Άνδρος

Το πρωινό στην Άνδρο στην ΜΑΙΤΕ και τον ΚΑΡΛΟΣ
Ο αγέρας όλη τη νύχτα διάτρεξετ' αόρατο μονοπάτι του,
βόγγιξε
έσπασε παράθυρα
άνοιξεπόρτες.
Ήταν αγέρας του λεβάντε,αγέρας τούρκος
φορτωμένος ξεμάνιασμα.

Πλέει το νησί με το κυκλαδικό γαλάζιο του
στα χαρούμενα παράθυρα.
Ούτε μια στιγμούλα δίχως θάλασσα.
Όλα είναι θάλασσα, όλα είναι ουρανός
που αντανακλά την παρουσία της θάλασσας.
Μια θάλασσα τόσο γλυκιά
που ούτε ο αγέρας καταφέρνεινα ταράξει τα σωθικά της,
μια θάλασσα που δείχνει
όλα τα μυστικά και
τις ζημιές που της χάρισε ο άνθρωπoς.
Η Άνδρος παραπονιέταιγια τον πικρόν αγέρα,γαληνεμένη όμως ανασαίνει
στην αγκαλιά της θάλασσας.