Είμαι από ’κει

Είμαι από ’κει και έχω αναμνήσεις.

Γεννήθηκα όπως όλοι οι άνθρωποι.

Έχω μάνα
Και σπίτι με πολλά παράθυρα.

Έχω αδέλφια. Φίλους. Και φυλακή με κρύο παράθυρο.
Έχω ένα κύμα που έκλεψαν οι γλάροι. Έχω την δική μου θέα.

Και επιπρόσθετο φυτό
Έχω ένα φεγγάρι στα έσχατα του λόγου, την πόρεψη των πουλιών και μια αιώνια ελιά
Πέρασα πάνω στη γη πριν περάσουν τα ξίφη

πάνω από ένα σώμα που μετέτρεψαν σε τραπέζι.
Είμαι από ’κει.

Επιστρέφω τον ουρανό στη μάνα του όταν θρηνεί ο ουρανός τη μάνα του
Και κλαίω για να με αναγνωρίζει κάποιο σύννεφο που επιστρέφει.
Έμαθα κάθε λόγο κατάλληλο για το δικαστήριο του αίματος για να σπάσω τον κανόνα
Έμαθα όλο τον λόγο και τον διαμέλισα για να σχηματίσω μια λέξη:
Πατρίδα...

Μαχμούντ Νταρουίς