όπου θανάσης ο καθένας απο εμάς…

Θα πάρω σβάρνα μια βραδιά

όλες τις συνοικίες

δε θέλω πολυτέλειες

και πολυκατοικίες
Είχα έναν παλιόφιλοτα ίχνη του έχω χάσει

σ’ ένα στέκι απόμεροτο στέκι του Θανάση
Πού ‘σαι Θανάση

Πού ‘σαι Θανάση

Ήθελα να σ’ αντάμωνα…
Πού ‘σαι Θανάση

Πού ‘σαι Θανάση

ήθελα να σ’ αντάμωνα

Η γρουσουζιά να σπάσει
Εκεί θα βρω της νιότης μουτα φίνα τα ωραία

Το Μάνθο το Θεμιστοκλή

και την παλιά παρέα
Δίπλα θα καθίσουμε

σαν πρώτα στο τραπέζι

και μαζί θ’ ακούσουμε

γλυκιά πενιά να παίζει

γιατί οι Παρέες γράφουν την ιστορία και όσο μεγαλύτερη είναι η παρέα τόσο το καλύτερο για καθένα απο εμάς…