Δεν είναι κρυφό. Το έχουν ομολογήσει οι περισσότεροι Έλληνες και ξένοι, μεταμοντέρνοι, σκηνοθέτες, της τελευταίας εσοδείας, που έχουν αλώσει, εδώ και μερικά χρόνια, τα Φεστιβάλ, την Επίδαυρο, το Ηρώδειο και το Εθνικό μας Θέατρο.
Μια Ελληνίδα σκηνοθέτις, μάλιστα, το δήλωσε ξεκάθαρα σε συνέντευξη τύπου (Μάρτιος 2001) ότι έχουν το απόλυτο δικαίωμα ακόμη και να ΑΣΕΛΓΟΥΝ πάνω στα "πτώματα" των κλασσικών μας κειμένων. Και ένας Έλληνας σκηνοθέτης, και νυν διευθυντής του Εθνικού, στην ίδια συνέντευξη, απάντησε «Μαγκιά μου», όταν τον ρώτησαν γιατί αλλάζει τα φώτα των αρχαίων συγγραφέων. Τέλος, ανάμεσα στους πολλούς ξένους, ασελγούντες, σκηνοθέτες, ο κ.Λάνχοφ, το 1988, ήταν ο πιο ωμός:
«Ο Παρθενώνας νομίζω ότι είναι ο ιδανικός χώρος για ένα τεράστιο εργοστάσιο που θα κατασκευάζει τα ωραιότερα λουκάνικα..»
Χωρίς να διαμαρτυρηθεί ούτε ένας από όλους αυτούς τους φανατικούς αρχαιολάτρες που πρόσφατα ξεσηκώθηκαν, για την περιβόητη λογοκρισία «έργου» του Κώστα Γαβρά, φανατικού, για όποιον δεν το ξέρει, υποστηρικτή της Σαηεντολογίας..
Με τους «Πέρσες» που ένας Βούλγαρος σκηνοθέτης, προχθές, στην Επίδαυρο, τις έκανε «Περσίδες», όλος ο κόσμος, όπως γράφουν, σχεδόν, όλα τα ΜΜΕ, αηδίασε για άλλη μια ασέλγεια στα κλασσικά μας κείμενα.
Όπως ακριβώς φώναξε «γιούχα», πολλές φορές, τα τελευταία χρόνια, βλέποντας τέτοιες ευτελείς παραστάσεις, από τότε που όλα τα Πολιτιστικά πράγματα του τόπου μας, τα πήραν στα χέρια τους οι εκπρόσωποι της νέας τάξης του παγκόσμιου καταναλωτικού αμοραλισμού.
Οι δημόσιες σχέσεις τους, βέβαια, χειροκρότησαν και πάλι.
Ένας μάλιστα, γνωστός κολλητός τους, «μάλωσε» τον Υπουργό Πολιτισμού επειδή...φοβήθηκε να δει τη δεύτερη παράσταση των «Περσίδων» μήπως κι’ άκουγε πολλά νέα «γιούχα».. Θυμήθηκε μάλιστα με καμάρι(!!), τη Μελίνα που αν ήταν στη θέση του, γράφει, θα φώναζε στους θεατές: «Σκάστε ρέέέ..»!!!
Συνιστούμε σε όλους τους σοβαρούς αρμόδιους και τους υπεύθυνους ανθρώπους των Γραμμάτων και Τεχνών, να προσπαθήσουν να βάλουν κάποτε μια τάξη σε όλο αυτό το χάος. Ώσπου νάρθει κάποια άγια μέρα που αυτή η " Νέα Τάξη " θα εξαφανιστεί, πριν προλάβει να εξαφανίσει ό,τι ιερό και όσιο έχει απομείνει σ' αυτό το δύστυχο κόσμο μας...
Χωρίς απαγορεύσεις και λογοκρισίες, βέβαια. Αρκεί μια υπόμνηση, ότι μπορούν όλα τα είδη Ελλήνων και ξένων σκηνοθετών να υπηρετούν τους στόχους τους και να πειραματίζονται ΒΑΣΙΖΟΜΕΝΟΙ στα αρχαία κείμενα, στον ΚΑΤΑΛΛΗΛΟ χώρο και με το ΟΝΟΜΑ ΤΟΥΣ στη θέση του συγγραφέα.. Όπως γινόταν στα περισσότερα ΣΟΒΑΡΑ φεστιβάλ και από ΣΟΒΑΡΟΥΣ σκηνοθέτες ( Ζαν Βιλάρ, Ζαν-Λουί Μπαρό κ.α..), σε ΟΠΟΙΑΔΗΠΟΤΕ εποχή κι αν τα μετέφεραν, προβάλλοντας, πάντα, τα μεγάλα ΜΗΝΥΜΑΤΑ των έργων και όχι τα ΠΡΟΣΩΠΙΚΑ, ψυχεδελικά, απωθημένα τους..
Όπως έκαναν, αιώνες τώρα, όλοι οι μεγάλοι δημιουργοί που έχτιζαν ΔΙΚΑ ΤΟΥΣ έργα και με το όνομά τους, βασισμένα πάνω σε μεγάλα, κλασσικά, έργα. Από το Σαίξπηρ, το Γκαίτε και το Μπρεχτ μέχρι τον Ο’Νηλ, τον Ανούιγ, και το …δικό μας τον Μποστ.
Όπως ακριβώς έκανε μια νέα καλλιτεχνική ομάδα, στο Θέατρο ΑΛΦΑ, πριν από 38 χρόνια, επί δικτατορίας…
Παρουσίασε έναν ελεύθερα διασκευασμένο, αντιδικτατορικό, «Οιδίποδα», ΓΡΑΜΜΕΝΟ, με το όνομά του και σκηνοθετημένο, από τον τότε πρωτοποριακό ξένο σκηνοθέτη Τζαίημς-Ρούζ Έβανς, ΒΑΣΙΣΜΕΝΟ στο έργο του Σοφοκλή..
Ελπίζοντας ότι παράλληλα θα βλέπουμε ΑΤΟΦΙΑ και μερικά, μεγάλα, καταξιωμένα, έργα, που, δυστυχώς, ο μεταμοντερνισμός τα έχει εξαφανίσει από όλες τις κρατικές σκηνές...
Για να τα μάθουν και οι νέες γενιές και να μη μπερδεύουν, αργότερα, τον Αισχύλο με τις.. Περσίδες και τον Παρθενώνα με τα.. λουκάνικα..!!
πηγή
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου