ΜΕΡΟΣ Α΄
Οι Μοναχοί, οι οποίοι επαγγέλονται την δια βίου μετάνοια και το πένθος, πολλές φορές ασχολούνται με θέματα της Πίστεως, των δογμάτων και των αιρέσεων. Άραγε δεν βλάπτει, όμως, η ενασχόληση με αυτά την νοερά εργασία και ησυχία; Δεν απόλλυται η ειρήνη της ψυχής από ενδεχόμενες μέριμνες για θέματα Πίστεως, τα οποία αποτελούν επιτήδευμα κατ' εξοχήν των Επισκόπων (Πατριαρχών, Μητροπολιτών, Αρχιεπισκόπων κ.λπ.);
Τελικά, υπό ποιάν έννοια αποτρέπονται οι Μοναχοί από την ενασχόληση με τη θεολογία και υπό ποιάν έννοια η ενασχόληση αυτή επιτρέπεται ή και επιβάλλεται; η συνέχεια εδώ
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου