Ο άγιος Δανιήλ ο Στυλίτης. Μικρογραφία από το Μηνολόγιο του αυτοκράτορα Βασιλείου Β΄Η γυναίκα – πειρασμός
Κατόπιν ανέβηκε στο Στύλο του Γελανίου, που ήτο ψηλότερος και έκανε ζωή αυστηρότερη και θαυμαστότερη. Μα ο δαίμονας, βλέποντας το μεγαλείο του τον εφθόνησεν ώστε του έπλεξεν και άλλες παγίδες. Παρεκίνησε τους αιρετικούς, που ήσαν στο Βυζάντιο, να του δώσουν ενόχλησι και να τον πειράξουν. Βρήκαν, λοιπόν, εκείνοι μια γυναίκα, που ήταν άσεμνη και ξεδιάντροπη. Λεγόταν Βασιανή και καταγόταν από την Ασία.
Την κατάφεραν εξαγοράζοντάς την με πολλά χρήματα να δοκιμάση αν μπορέση να μολύνη τον Όσιον ή κανένα από τους μαθητάς του, ώστε να ξεσπάση σάλος και να δημιουργηθή σκάνδαλο. Έφυγεν, λοιπόν, η αδιάντροπη εκείνη γυναίκα, ντυμένη με ωραία φορέματα και κοσμήματα πολύτιμα και πήγε κοντά στο στύλο του Οσίου. Εγκαταστάθηκε σ’ ένα χωράφι, ότι δήθεν έπασχε από ασθένεια. Με διάφορα δέ σχήματα, και πονηριές, όπως ήταν επιτήδεια στην πορνεία, άρχισε η βρωμερή τις προσπάθειές της για να αιχμαλωτίση την καθαρή ψυχή του Οσίου. Μάταιος ο αμαρτωλός κόπος της όμως. Δεν μπόρεσε παρ’ όλες τις προσπάθειες, να νικήση ούτε τον Όσιον, ούτε κανέναν από τους μαθητάς του.
Επέστρεψε, λοιπόν, άπρακτος. Ήθελε, όμως, να πάρη τα χρήματα που της είχαν υποσχεθή. Και αυτό δεν ήταν εύκολο, αφού τίποτε δεν είχε επιτύχει. Για να τα κερδήσει όμως είπε ψέμματα, ότι δήθεν την επεθύμησεν ο Όσιος και είπε στους μαθητάς του, να βάλουν την σκάλα ν’ ανεβή, αλλά αυτή δεν καταδέχθηκε και έφυγε!
Τοιουτοτρόπως η ελεεινή, εδυσφήμησε τον Όσιον. Αλλ’ η θεία δίκη δεν υπέφερε την συκοφαντία. Εμπήκεν μέσα της δαίμονας, από τον οποίον χωρίς να θέλη, ωμολόγησε την αλήθεια, δηλ. το ψεύδος και τον δόλον των αιρετικών. Τότε οι άνθρωπο της πόλεως, την επήγαν στον Όσιον. Αυτός σαν δούλος του Χριστού αμνησίκακος, την εθεράπευσε και της εσυγχώρησε το φταίξιμό της. Εκείνη εθαύμαζε την καλωσύνη του Οσίου και καταφιλούσε με δάκρυα τον στύλον, ασταμάτητα. Τότε η θεία χάρις την αναβάπτισε και υποσχέθηκε να διορθώση τον βίο της. Πράγματι! Από τότε η άσωτη γυναίκα, έζησε τίμια και φρόνιμα όλη τη ζωή της.
Διαιτητής Βασιλέων
Ύστερα από καιρό, ήλθε στον αυτοκράτορα του Βυζαντίου [δηλαδή τον Λέοντα Α΄, που βασίλευσε από το 457 μέχρι το 474] ο βασιλεύς των Λαζών, για να συνάψουν και οι δυό ειρήνη. Ο βασιλεύς του Βυζαντίου, επήρε τον βασιλέα των Λαζών και τον επήγε να γνωρίση τον Όσιον και να ιδή την καρτερίαν και υπομονή του. Τόσον δέ συγκινήθηκε και εθαύμασεν ο ξένος βασιλεύς τον Όσιον, ώστε έπεσεν και προσεκύνησε, όχι μόνον τον όσιον, αλλά και τον στύλον με ευλάβειαν, λέγοντας: Σε ευχαριστώ, Επουράνιε Βασιλεύ, διότι με αξίωσες να απολαύσω ουράνιον άνθρωπον.
Και τόσον τον ετίμησαν οι δύο βασιλείς, ώστε τον έβαλαν κριτήν εις τας υποθέσεις των και τους συνεβίβαζεν. Όταν ο βασιλεύς των Λαζών επέστρεψεν εις το κράτος του, διηγείτο παντού τα θαύματα του Οσίου. Πάντοτε δέ έγραφε τα προσκυνήματά του προς τον Όσιον. Όλος ο κόσμος, ιδιώται και βασιλείς, Έλληνες και βάρβαροι, με ευλάβειαν τιμούσαν τον Όσιον και τον θεωρούσαν ως άγγελον του Θεού.
πηγή
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου