Του Αγίου Γρηγορίου του Παλαμά

β' Των νηστειών

Ορθοδοξίας ο φωστήρ, Εκκλησίας το στήριγμα και διδάσκαλε,
των μοναστών η καλλονή, των θεολόγων υπέρμαχος απροσμάχητος,
Γρηγόριε θαυματουργέ, Θεσσαλονίκης το καύχημα, κήρυξ της χάριτος,
ικέτευε δια παντός, σωθήναι τας ψυχάς ημών.

Οι εμπειρίες του, αποτελούν σύνοψι και έκφρασι της εμπειρίας και της παραδόσεως της Εκκλησίας. Το κλειδί της θεολογίας το κατείχε στ’ αλήθεια ο θείος Γρηγόριος, επειδή είχαν διανοιγεί τα μάτια του από το Άγιο Πνεύμα.
Εδίδασκε ότι ο Θεός δεν είναι μόνον αμέθεκτος αλλά και μεθεκτός.
Την ουσία του Θεού ουδείς και ουδέποτε ούτε στον παρόντα ούτε στον μέλλοντα αιώνα θα ιδούμε, τις άκτιστες όμως ενέργειες του Θεού μπορούμε να κοινωνήσουμε, ημών θεουμένων, κάτω από κατάλληλες πνευματικές προϋποθέσεις.
Αυτές δηλαδή αποτελούν το μέσον και την γέφυρα που συνδέει τον άκτιστο Θεό με τα κτίσματα.
Άλλο είναι η ουσία του Θεού και άλλο οι θείες ενέργειές του.
Άς έχουμε την ευχή του.