποτέ δεν υλοποιήθηκαν. Την ίδια ώρα, ο ελληνισμός της Πόλης συρρικνώνεται. Υπάρχει «αύριο» για το Οικουμενικό Πατριαρχείο;
- Για τους πανέλληνες, ο θεσμός του Οικουμενικού Πατριαρχείου Κωνσταντινουπόλεως και Νέας Ρώμης, είναι αδιαπραγμάτευτος. ΔΕΝ ΜΠΟΡΕΙ να νοηθεί ελληνορθόδοξο «αύριο» χωρίς το Πατριαρχείο του Γένους. Στο Φανάρι, συντηρείται η ΨΥΧΗ ΤΟΥ ΓΕΝΟΥΣ. Επομένως, ο κάθε Έλληνας απανταχού της γης είναι ή θα πρέπει να είναι ο εγγυητής της διαχρονικής υπάρξεως του Πανσέπτου Οικουμενικού Πατριαρχείου. Όσον αφορά τη λειτουργία της Θεολογικής Σχολής της Χάλκης, αποτελεί μία συμβατική υποχρέωση της Τουρκικής Δημοκρατίας, εάν θέλει να εκπληρώσει τα κριτήρια της Ευρωπαϊκής Ένωσης προκειμένου να ενταχθεί σε αυτή.
- Το περασμένο φθινόπωρο το Πατριαρχείο Μόσχας συγκρότησε Επιτροπή Αναθεώρησης του συντονιστικού ρόλου του Οικουμενικού Πατριαρχείου. Τα σενάρια περί «Τρίτης Ρώμης» αναβιώνουν;
- Οι φιλοδοξίες κάποιων ασταθών λειτουργών της Εκκλησίας δεν μπορούν να πλήξουν την από αιώνες και με το κύρος Οικουμενικών Συνόδων ΚΑΤΟΧΥΡΩΜΕΝΗ Κανονική Τάξη της Ορθόδοξης Εκκλησίας. Θεωρώ, λοιπόν, την κίνηση αυτή ως ΕΝΤΕΛΩΣ αφελή.
- Γιατί οι αιρέσεις βρίσκουν πρόσφορο έδαφος στη Νεολαία;
- Οι νέοι άνθρωποι εκ της φύσεώς τους αναζητούν τη γνώση και την αλήθεια. Εάν η Εκκλησία και η Πολιτεία δεν τους προσδίδουν τον ορθό προσανατολισμό στην αναζήτησή τους γίνονται εύκολα θύματα επαγγελματιών του θρησκευτικού συναισθήματος με τραγικά αποτελέσματα. Διότι οι σύγχρονες αιρέσεις λειτουργούν σαν ψυχο-ναρκωτικά. Αιρέσεις, όπως είναι του νεο-παγανισμού, του δήθεν εσωτερισμού και του λεγομένου Βουδιστικο-Ινδουϊστικού γκουρουϊσμού.
- «Ελάτε όπως είστε, ακόμη και με σκουλαρίκι», είχε πει ο μακαριστός Χριστόδουλος κυρίως στους νέους. Δύο χρόνια μετά την κοίμηση του Χριστόδουλου, σε μερίδα πιστών επικρατεί η αντίληψη ό,τι αυτή η ρήση εγκαταλείφθηκε απ’ την τωρινή εκκλησιαστική ηγεσία.
- Η Εκκλησία είναι ο Χριστός παρατεινόμενος στους αιώνες που σώζει και δεν σώζεται. Συνεπώς, οι Ποιμένες ΕΡΧΟΝΤΑΙ και ΠΑΡΕΡΧΟΝΤΑΙ, αλλά το έργο της Εκκλησίας είναι ΑΙΩΝΙΟ. Η προτροπή του μακαριστού Χριστόδουλου προς τους νέους ανθρώπους, καθώς και η ποιμαντική του αγωνία γι’ αυτούς στηριζόταν πάνω στο γεγονός ότι η Εκκλησία καλεί τους πάντες, όχι μόνο να ενσωματώσουν σ’ αυτή τις τυχόν αδυναμίες τους, αλλά να «μεταποιηθούν» με τη Χάρη και την ευλογία της. Το κάλεσμά του ισχύει και η πληθωρική προσωπικότητα του αοιδίμου Πρωθιεράρχη εξακολουθεί να εμπνέει και να οδηγεί.
-Διαδεχθήκατε τον πνευματικό πατέρα του μακαριστού Χριστόδουλου και ιδρυτή της Μοναστικής Αδελφότητας «Χρυσοπηγή», Σεβασμιώτατο Καλλίνικο, ο οποίος άφησε σημαντικό έργο στον Πειραιά. Εσάς, πώς θα θέλατε να σας θυμούνται οι Πειραιώτες;
- Ο Σεβασμιώτατος προκάτοχός μου κ. Καλλίνικος διηκόνησε επί 30 χρόνια την Εκκλησία του Πειραιά, με καινοτόμα και πρωτοποριακά έργα, τα οποία αγωνίζομαι σήμερα να παραδώσω με τη σειρά μου στο μέλλον του τόπου. Θεωρώ λάθος την ανάπτυξη της νοοτροπίας ιδιοκτήτου στον εκκλησιαστικό χώρο και γενικότερα στο Δημόσιο βίο. Το όραμά μου είναι να με θυμούνται οι αδελφοί μου ως πιστό και φρόνιμο διαχειριστή.
