Ακροβατώντας στην άκρη του γκρεμού
Μένα τριαντάφυλλο στο στήθος γαντζωμένο
Στάζοντας μέλι σ'ανυποψίαστους'' θεούς''
Και ένα τραγούδι ίσως παραπονεμένο
Χορεύω πάλι με τους ώμους μου γυμνούς
Και ένα χαμόγελο στα χείλη απλωμένο
Σκορπώντας άρωμα απο κόσμους μακρινούς
Και μια δροσιά απο κάποιον κήπο ξεχασμένο
Ψέλλνοντας ήρεμους μελωδικούς σκοπούς
Μ'ένα βιολί ξεθωριασμένο απο τον χρόνο
Να 'ρθω ένα βήμα πιο κοντά στους ουρανούς
Μήπως μπορέσω να απαλύνω πια τον πόνο
Μακριά απο ξύλινα τοπία και καιρούς
Αποκοιμιέμαι σ'ένα σύννεφο επάνω
Αφήνω πίσω μου συντρίμμια και καημούς
Και ένα δάκρυ ας κυλήσει παραπάνω
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου