Η ματαιοδοξία είναι μια ψυχική ασθένεια. Κυριεύει τους ανθρώπους που έχασαν ή δεν απέκτησαν ποτέ ΦΟΒΟ ΘΕΟΥ. Το "βιβλίο της ζωής", η Αγία Γραφή, γράφει: "ΑΡΧΗ ΣΟΦΙΑΣ ΦΟΒΟΣ ΚΥΡΙΟΥ". Ο Σοφός επιθυμεί να ομιλεί με τον δημιουργό του. Ο ματαιόδοξος για τον εαυτό του.Ο φίλος σου κολλάει μόνο σ' εκε'ινους, που του κάνουν τα κέφια και τον κολακεύουν.
Μιλάει μόνο για τον εαυτό του και θέλει να μιλάνε οι άλλοι μόνο γι΄αυτόν!
Μαζεύει τις φωτογραφίες του που μπήκαν στις εφημερίδες! και ξεχνάει ότι οι εφημερίδες μπαίνουν και φωτογραφίες εγκληματιών!
Και διαβάζει στους άλλους γράμματα που του στέλνουν και τον εκθειάζουν. Και το αποτέλεσμα; Έγινε ανυπόφορος σε όλους! Όλοι τον αποφεύγουν. Γιατί θέλει όλοι γύρω του να ασχολούνται μ' αυτόν. Είναι αξιολύπητος άνθρωπος! ΕΧΕΙ ΑΝΑΓΚΗ ΘΕΡΑΠΕΙΑΣ! Γιατί αν χειροτερέψει η ΜΑΤΑΙΟΔΟΞΙΑ του, θα κάνει κακό και στους άλλους, αλλά και στον εαυτό του! Θύμισέ του στην κατάλληλη ευκαιρία από το βιβλίο των Παροιμιών τα λόγια του σοφού Σολομώντος: "Ματαιότης ματαιοτήτων! Τα πάντα ματαιότης!"
Κάνε μαζί του έναν περίπατο στο νεκροταφείο και πες του: "Να, κάτω από τα πόδια μας είναι σαπισμένα πιά τα στόματα μερικών ανθρώπων, που όσο ζούσαν μας εγκωμίαζαν!"
Θυμηθήτε και την εξής ιστορία της Ανατολής: Στην άκρη του δρόμου ήταν μια ψηλή φοινικιά. Και από κάτω της είχαν φυτρώσει αγκάθια.Πολλά αγκάθια που έφραζαν το δρόμο. Περνούσαν από κει οι ταξιδιώτες και τα αγκάθια τους τρυπούσαν και ατους έγδερναν. Και αυτοί νευρίαζαν κι έβριζαν τα αγκάθια. Γιατί δεν βρέθηκε κανείς να τα κόψει, να μην τρυπούν τους ανθρώπους. Το πήραν πάνω τους τα αγκάθια! Και σήκωσαν κεφάλι στον φοίνικα! Και τον έβριζαν με καταφρόνια: - Κρίμα στο ύψος σου! Τί ωφελεί, αφού κανείς δεν μιλάει για σένα! Ακούς πόσο κάθε μέρα οι άνθρωποι μιλάνε για μας.έχουμε τιμή. Συ δεν έχεις τίποτα! Τότε τους απάντησε ο φοίνικας: - Πικρή είναι η δόξα σας, όπως είστε κι εσείς πικρά. Καλύτερα να μη λένε τίποτε για μένα, παρά να λένε αυτά που λένε για σας. Οι άνθρωποι μιλάνε για μένα μόνο όταν μαζεύουν τους χουρμάδες μου! Ναι, είναι αλήθεια. Αραιά μιλάνε για μένα. Μα πάντοτε γεμάτοι ευχαρίστηση κι ευγνωμοσύνη! Οι αληθινοί άνθρωποι ενδιαφέρονται για το πως θα πάρουν καλούς καρπούς για τη ζωή τους. Και όχι πως θα ακούσουν επαίνους.
Η δόξα ακολουθεί πάντοτε τους καλούς ανθρώπους. Μπορεί βέβαια να μην ακούγεται σ' αυτή τη ζωή. Μα σίγουρα θα φανεί στην άλλη, στην αιώνια! Γι' αυτό κι ο Χριστός, όταν έκανε ένα καλό, συνήθως έλεγε στους ευεργετηθέντες: - Προσέξτε, να μην το πείτε σε κανέναν! Το ίδιο και οι Άγιοι της Εκκλησίας. Καταλάβαιναν, τί σημασία είχαν τα λόγια αυτά του Χριστού κι απέφευγαν την ανθρώπινη δόξα σαν τη φωτιά! Κάποτε μια ευγενής κυρία πήγε από τη Ρώμη στην Αίγυπτο, να δει τον Άγιο Αρσένιο. Και να την μπροστά στον Άγιο! Κι άρχισε να τον εγκωμιάζει! Μα ο Άγιος, μόλις άκουσε τα λόγια της, μπήκε στο κελί του γρήγορα. Και εκλεισε την πόρτα! Ένας άλλος ασκητής, συνεπής στο Ευαγγέλιο, έλεγε: - Κάθε εγκωμιαστική λέξη που λένε για μένα, μου ανοίγει αγιάτρευτη πληγή στην ψυχή μου. Εκείνον που θα θελήσει να διορθώσει έναν τέτοιον άνθρωπο, θα τον βοηθήσει ο Θεός! Και σένα, πίστεψέ με, θα σε βοηθήσει ο Πανάγαθος Πατέρας μας να θεραπεύσεις τον φίλο σου από την ματαιοδοξία. Μα να το ξέρεις: Δεν θα τον θεραπεύσεις εσύ. Ο ουράνιος Ιατρός θα τον θεραπεύσει.
Χάρις στη δική σου προσευχή.
Αγ. Νικόλαος Βελιμιροβιτσ
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου