Τρίτη 8 Δεκεμβρίου 2009

ΕΝΑ ΧΑΜΟΓΕΛΟ, ΕΝΑ ΒΛΕΜΜΑ . . .



Η αγάπη χωρίς όρια χρησιμοποιεί τα πιο απλά μέσα για να δημιουργήσει μια επαφή. Οι λέξεις δεν είναι πάντοτε αναγκαίες. Αρκεί ένα χαμόγελο ή ένα βλέμμα, αν είναι αγνά και αληθινά. Ένα χαμόγελο, ένα βλέμμα... Δύο μέσα απεριόριστης εκφράσεως. Έκφραση σιωπηλή και βαθιά του εαυτού μας. Ένωση μ' εκείνους που ποτέ ίσως δεν θα πούμε ένα λόγο, ποτέ ίσως δεν θα τους ξαναδούμε. Σε κοιτάζω, άγνωστε ή άγνωστη, που ο Θεός έβαλε στο δρόμο μου. Και να ότι ο Θεός σιωπηλά σας κάνει ζωντανούς μπροστά μου, παρόντες σε μένα. Μέσ' στα μάτια σου είδα την ψυχή μου. Το βλέμμα μου έφερε σε σένα την ψυχή μου. Βύθισμα στον "άλλον". Είμαι σε σένα. Και συ μπαίνεις μέσα μου. Μεταξύ μας η κοινωνία γίνεται πραγματική. Τελικός της στόχος είναι η όψη του Θεού, που γίνεται διαφανής ανάμεσα απ' τα πρόσωπά μας. Ένα χαμόγελο ανταλλάχτηκε. Αυτό το χαμόγελο χαλαρώνει τα χείλη που ήταν κλειστά. Σφίγγει τα δόντια που ήταν σφιχτά. Κάτι άρχισε αναμεταξύ μας, κάτι που θ' αφήσουμε το μέλλον του στα χέρια του Θεού.
Μια πόρτα έχει ανοίξει.
Συ, από τον οποίο δέχτηκα σήμερα ένα χαμόγελο ή ένα βλέμμα αγνό κι αληθινό, συ που δέχτηκες από μένα ένα χαμόγελο ή ένα βλέμμα αγνό κι αληθινό - επαναλαμβάνω αυτές τις λέξεις τις τόσο σπουδαίες: αγνό κι αληθινό - σε ευλογώ σιωπηλά.
Ζητώ από τον Κύριο - Αγάπη, από την χωρίς λόγια συνάντηση των ψυχών μας ένα φως χρυσό ν' αναβλύσει φωτίζοντας αυτή την ημέρα.

Λεβ Ζιλέ

Δεν υπάρχουν σχόλια: