Σ' ένα τοπίο αέρινο, θαλασσινό κι εβένινο να βγεις απ' το νερό
Δελφίνια παιχνιδιάρικα σου λύνουν τα μαλλιά
Φεγγάρια διαβατάρικα και μάτια ταξιδιάρικα μου παίρνουν τη μιλιά
Βάλε φουστάνι πράσινο, στο χρώμα την ελπίδα και πάρε με στο γυάλινο βυθό,
στην Ατλαντίδα Της θάλασσας τα πλάσματα αρχίζουν το χορό
Και πριν να 'ρθουν χαράματα, στης πόλης σου τ' αγάλματα
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου