ΜΝΗΜΗ

Βάρος η μνημη είπαν/
βάρος και μια εξουσία/
κατά τη μεριά των ίσκιων/
οταν όλα θα ρθούν /
σεμνά θα ζυγώσουν και μια λεύκα/
μόνη θα φυλορροεί
σε πεδιάδα με ασπίδες απαστράπτουσες/
χτισμένες άτακτα νωχελικά/
Πρόσωπα που άσκοπα με τόλμη τον
Ήλιο χλεύσαν και μιά
Αντιγόνη σκιά
Ολογυρνά
κεφαλές αγάλματα
γέροντες σοφούς, οπτασίες ολόσωμες
κατάσαρκα φορώντας
Όνειρα βαθύσκιωτα, βουβά
σε κάστρα μάταια
ματοκυλισμένα περήφανα.
Βάρος η μνήμη και ίσκιος
που χαμηλώνει τόν ουρανό…
Είναι τόσο μικρή η καρδιά
τις μνήμες όλες να βαστάξει
να λυπηθεί
να αντέξει τόσα όνειρα
τόσα βέλη νόστου να τρυπηθεί!
Τόση μικρή η καρδιά…

γεώργιος Κόρδης