Βίοι Παράλληλοι
Ανδρόνικος Κομνηνός και Γεωργακάκιος (επί το βυζαντινότερον) Παπανδρέου - οι ζωές τους παρουσιάζουν πολλές ομοιότητες και διαφορές
τηρουμένων των αναλογιών της χιλιετίας που τους χωρίζει.
Οπως ο Γιωργάκης διαδέχθηκε δύο Παπανδρέου έτσι κι ο Ανδρόνικος διαδέχθηκε τρεις Κομνηνούς, τον Αλέξιο (ο οποίος ανόρθωσε την αυτοκρατορία, αλλά υποθήκευσε το μέλλον της, καταφεύγοντας στη νόθευση του νομίσματος και τη μισθοφορία), τον Ιωάννη ή Καλογιάννη (που απώθησε τους Σελτζούκους και τιθάσευσε τους Σταυροφόρους) και τον μεγαλοπρεπή πλην καταστροφικό (και μοιραίον, Μυριοκέφαλο 1176) κυρ Μανουήλ καθώς
και τη Λατίνα σύζυγό του Μαρία της Αντιοχείας.
Βίαιος και τραχύς χαρακτήρας ο Ανδρόνικος πλην όμως φίλος του λαού· ήπιος, ευπροσήγορος και προσηνής, αγαπημένος του λαού ο Γιώργος, πορφυρογέννητοι και οι δύο, πέρασαν αμφότεροι τα νιάτα τους στην ξένη· ο πρώτος αιχμάλωτος στους Αραβες, εξόριστος στη Χερσώνα, φυλακισμένος στη Ρωσία κι ο δεύτερος μετανάστης, σπουδαστής, και μέτοικος στην Εσπερία.
Ο Γιώργος Ανδρέα Παπανδρέου πήρε το δαχτυλίδι απ' τον παρείσακτο Σημίτη, ο Ανδρόνικος υπεξαίρεσε το δακτυλίδι από τον γιο της μισητής Λατίνας θείας του (κόβοντας ταυτοχρόνως μαζί με το δάκτυλο που το φορούσε και το κεφάλι του μικρού εξαδέλφου του Αλεξίου του Β')
κι ανέβηκε στον θρόνο
με τον λαό να παραληρεί στον Ιππόδρομο και την Αγορά στην προσδοκία ενός ακόμα λαμπρού Κομνηνού. Ενα είδος «άμεσης» και «συμμετοχικής» δημοκρατίας όπως με την καθιέρωση της εκλογής του Γιώργου διά δημοψηφίσματος, διά βοής
Ανδρόνικος Κομνηνός και Γεωργακάκιος (επί το βυζαντινότερον) Παπανδρέου - οι ζωές τους παρουσιάζουν πολλές ομοιότητες και διαφορές
τηρουμένων των αναλογιών της χιλιετίας που τους χωρίζει.
Οπως ο Γιωργάκης διαδέχθηκε δύο Παπανδρέου έτσι κι ο Ανδρόνικος διαδέχθηκε τρεις Κομνηνούς, τον Αλέξιο (ο οποίος ανόρθωσε την αυτοκρατορία, αλλά υποθήκευσε το μέλλον της, καταφεύγοντας στη νόθευση του νομίσματος και τη μισθοφορία), τον Ιωάννη ή Καλογιάννη (που απώθησε τους Σελτζούκους και τιθάσευσε τους Σταυροφόρους) και τον μεγαλοπρεπή πλην καταστροφικό (και μοιραίον, Μυριοκέφαλο 1176) κυρ Μανουήλ καθώς
και τη Λατίνα σύζυγό του Μαρία της Αντιοχείας.
Βίαιος και τραχύς χαρακτήρας ο Ανδρόνικος πλην όμως φίλος του λαού· ήπιος, ευπροσήγορος και προσηνής, αγαπημένος του λαού ο Γιώργος, πορφυρογέννητοι και οι δύο, πέρασαν αμφότεροι τα νιάτα τους στην ξένη· ο πρώτος αιχμάλωτος στους Αραβες, εξόριστος στη Χερσώνα, φυλακισμένος στη Ρωσία κι ο δεύτερος μετανάστης, σπουδαστής, και μέτοικος στην Εσπερία.
Ο Γιώργος Ανδρέα Παπανδρέου πήρε το δαχτυλίδι απ' τον παρείσακτο Σημίτη, ο Ανδρόνικος υπεξαίρεσε το δακτυλίδι από τον γιο της μισητής Λατίνας θείας του (κόβοντας ταυτοχρόνως μαζί με το δάκτυλο που το φορούσε και το κεφάλι του μικρού εξαδέλφου του Αλεξίου του Β')
κι ανέβηκε στον θρόνο
με τον λαό να παραληρεί στον Ιππόδρομο και την Αγορά στην προσδοκία ενός ακόμα λαμπρού Κομνηνού. Ενα είδος «άμεσης» και «συμμετοχικής» δημοκρατίας όπως με την καθιέρωση της εκλογής του Γιώργου διά δημοψηφίσματος, διά βοής
βοή λαού, θέλημα Θεού.
Οπως ο Ανδρόνικος που έστειλε το κατεστημένο για τυρί και γενικώς καταστρατήγησε την «Βασιλείου Τάξη» (το τρόπον τινά Σύνταγμα των Ρωμαίων), δίνοντας προνόμια στον λαό, αποκαθιστώντας τη δικαιοσύνη στη διοίκηση των επαρχιών και αντιδρώντας στις Πρόνοιες υπέρ Λατίνων (έσφαξε όλους τους Ιταλούς της Πόλης), έτσι και ο Γιώργος ο Β' Παπανδρέου ο Γ' όχι μόνον ανέτρεψε την κομματική τάξη, αλλά τώρα ως Πρωθυπουργός δείχνει ότι θα βασισθεί περισσότερο στο σύστημα εξουσίας που οργανώνει ο ίδιος (και τα ΜΜΕ), παρά στους θεσμούς που προβλέπει το πολίτευμα - μια παράδοση που, με μέτρο, δημιούργησε ο πατέρας του Ανδρέας και η οποία
τώρα μπορεί να πάρει μια πιο μεταμοντερνική εκδοχή - ίδωμεν...
...................................
Οπως και να 'χει εδώ σταματούν οι ομοιότητες και οι διαφορές των δύο επιγόνων. Η βασιλεία του Ανδρόνικου ήταν σύντομη (1183-85 μ.Χ.) κι άτσαλη. Από πρόμαχος του λαού, με τις αυθαιρεσίες, την κρυψίνοια και τον δεσποτισμό του, κατάντησε ένας τύραννος που σκόρπισε τη φρίκη σε όσους τον πίστεψαν, οίτινες και τον λυντσάρισαν εν τέλει, σέρνοντάς τον ακέφαλον πάνω - κάτω στη Μέση Οδό...
Αλλες οι εποχές σήμερα, πιο φιλανθρωπινές, οι ηγέτες φεύγουν απλώς μαυρισμένοι με 10% διαφορά, όπως ο κ. Καραμανλής, ή με βραδυνή πτήση προς άγνωστον κατεύθυνσιν, όπως ο μακαρίτης εκείνος «Τριανταφυλλίδης», ή την κοπανάνε στο Κορακοχώρι όπως ο κυρ Σημίτης και πάντως οι αγριότητες περισσεύουν.
Αλλωστε ο Γιωργάκης δεν πρόκειται να διώξει τους Λατίνους όπως ο κυρ Ανδρόνικος, αντιθέτως μάς έταξε ότι θα μας φέρει όσους περισσότερους μπορεί. Ούτε τους Δυνατούς σκέφτεται να περιορίσει ο τελευταίος (;) των Παπανδρέου, αντιθέτως, όπως ο Ομπάμα, σκοπεύει να τους προσεταιρισθεί περισσότερον από όσο τον έχουν προσεταιρισθεί οι ίδιοι, ώστε να μη τους... χρωστάει τίποτα
να εξυγιανθεί το σύστημα, να λάμψει η διαφάνεια και η ηθική, να πάρει και 30 σεντς αύξηση την ημέρα ο φτωχός να δει θεού πρόσωπο
ή μάλλον καπιταλισμό με ανθρώπινο πρόσωπο
δηλαδή τον σοσιαλισμό της Ντόυτσε Τέλεκομ, της Κόσκο (ζήτω -αν και πέθανε- ο Πρόεδρος Μάο) και των ιδιωτικών πανεπιστημίων μη-κερδοσκοπικού-χαρακτήρα-αλλά-για-την-ψυχή-της-μάνας-τους!...
Αβε, Σήζαρ! συ νικάς, Καίσαρα!
Ευτυχώς που το ελληνικό έθνος (όπως το κινέζικο ή το εβραϊκό) διακρίνεται για την ασυνέχειά του κι έτσι δεν κινδυνεύουμε από την επανάληψη της τραγωδίας (ενός κολασμένου) ως φάρσας (της γελοιογραφίας του) και
όλα στον κόσμο μας είναι φρέσκα και νωπά, πολιτικώς ορθά και λεία σαν τον εγκέφαλο της γάτας.
Ολα στον καιρό μας είναι νέα, παρθενογενέσεις, καινοτομίες που κάνουν μια «νέα αρχή», όπως ο Γιωργάκης! ένας νέος άνθρωπος 60 ετών, -ποδηλάτης και ρηξικέλευθος, με γνωριμίες εξωτερικού, ένα καλό παιδί από σπίτι με τζάκι- ένας ευρωπαίος Πρωτοσπαθάριος για όλες τις εποχές.
Οπως ο Ανδρόνικος που έστειλε το κατεστημένο για τυρί και γενικώς καταστρατήγησε την «Βασιλείου Τάξη» (το τρόπον τινά Σύνταγμα των Ρωμαίων), δίνοντας προνόμια στον λαό, αποκαθιστώντας τη δικαιοσύνη στη διοίκηση των επαρχιών και αντιδρώντας στις Πρόνοιες υπέρ Λατίνων (έσφαξε όλους τους Ιταλούς της Πόλης), έτσι και ο Γιώργος ο Β' Παπανδρέου ο Γ' όχι μόνον ανέτρεψε την κομματική τάξη, αλλά τώρα ως Πρωθυπουργός δείχνει ότι θα βασισθεί περισσότερο στο σύστημα εξουσίας που οργανώνει ο ίδιος (και τα ΜΜΕ), παρά στους θεσμούς που προβλέπει το πολίτευμα - μια παράδοση που, με μέτρο, δημιούργησε ο πατέρας του Ανδρέας και η οποία
τώρα μπορεί να πάρει μια πιο μεταμοντερνική εκδοχή - ίδωμεν...
...................................
Οπως και να 'χει εδώ σταματούν οι ομοιότητες και οι διαφορές των δύο επιγόνων. Η βασιλεία του Ανδρόνικου ήταν σύντομη (1183-85 μ.Χ.) κι άτσαλη. Από πρόμαχος του λαού, με τις αυθαιρεσίες, την κρυψίνοια και τον δεσποτισμό του, κατάντησε ένας τύραννος που σκόρπισε τη φρίκη σε όσους τον πίστεψαν, οίτινες και τον λυντσάρισαν εν τέλει, σέρνοντάς τον ακέφαλον πάνω - κάτω στη Μέση Οδό...
Αλλες οι εποχές σήμερα, πιο φιλανθρωπινές, οι ηγέτες φεύγουν απλώς μαυρισμένοι με 10% διαφορά, όπως ο κ. Καραμανλής, ή με βραδυνή πτήση προς άγνωστον κατεύθυνσιν, όπως ο μακαρίτης εκείνος «Τριανταφυλλίδης», ή την κοπανάνε στο Κορακοχώρι όπως ο κυρ Σημίτης και πάντως οι αγριότητες περισσεύουν.
Αλλωστε ο Γιωργάκης δεν πρόκειται να διώξει τους Λατίνους όπως ο κυρ Ανδρόνικος, αντιθέτως μάς έταξε ότι θα μας φέρει όσους περισσότερους μπορεί. Ούτε τους Δυνατούς σκέφτεται να περιορίσει ο τελευταίος (;) των Παπανδρέου, αντιθέτως, όπως ο Ομπάμα, σκοπεύει να τους προσεταιρισθεί περισσότερον από όσο τον έχουν προσεταιρισθεί οι ίδιοι, ώστε να μη τους... χρωστάει τίποτα
να εξυγιανθεί το σύστημα, να λάμψει η διαφάνεια και η ηθική, να πάρει και 30 σεντς αύξηση την ημέρα ο φτωχός να δει θεού πρόσωπο
ή μάλλον καπιταλισμό με ανθρώπινο πρόσωπο
δηλαδή τον σοσιαλισμό της Ντόυτσε Τέλεκομ, της Κόσκο (ζήτω -αν και πέθανε- ο Πρόεδρος Μάο) και των ιδιωτικών πανεπιστημίων μη-κερδοσκοπικού-χαρακτήρα-αλλά-για-την-ψυχή-της-μάνας-τους!...
Αβε, Σήζαρ! συ νικάς, Καίσαρα!
Ευτυχώς που το ελληνικό έθνος (όπως το κινέζικο ή το εβραϊκό) διακρίνεται για την ασυνέχειά του κι έτσι δεν κινδυνεύουμε από την επανάληψη της τραγωδίας (ενός κολασμένου) ως φάρσας (της γελοιογραφίας του) και
όλα στον κόσμο μας είναι φρέσκα και νωπά, πολιτικώς ορθά και λεία σαν τον εγκέφαλο της γάτας.
Ολα στον καιρό μας είναι νέα, παρθενογενέσεις, καινοτομίες που κάνουν μια «νέα αρχή», όπως ο Γιωργάκης! ένας νέος άνθρωπος 60 ετών, -ποδηλάτης και ρηξικέλευθος, με γνωριμίες εξωτερικού, ένα καλό παιδί από σπίτι με τζάκι- ένας ευρωπαίος Πρωτοσπαθάριος για όλες τις εποχές.
πηγή
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου