Μήπως ήσουν πεφταστέρι στο ξημέρωμα όταν ευχήθηκα έναν ακόμη άνθρωπο να συναντήσω;

Μήπως ήσουν σπάνιος ανθός ενός ζηλότυπου κάκτου

Μήπως ένα ανήλιο στενοσόκακο ήσουν , που τις Κυριακές φορούσες γιορτινά, έβγαζες τραπεζάκια έξω και διψασμένος είπα να πιω ένα ποτήρι;
Η μήπως εγώ βρέθηκα σε άγνωστο σταθμό όπου τρένα πάνε κι έρχονται και διάλεξα λάθος τρένο για να μπω ;

Ό,τι κι αν ήσουν τον τοίχο μου καθαρό θα τον κρατήσω μη χρειαστεί να τον ασπρίσω και σβήσει το σημάδι που άφησε εκεί η κλεμμένη εικόνα σου η αγαπημένη
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου