«Έκανα το παλιό σπίτι στα Κύθηρα ξενώνα και έχω τις δικές μου βιοκαλλιέργειες» Ετοιμαζόμαστε για τον θερισμό. Έχει χαλάσει όμως η θεριστική μηχανή και μάλλον δεν θα μπορέσουμε να τη φτιάξουμε. Έτσι θα αναγκαστούμε να χρησιμοποιήσουμε τον παραδοσιακό τρόπο- θα μαζευτούμε οι φίλοι, θα πάρουμε τα δρεπάνια και θα πάμε στα χωράφια». Η δυσκολία που προέκυψε αντιμετωπίζεται από την κ. Έλενα Μαγείρου ως μια πολύ καλή ευκαιρία για να κάνουν τη συγκεκριμένη εργασία με έναν τρόπο διαφορετικό: «Δεν χάθηκε και ο κόσμος αν αυτή τη φορά θερίσουμε με τα χέρια. Θα έχει και περισσότερη πλάκα». Η αισιοδοξία είναι κάτι που απέκτησε τα τελευταία χρόνια. Είναι ιδιοκτήτρια ενός ξενώνα στα Κύθηρα στον Μυλοπόταμο, έχει δικές της βιοκαλλιέργειες και φτιάχνει «βιολογικούς» κήπους.
Το 2000 κατάφερε να μετακομίσει στο μέρος που ονειρευόταν από μικρή.
Άρχισε να σχεδιάζει τα βήματά της για να βρεθεί όχι μόνο στον τόπο καταγωγής της αλλά και κοντά στη φύση. «Γεννήθηκα και μεγάλωσα στην Αθήνα.
Ποτέ όμως δεν μου άρεσε το περιβάλλον της πόλης, ούτε με έπειθαν οι επιλογές που προσέφερε. Πάντα πίστευα ότι μόνο κοντά στη φύση θα μπορούσε να ζήσω όπως ονειρευόμουν». Η πρώτη κίνησή της ήταν να επιλέξει ένα επάγγελμα... σχετικό.
«Μπήκα στη Γεωπονική Σχολή της Αθήνας, και ήταν η μόνη επιλογή μου. Τελείωσα τις σπουδές μου και έπιασα δουλειά σε μια πολυεθνική εταιρεία εμπορίας ζωοτροφών- έκανα πολλά επαγγελματικά ταξίδια στην επαρχία. Δεν ήθελα να κάθομαι στο γραφείο». Αλλά και πάλι δεν είχε αυτά που επιθυμούσε.
Πιο κοντά στις επιλογές της ήρθε όταν αποφάσισε να αξιοποιήσει την οικογενειακή περιουσία στα Κύθηρα: «Όταν γεννήθηκε η κόρη μου, σκέφτηκα ότι ήταν η ώρα να αποδράσω από την πόλη και το παιδί να ζήσει μια φυσιολογική ζωή. Το πρώτο μέλημά μου ήταν να αναπαλαιώσω το παλιό αρχοντικό που άνηκε στην οικογένειά μου και να το μετατρέψω σε ξενώνα. Κατάφερα έτσι να δώσω λύση στο επαγγελματικό κομμάτι».
Κρασί και λάδι Δεν έμεινε όμως εκεί: «Σκέφτηκα ότι θα μπορούσα να αξιοποιήσω τις σπουδές μου στη Γεωπονία και να ασχοληθώ με τη γη. Έτσι, άρχισα να φροντίζω τον ελαιώνα με τρόπο απολύτως βιολογικό. Από αυτόν τον ελαιώνα παράγονται 3.000 τόνοι λαδιού κατά μέσον όρο κάθε χρόνο». Στα 100 όμως στρέμματα που έχει στην κατοχή της η κ. Μαγείρου δεν περιορίζεται στην παραγωγή λαδιού. Άρχισε να ασχολείται και με την παραγωγή κρασιού. «Πριν από δύο χρόνια έκανα αναμπέλωση- έβγαλα τα παλιά αμπέλια και φύτεψα νέα. Από του χρόνου θα έχω μια παραγωγή της τάξεως των περίπου 10 τόνων.
Αυτό σημαίνει ότι θα μπορώ να παραγάγω 10.000 φιάλες κόκκινο κρασί, βεβαίως κι αυτό βιολογικό». «Βιολογικός τρόπος καλλιέργειας σημαίνει προστασία του περιβάλλοντος αλλά και της υγείας μας. Είναι πιο κουραστική αυτή η μορφή καλλιέργειας, αφού απαιτεί προσωπική εργασία- γι΄ αυτό είναι και πιο ακριβά τα βιολογικά προϊόντα-, όμως σε σχέση με αυτό που σου προσφέρουν νομίζω ότι είναι φθηνά. Για παράδειγμα τον Ιανουάριο οι συμβατικοί καλλιεργητές αμπελιών ρίχνουν απλώς διάφορα ζιζανιοκτόνα και ασχολούνται πάλι με το αμπέλι αυτή την εποχή. Η βιολογική καλλιέργεια απαιτεί χειρωνακτική εργασία- σε περίπτωση που δεν μπορεί να μπει το μικρό τρακτέρ στο χωράφι. Πρέπει να σκαλίσεις το αμπέλι 4- 5 φορές και μάλιστα με τα χέρια για να έχει το αποτέλεσμα που έχουν οι συμβατικές καλλιέργειες».
ΧΕΙΡΩΝΑΚΤΙΚΗ ΕΡΓΑΣΙΑ
Η βιολογική καλλιέργεια απαιτεί χειρωνακτική εργασία- σε περίπτωση που δεν μπορεί να μπει το μικρό τρακτέρ στο χωράφι «Φτιάχνω και βιολογικούς κήπους» ΒΙΟΛΟΓΙΚΟ είναι το σιτάρι που καλλιεργεί- σε μικρή ποσότητα- η κ. Μαγείρου. Το χρησιμοποιεί για την παραγωγή των παραδοσιακών παξιμαδιών λαδιού Κυθήρων. Όμως, όπως λέει, δεν μπορεί να σταματήσει σε αυτές τις καλλιέργειες αφού θέλει να κάνει όλο και περισσότερα πράγματα που θα τη φέρνουν κοντά στη φύση: «Εκτός από τις μικρές αυτές βιολογικές καλλιέργειες φτιάχνω και κήπους. Τον τελευταίο καιρό προσπαθώ να επεκτείνω τις καλλιέργειες πέραν των λουλουδιών. Παίρνω φυτώρια ντομάτας, αγγουριών και διάφορων άλλων οπωροκηπευτικών, όλα βεβαίως βιολογικά». Η πιο «φρέσκια» ενασχόλησή της είναι να βρίσκει βιολογικά αρωματικά φυτά όπως φασκόμηλο, ρίγανη, δεντρολίβανο: «Διαπιστώνω ότι είναι δύσκολο, αφού είναι ένας καινούργιος τομέας στις βιοκαλλιέργειες. Ο μοναδικός προμηθευτής που υπάρχει βρίσκεται στην Αριδαία και αυτό κάνει τα πράγματα πολύπλοκα. Σίγουρα όμως όσο περνάει ο καιρός θα βελτιώνονται γιατί πρόκειται για μια καινούργια ουσιαστικά αγορά στον τομέα αυτό που θέλει τον χρόνο της για να περπατήσει».
πηγή:Νέα
Η βιολογική καλλιέργεια απαιτεί χειρωνακτική εργασία- σε περίπτωση που δεν μπορεί να μπει το μικρό τρακτέρ στο χωράφι «Φτιάχνω και βιολογικούς κήπους» ΒΙΟΛΟΓΙΚΟ είναι το σιτάρι που καλλιεργεί- σε μικρή ποσότητα- η κ. Μαγείρου. Το χρησιμοποιεί για την παραγωγή των παραδοσιακών παξιμαδιών λαδιού Κυθήρων. Όμως, όπως λέει, δεν μπορεί να σταματήσει σε αυτές τις καλλιέργειες αφού θέλει να κάνει όλο και περισσότερα πράγματα που θα τη φέρνουν κοντά στη φύση: «Εκτός από τις μικρές αυτές βιολογικές καλλιέργειες φτιάχνω και κήπους. Τον τελευταίο καιρό προσπαθώ να επεκτείνω τις καλλιέργειες πέραν των λουλουδιών. Παίρνω φυτώρια ντομάτας, αγγουριών και διάφορων άλλων οπωροκηπευτικών, όλα βεβαίως βιολογικά». Η πιο «φρέσκια» ενασχόλησή της είναι να βρίσκει βιολογικά αρωματικά φυτά όπως φασκόμηλο, ρίγανη, δεντρολίβανο: «Διαπιστώνω ότι είναι δύσκολο, αφού είναι ένας καινούργιος τομέας στις βιοκαλλιέργειες. Ο μοναδικός προμηθευτής που υπάρχει βρίσκεται στην Αριδαία και αυτό κάνει τα πράγματα πολύπλοκα. Σίγουρα όμως όσο περνάει ο καιρός θα βελτιώνονται γιατί πρόκειται για μια καινούργια ουσιαστικά αγορά στον τομέα αυτό που θέλει τον χρόνο της για να περπατήσει».
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου