«Την χριστώνυμον και μεγάλην Χριστίναν»

Στις είκοσι τέσσερις του ίδιου μήνα, μνήμη της Αγίας Μεγαλομάρτυρος Χριστίνας.

 

 

Kτείνουσι πέλται Xριστέ την σην Xριστίναν,

Tην Xριστιανών πίστιν ουκ αρνουμένην.

Eικάδι βλήτο τετάρτη Xριστίνα οξέσι πέλταις.

Τὴν Χριστίναν ἥνωσε Χριστῷ νυμφίῳ,

Νύμφην ἄμωμον, αἷμα τοