Είναι παλιά ιστορία. Οχι των τελευταίων 30 χρόνων της μεταπολίτευσης -πολύ παλιότερη. Την περιγράφεισχεδόν σαν να έρχεται απ' το μέλλον, ο Ντοστογιέφσκυ στους «Δαιμονισμένους» και στο «Υπόγειο»...Από τη μια μεριά οι πρίγκηπες (τότε, οι Δυνατοί σήμερα) κι από την άλλη οι κολασμένοι (τότε και σήμερα). Και στη μέση το χάος, το κενό της μη πολιτικής, η νεκρή ηθική και η απελπισμένη (ένεκεν της απουσίας των ανθρώπων) ύπαρξη.Με αυτό το δίπολο της διαρκούς βίας (άλλοι το λένε «πόλεμο») αν επί μακρόν επικρατήσει, ακυρώνεται η ταξική πάλη που μπορεί να προσδώσει στη δημοκρατία ανθρώπινα προτάγματα και υποκαθίσταται από την τυραννίδα των αντιμαχομένων, του μαύρου - άσπρου, των εντυπώσεων, ενός χρήσιμου στους ισχυρούς matrix.Σε εθνικό και διεθνές επίπεδο αυτή είναι η παγίδα της εποχής μας: η «τρομοκρατία-αντιτρομοκρατία». Που φαίνεται να υπερβαίνει, από το Αφγανιστάν έως το Μανχάταν κι απ' τα Εξάρχεια έως το Κοινοβούλιο, όσα σπαράγματα δημοκρατίας μάς απέμειναν...η συνέχεια εδώ
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου