Η υμνογραφική παράδοση συγκρίνει την μετάνοια της πόρνης με το φοβερό ολίσθημα του Ιούδα και παραλληλίζει τις δύο ψυχικές καταστάσεις. Η πόρνη ελευθερώνεται από την αμαρτία και μετανοεί, ενώ ο Ιούδας αιχμαλωτίζεται από τη φιλαργυρία και αποχωρίζεται απ’ το Θεό.
Επίσης, η υμνολογία φέρνει στη μνήμη μας και τη σύγκληση του Συνεδρίου (Σανχεδρίν), δηλ. του ανώτατου δικαστηρίου των Ιουδαίων, το οποίο και αποφάσισε τη σύλληψη και την καταδίκη του Κυρίου. Επίσης, γίνεται αναφορά στην απόφαση του Ιούδα να παραδώσει τον Κύριο και στη συμφωνία του με τους αρχιερείς.
Το απόγευμα, ψάλλεται στους ναούς ο Όρθρος της Μεγ. Πέμπτης. Την θέση της εικόνας του Νυμφίου θα πάρει η εικόνα του Μυστικού Δείπνου. Ο ιερέας θα την λιτανεύσει μέσα στο ναό. Η Μεγ. Πέμπτη εξάλλου θα είναι αφιερωμένη στον Μυστικό Δείπνο και την παράδοση της Θείας Ευχαριστίας.
Το απολυτίκιο της Μεγ. Πέμπτης είναι το εξής: «Ότε οι ένδοξοι Μαθηταί εν τω Νιπτήρι του Δείπνου εφωτίζοντο, τότε Ιούδας ο δυσσεβής, φιλαργυρίαν νοσήσας εσκοτίζετο. Και ανόμοις κριταίς, Σε τον δίκαιον Κριτήν παραδίδωσι. Βλέπε, χρημάτων εραστά, τον δια ταύτα αγχόνη χρησάμενον. Φεύγε ακόρεστον ψυχήν, την διδασκάλω τοιαύτα τολμήσασαν. Ο περί πάντας αγαθός, Κύριε, δόξα Σοι».
Το απολυτίκιο της Μεγ. Πέμπτης είναι το εξής: «Ότε οι ένδοξοι Μαθηταί εν τω Νιπτήρι του Δείπνου εφωτίζοντο, τότε Ιούδας ο δυσσεβής, φιλαργυρίαν νοσήσας εσκοτίζετο. Και ανόμοις κριταίς, Σε τον δίκαιον Κριτήν παραδίδωσι. Βλέπε, χρημάτων εραστά, τον δια ταύτα αγχόνη χρησάμενον. Φεύγε ακόρεστον ψυχήν, την διδασκάλω τοιαύτα τολμήσασαν. Ο περί πάντας αγαθός, Κύριε, δόξα Σοι».
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου