Ο Γιώργος Παπανδρέου είναι ο πολιτικός της «κοτσάνας». Άπειρες είναι οι «κοτσάνες» που κατά καιρούς εκτοξεύει και μένουμε εμβρόντητοι: Από το «θα τρέμουν τα συμφέροντα», μέχρι το « μηδέν εις το πηλήκιον»!
Ο Γ.Π., λόγω της πολιτικής του καχεξίας και της δραματικής φτώχειας των πνευματικών πόρων Παιδείας και Ψυχολογίας ελληνικής, λειτουργεί σαν ένας κακός Αμερικανός «πιστολάς». Αν δεν έχει γίνει το ανέκδοτο ακόμα της ελληνικής κοινωνίας αυτό οφείλεται στα ΜΜΕ που καταβάλλουν υπεράνθρωπες προσπάθειες να επικαλύψουν και να εξωραΐσουν τις «κοτσάνες» του, τα λόγια και τα έργα της κυβέρνησής του.
Βεβαίως, υπάρχει και η θετική πλευρά του ζητήματος. Το ατομικό πολιτικό μέγεθος του Γ.Π. κάνει πιο ευανάγνωστη την πολιτική και τις «εντολές» που υλοποιεί και πιο ορατά τα αδιέξοδα του καθεστώτος που υπηρετεί.
Σήμερα είναι τόσο μεγάλη η κρίση και παρακμή του συστήματος, τόσο δραματικά τα αδιέξοδά του, που το σύστημα απαιτούσε πολιτικούς απατεώνες μεγάλου βεληνεκούς και κοινωνικού βάρους. Αλλά και αυτοί έχουν εκλείψει, λόγω της δραματικής γεροντικής κατάπτωσης: Ιδεολογικής και πολιτικής.
Στην Ελλάδα όλα αυτά παίρνουν ακόμα πιο δραματικές διαστάσεις, λόγω της ασφυκτικής εξάρτησης των ελληνικών δομών εξουσίας με τους Αμερικανούς «νταβάδες» και τις ποικίλες και πολύχρωμες «βάσεις» που έχουν στη χώρα μας.
Όταν, φυσικά βιάζεις τόσο βάρβαρα την Πολιτική, αυτή σε τιμωρεί: Σου «βγάζει» Πρωθυπουργό τον πιο «λίγο» και ακατάλληλο…
Μηχανεύεται, λοιπόν, ο άμοιρος ο Πρωθυπουργός, μαζί με τους τεχνοκράτες, Αμερικανούς συμβουλάτορες διάφορα τεχνάσματα απάτης, απλοϊκά και βλακώδη για τα ελληνικά δεδομένα.
Ο ελληνικός λαός έχει συσσωρευμένες, μεγάλες και ιστορικές εμπειρίες σε κάθε παραλλαγή απάτης και σε κάθε είδους τέτοιων ταχυδακτυλουργικών τεχνασμάτων. Και μάλιστα από μεγάλους «μαστόρους» της πολιτικής ταχυδακτυλουργίας και απάτης, από «ποιητές» της εξαπάτησης…
Ο άμοιρος ο Πρωθυπουργός λέει τα ίδια που έχουν παιχτεί στην ελληνική κοινωνία πολλές φορές, αλλά δεν ξέρει ούτε αντιγραφή να κάνει. Έτσι μένει σε κάποιες ηχηρές φράσεις περί «εθνικών κινδύνων», «διαφθοράς», «διαφάνειας», κ.λπ, τις συνδέει αυθαίρετα με τα οικονομικά αδιέξοδα και κατασκευάζει βλακώδη «κλισέ» τα οποία εμφανίζει σαν θαυματοποιό φάρμακο…
Μετά το «εύρημα» του κινδύνου της «εθνικής μας υπόστασης» (καθόλου αθώο «εύρημα», απλώς άκομψα διατυπωμένο), μας προέκυψε η νέα αλχημεία: Η διαφθορά ως αιτία της οικονομικής κρίσης»!!!
Εδώ πλέον η σκοπιμότητα της βλακείας κτυπά κόκκινο:
Ζήτημα 1ον
Το σύμπτωμα εμφανίζεται ως αίτιο: Και ο τελευταίος φοιτητής των οικονομικών και κοινωνικών επιστημών γνωρίζει ότι η διαφθορά και όλα τα σηπτικά κοινωνικά φαινόμενα αποτελούν το σύμπτωμα της κρίσης και σήψης των οικονομικών δομών και σχέσεων μιας κοινωνίας. Όσο πιο βαθιά και έντονη είναι η οικονομική και κοινωνική κρίση και παρακμή, τόσο και πιο επιδημικά και ποικίλα είναι τα εξωτερικά συμπτώματα: Η διαφθορά, η εξαγορά συνειδήσεων, η ατομικοποίηση, η «κομπίνα», το ψεύδος, η απάτη, η εξαχρείωση κ.λπ.
Αν οι ταχυδακτυλουργοί και οι «θαυματοποιοί» των ιμπεριαλιστικών κέντρων εξουσίας ήταν πράγματι ικανοί να βρουν το μυστικό για να δώσουν το ελιξίριο της νεότητας στον καπιταλισμό, δεν υπάρχει αμφιβολία ότι τότε θα ελαττωνόντουσαν και τα συμπτώματα της διαφθοράς…
Ζήτημα 2ον
Η διαφθορά βρίσκεται μέσα στα οστά του καπιταλιστικού συστήματος. Το σύστημα είναι διεφθαρμένο μέχρι το μεδούλι. Είναι ανήθικο και διεφθαρμένο γιατί είναι εκμεταλλευτικό και γιατί έχει νομιμοποιήσει την εκμετάλλευση και την κλοπή.
Όταν η εκμετάλλευση και η κλοπή είναι καθεστώς τότε και τα πρόσωπα που διαχειρίζονται αυτή την κλοπή διαφθείρονται.
Η διαφθορά των πολιτικών, των κομμάτων και γενικά όλων των «συντελεστών» και «διαχειριστών» του συστήματος ΑΠΟΤΕΛΕΙ παράγωγο και έκφραση της κρίσης.
Δεν μπορεί να αυτονομήσεις τη διαφθορά» των «υποκειμένων» από το αντικειμενικά προβλήματα που γεννούν και γιγαντώνουν την κρίση. «Αντικειμενικό» και «υποκειμενικό» είναι ένα και αδιαίρετο…
Η πολιτική «κάτω από το τραπέζι» είναι παράγωγο της πολιτικής της νομιμοποιημένης κλοπής, της θεσμοθετημένης ληστείας και του αχαλίνωτου πλουτισμού.
Ζήτημα 3ον
Η κρίση είναι παγκόσμια και ο πρωθυπουργός αποσπά την Ελλάδα από το παγκόσμιο αυτό πλέγμα για να κατασκευάσει το τέχνασμα ότι εδώ η διαφθορά είναι η «αιτία της κρίσης»!!!
Δηλαδή μένει στο απυρόβλητο το σύστημα συνολικά και εμφανίζεται ο άλλος κόσμος σαν να μην έχει ούτε κρίση, ούτε διαφθορά, μια και αυτά τα συνδέει μόνο με την Ελλάδα.
Η κρίση είναι παγκόσμια και η διαφθορά παγκόσμια. Και όσο οξύτερη είναι η παγκόσμια οικονομική κρίση τόσο περισσότερο γιγαντώνεται η κλοπή και η ληστεία των λαών, τόσο περισσότερο βαθαίνει η διαφθορά παγκόσμια.
Απλώς στις ανεπτυγμένες καπιταλιστικές χώρες έχει θεσμοθετηθεί σε μεγάλο βαθμό η διαφθορά και υπάρχουν ισχυρά «καλούπια» για να μην βγαίνει εύκολα στην επιφάνεια.
Στην Ελλάδα, λόγω του καθυστερημένου και μεταπρατικού καπιταλισμού, η διαφθορά που στις ιμπεριαλιστικές χώρες είναι σε «καλούπια», εδώ ρέει…
Επί πλέον εδώ το «όπλο» της «διαφθοράς» και της «κάθαρσης» αποτελεί το κυρίαρχο των πολύμορφων πολιτικών παιχνιδιών από πολύ παλιά, με κορύφωση το 1989. Συνακόλουθα αποτελεί και το πιο προσοδοφόρο καταναλωτικό «εμπόρευμα» των ΜΜΕ:
Οι εγχώριοι «νταβάδες» διογκώνουν επιλεκτικά τη «διαφθορά», την πουλάνε και την ανακυκλώνουν και ταυτόχρονα τη «χρησιμοποιούν» για τα πολιτικά τους παιχνίδια.
Έτσι φαντάζει η Ελλάδα σαν η παραγωγική εστία της διαφθοράς!!!
Πάνω σε αυτή την απάτη στήνονται και τα σημερινά παιχνίδια…
Ο Πρωθυπουργός της Ελλάδας ενοχοποιεί μόνο την Ελλάδα για διαφθορά παρέχοντας έτσι στα ιμπεριαλιστικά υπερ-κέντρα, ιδιαίτερα στην αυτοκρατορία των ΗΠΑ, το άλλοθι για ωμές επεμβάσεις. Δηλαδή τους καλεί να επιβάλουν την παγκόσμια Τάξη για να εξαλειφθεί η βαθιά «διαφθορά»!!!
Να, γιατί, και αυτή η νέα «κοτσάνα» δεν είναι αθώα…
Ζήτημα 4ον
Γίνεται πλέον φανερό ότι όλες αυτές οι «κοτσάνες» (που τόσο άκομψα εκτοξεύει ο ΓΑΠ) είναι ενταγμένες στη στρατηγική της μετατροπής μας σε προτεκτοράτο.
Με «όχημα» την οικονομική κρίση επιδιώκεται η Ελλάδα να μπει στην «καραντίνα» του άμεσου πλανητικού, ιμπεριαλιστικού ελέγχου.
Τα ιδεολογήματα αυτής της «καραντίνας» είναι η «διαφθορά» σαν αιτία της οικονομικής κρίσης (μόνο για την Ελλάδα(!)) και η τρομοκρατική απειλή για την εθνική μας ακεραιότητα…
Το άμεσο πολιτικό βήμα για αυτή την εξέλιξη θα είναι τα «οικουμενικά» κυβερνητικά σχήματα.
Αυτά προετοιμάζουν για να περάσουν όχι μόνο τα σκληρότερα μέτρα εναντίον των εργαζομένων και του ελληνικού λαού, όχι μόνο για να καταργήσουν και τα υπολείμματα των κατακτήσεων, όχι μόνο για να προωθήσουν τις εφιαλτικότερες εθνικές προδοσίες, αλλά και να μετατρέψουν την Ελλάδα σε «ολοκληρωτικό» προτεκτοράτο των διεθνών κέντρων εξουσίας.
Προς αυτή την κατεύθυνση ρίχνει τις «ομοβροντίες» του ο Πρωθυπουργός, αδέξια και σύμφωνα με το δραματικά μικρό πολιτικό του μέγεθος…
Ίσως και να μην είναι ούτε σε θέση να αντιληφθεί τις συνέπειες των εντολών που εκτελεί…
πηγή
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου