Χαράζω ένα κύμα στο χαρτί να λικνίσει τις λέξεις-λέμβους

Εκείνο το πρωινό στη Ρίζα Φλεβάρη μήνα στην παραλία

η ερημιά αντηχούσε διηγήσεις

κι αδημονούσε ο ήλιος

να στέψει περιπάτους, μακροβούτια κι αγκαλιές

σύννεφα παρόντα να μαρτυρούν χειμώνα μα ανήμπορα

νατιθασεύσουν τις ανταύγειες

και η θάλασσα βουβή και πένθιμη σαν φθινοπωρινό απόγευμα

τη μοναξιά της τάραζε ένα καΐκι αληθινό

Χρήστος Τζαβάρας