- Ποια η σχέση σας με τον σημερινό Αρχιεπίσκοπο Ιερώνυμο;
- Ο Μακαριώτατος κ. Ιερώνυμος, θα μείνει στην Ιστορία ως ο απόλυτος εκφραστής και υπερασπιστής της Συνοδικότητας, του Συνοδικού συστήματος της Εκκλησίας. Επίσης, ως νουνεχής και κόσμιος εκκλησιαστικός άντρας. Συνεπώς, η βιοθεωρία του Μακαριωτάτου ταυτίζεται με τη δική μου.
Τραγική έκπτωση η ομοφυλοφιλία για τον κληρικό
- Ποια είναι η θέση σας για την ομοφυλοφιλία και ειδικότερα μέσα στους κόλπους της Εκκλησίας;
- Θεωρώ πως δεν υφίσταται ομοφυλοφιλία, αλλά μία κακότεχνη και αντιαισθητική απομίμηση του ετέρου φύλου. Αποτελεί μία απόπειρα αλλαγής της ανθρώπινης οντολογίας με απροσμέτρητους κινδύνους για τη σωματική και ψυχική υγεία, όπως η αληθινή ιατρική επιστήμη επιβεβαιώνει. Ο ανθρώπινος οργανισμός έχει συγκεκριμένα σωματικά όργανα, των οποίων η χρήση είναι απαραβίαστη και η παράχρηση εγκυμονεί αρνητικές επιπτώσεις. Πέραν τούτων, η αλλαγή της ανθρώπινης οντολογίας στον γενετήσιο χώρο συνεπιφέρει και τη χωματοποίηση του έσω ανθρώπου, βλαβερές συνέπειες στον ηθικό του βίο και ασφαλώς του αποστερεί την πνευματικότητα. Κατόπιν των ανωτέρω, η εκδήλωση μίας τέτοιας νοσηρότητας στους Διακόνους της Εκκλησίας αποτελεί αφαντάστου βαθμού τραγική έκπτωση και αλλοίωση της ΕΝΘΕΟΥ καταγωγής του ανθρώπινου προσώπου.
Το πρωτείο του Πάπα και η Ομολογία Πίστεως
- Έχουν ακουστεί παράπονα από Καθολικούς Έλληνες Πολίτες για τη συχνή και σκληρή κριτική σας απέναντι στον Παπισμό και γενικότερα την Καθολική Εκκλησία. Μήπως το παρακάνετε;
- Τιμώ και σέβομαι κάθε συνάνθρωπό μου, ανεξάρτητα από τη θρησκευτική του παράδοση. Και, βέβαια, τιμώ και σέβομαι τους Έλληνες Ρωμαιοκαθολικούς. Όμως, εκφράζω ως Ορθόδοξος Ιεράρχης την πίστη της αδιαιρέτου Ορθοδόξου Καθολικής Εκκλησίας χωρίς κανένα φανατισμό. Από την άλλη, οφείλω να υπενθυμίσω την ιστορική, δογματική και ηθική αλήθεια των 1.000 χρόνων κοινού χριστιανικού βίου Ανατολής και Δύσης. Και ερωτώ: Σε ποια παράδοση της Αδιαιρέτου Εκκλησίας μας στηρίζονται τα καινοφανή δόγματα της Α’ και Β’ Βατικανής Συνόδου περί Πρωτείου Δικαιοδοσίας σ’ όλη την Εκκλησία και περί Αλάθητου του Επισκόπου της Παλαιάς Ρώμης; Διευκρινίζω δε ότι τα συγκεκριμένα δόγματα δεν έχουν νομοκανονικό και Αγιογραφικό έρεισμα.
- Έρχεται σε ρήξη η περίφημη «Ομολογία Πίστεως» κατά του Οικουμενισμού, που και εσείς υπογράψατε, με την Πανορθόδοξη αποφασισμένη διαδικασία διαλόγου με τους ετερόδοξους;
- Πανορθοδόξως, έχει αποφασιστεί ο εν λόγω διάλογος. Σίγουρα, όμως, δεν έχει αποφασισθεί η κατά τη διαδικασία του διαλόγου ΑΠΟΜΕΙΩΣΗ της Ορθοδόξου αυτοσυνειδησίας και ΑΠΟΝΕΥΡΩΣΗ της Ορθοδόξου ταυτότητος. Αυτό ακριβώς επισημαίνει η λεγομένη «Ομολογία Πίστεως» κατά του Συγκρητιστικού Οικουμενισμού, που κι εγώ υπέγραψα.
πηγή
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου