«Ήρθα στην Ελλάδα από την Αρμενία πριν από 16 χρόνια, με το όνειρο μιας καλύτερης ζωής. Το όνειρο όμως έγινε εφιάλτης. Στάθηκα τυχερή που κατάφερα να ξεφύγω για να μπορέσω να μεγαλώσω το παιδί μου».
Η Ρ. είναι η μαγείρισσα της Κιβωτού, της στέγης που έχει δημιουργήσει ο πατέρας
Αντώνιος Παπανικολάου στον Κολωνό για παιδιά που δεν έχουν καμία οικογενειακή φροντίδα. Εργάζεται σχεδόν τρία χρόνια στην κουζίνα της Κιβωτού και έχει αρχίσει πια να αποκτά κανονική ζωή. Μέχρι να φτάσει όμως εδώ, ο δρόμος ήταν δύσκολος.
Είχε ζήσει τον εφιάλτη της κακοποίησης.
Για τις γυναίκες όπως η Ρ. η Κιβωτός δημιουργεί τώρα ένα καταφύγιο, έναν ξενώνα που θα προσφέρει από τον Σεπτέμβριο στέγη και τροφή στις κακοποιημένες γυναίκες και τα παιδιά τους. «Η ανάγκη προέκυψε από τα περιστατικά που έφταναν σε εμάς και δεν ήταν λίγα.
Στην Κιβωτό έρχονται πολλές γυναίκες, Ελληνίδες και αλλοδαπές, οι οποίες κακοποιούνται στο σπίτι τους, κυρίως από τους συντρόφους τους. Έτσι αποφασίσαμε να φτιάξουμε τον ξενώνα», εξηγεί ο πατέρας Αντώνιος, ιθύνων νους και ψυχή της Κιβωτού. Ο Γολγοθάς για τη Ρ. άρχισε λίγο καιρό αφότου έφτασε στην Ελλάδα. «Έφυγα από την Αρμενία όταν οι συνθήκες διαβίωσης έγιναν αφόρητες λόγω του πολέμου με το Αζερμπαϊτζάν. Ήταν τραγική η κατάσταση, δεν μπορούσες να ζήσεις. Έτσι αποφάσισα να έρθω στην Ελλάδα στις 14 Δεκεμβρίου 1992- πήρα για τρεις μήνες άδεια από τη δουλειά μου, αλλά δεν επέστρεψα ποτέ». Η επόμενη κίνησή της ήταν να βρει δουλειά για να μπορέσει να σταθεί στα πόδια της. «Άρχισα να δουλεύω ως πωλήτρια σε ένα γουναράδικο κοντά στην Ομόνοια και έτσι κατάφερα να ορθοποδήσω. Δεν μπορούσα να φανταστώ ότι ύστερα από τόσα προβλήματα που αντιμετώπισα θα έρχονταν και άλλες, πολύ δυσκολότερες καταστάσεις.
Το 1998 γνώρισα κάποιον, τον ερωτεύτηκα και πίστεψα όλο το παραμύθι που μου παρουσίασε. Ήταν μεγάλος σε ηλικία- είχε περάσει τα 50 του- και θεώρησα ότι είναι σοβαρός άνθρωπος. Μου έλεγε ότι ήθελε να συνεχίσει τη ζωή του μαζί μου». Έτσι πήγε να μείνει μαζί του και στην αρχή τουλάχιστον όλα κυλούσαν ομαλά. «Νοικιάσαμε ένα σπίτι για να συγκατοικήσουμε. Δεν φανταζόμουν ποτέ αυτό που με περίμενε». «Με χτυπούσε συνέχεια»
Η κακοποίηση άρχισε όταν του ανακοίνωσε ότι είναι έγκυος. «Δεν πίστευε ότι το παιδί είναι δικό του. Χωρίς να σκεφτεί ούτε στιγμή την κατάσταση μου, με έδειρε πολύ άσχημα.
Η επόμενη κίνηση ήταν να φύγει από το σπίτι. Αν και ήμουν έγκυος και χωρίς δουλειά σε μια ξένη χώρα, το να με εγκαταλείψει τότε πίστεψα πως ήταν ό,τι καλύτερο μπορούσε να μου συμβεί. Ήθελα να γεννήσω το παιδί μου, αλλά αν συνέχιζα να μένω με αυτό τον άνθρωπο, ήξερα ότι κινδυνεύαμε και αυτό και εγώ». Ο ξυλοδαρμός είχε γίνει μέρος της καθημερινότητας της Ροζάνας. «Δυστυχώς, η κατάσταση δεν βελτιώθηκε. Μπορεί να έφυγε από το διαμέρισμα όπου μέναμε μαζί, δεν έφυγε όμως από τη ζωή μου. Ερχόταν απροειδοποίητα στο σπίτι, έμπαινε μέσα με τη βία και με χτυπούσε πολύ άσχημα όσο ήμουν έγκυος, αλλά και αφού γέννησα. Θεωρούσε ότι τον είχα απατήσει και με αυτό τον τρόπο με τιμωρούσε». Όταν δεν την έβρισκε στο σπίτι την παρακολουθούσε και βιαιοπραγούσε όπου την συναντούσε. «Μου άφησε σημάδια σε όλο μου το σώμα. Όταν γέννησα το παιδί, συνεχίστηκε το μαρτύριο. Εκτός από την κακοποίηση, είχα και τις οικονομικές δυσκολίες. Είχα σταματήσει να δουλεύω και δεν είχα χρήματα να πληρώσω ούτε το ενοίκιο. Μια κυρία μού μίλησε για την Κιβωτό. Έτσι απευθύνθηκα στον πατέρα Αντώνιο, ο οποίος με βοήθησε από την πρώτη στιγμή. Μου βρήκε σπίτι, το οποίο μου προσφέρει ασφάλεια, και δουλειά. Στη δική μου κατάσταση υπάρχουν πολλές γυναίκες, οι οποίες βρίσκονται σε αδιέξοδο. Ο ξενώνας που δημιουργήθηκε, είναι μια λύση για όσες ζουν το μαρτύριο της κακοποίησης και δεν μπορούν να ξεφύγουν. Το μήνυμα που θέλω να στείλω στις γυναίκες που αντιμετωπίζουν κακοποίηση είναι να μην το βάλουν κάτω και να αποφασίσουν να ξεφύγουν. Υπάρχει τώρα πια ελπίδα για να κάνουν τη ζωή, τη δική τους αλλά και των παιδιών τους, καλύτερη».
ΤΟ ΕΓΧΕΙΡΗΜΑ
Με εθελοντική δουλειά 5 ετών, η Κιβωτός του Κολωνού έστησε το καταφύγιο για τις γυναίκες «Πρέπει να ξέρουν ότι υπάρχει ελπίδα»
Με εθελοντική δουλειά 5 ετών, η Κιβωτός του Κολωνού έστησε το καταφύγιο για τις γυναίκες «Πρέπει να ξέρουν ότι υπάρχει ελπίδα»
«Ο ΞΕΝΩΝΑΣ κακοποιημένων γυναικών είναι έτοιμος και θα αρχίσει να λειτουργεί τον Σεπτέμβριο. Η προσπάθεια για να δημιουργήσουμε μια στέγη για όσες γυναίκες έρχονται αντιμέτωπες με την βία στην καθημερινή ζωή τους άρχισε πριν από πέντε χρόνια. Ήταν πολύ δύσκολο εγχείρημα και χρειάστηκε να καταβάλουμε πολύ μεγάλη προσπάθεια», εξηγεί ο πατέρας Αντώνιος. «Το έργο αυτό έχει ολοκληρωθεί και θα φιλοξενεί τα πιο βαριά περιστατικά. Έχει 39 κλίνες και μπορεί να περιθάλψει τις γυναίκες που θα καταφύγουν σε εμάς αλλά και τα παιδιά τους. Θα προσφέρει στέγη, τροφή και κυρίως ασφάλεια και προστασία, γιατί το τελευταίο είναι αυτό που επιζητούν. Για τον λόγο αυτό δεν δίνουμε τη διεύθυνση για να μην μπορούν να εντοπιστούν από το οικογενειακό τους περιβάλλον. Όποια χρειάζεται τη βοήθειά μας μπορεί να επικοινωνεί με το τηλέφωνο της Κιβωτού.
Εκεί υπάρχει πάντα ένας άνθρωπος ο οποίος θα δώσει τις κατάλληλες οδηγίες. Πρέπει να πάρουν την απόφαση να βοηθηθούν».
Ο πατέρας Αντώνιος ξεκαθαρίζει ότι δεν είναι υπέρ της ιδρυματοποίησης. «Γι΄ αυτό», εξηγεί, «φροντίζουμε να βρούμε σε πρώτη φάση μια στέγη, ένα διαμέρισμα για τις γυναίκες. Μπαίνουμε εμείς εγγυητές και αναλαμβάνουμε όλα τα έξοδά τους μέχρι να μπορέσουν να σταθούν στα πόδια τους. Στόχος μας είναι να δώσουμε διεξόδους και να τις κάνουμε να μπορούν να είναι χρήσιμες και δυνατές, τόσο για εκείνες όσο και για τα παιδιά τους. Ο καινούργιος ξενώνας δημιουργήθηκε για να αντιμετωπίσει και να προσφέρει βοήθεια σε γυναίκες οι οποίες δεν μπορούν να εργαστούν για κάποιους λόγους, δεν έχουν οικονομική βοήθεια ούτε, βέβαια, έχουν πού να πάνε. Πρέπει να ξέρουν ότι υπάρχει ελπίδα να ξεφύγουν από τη βία που αντιμετωπίζουν αφού είμαστε σε θέση να τους δώσουμε ό,τι χρειάζονται». Το καταφύγιο για τις κακοποιημένες γυναίκες έγινε πραγματικότητα χάρη στην εθελοντική εργασία των φίλων της Κιβωτού. «Καταφέραμε με τη βοήθεια πολλών να τελειώσουμε με το κτίριο, το οποίο μας δώρισε ο Ερυθρός Σταυρός. Ήταν εγκαταλειμμένο- μια εστία μόλυνσης για την περιοχή- και με τη συνεισφορά κυρίως πολιτών μπορέσαμε να το κάνουμε κατοικήσιμο. Χρειάστηκαν αρκετά χρήματα για να γίνει αυτό που βλέπετε τώρα».
πηγή:Νέα
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου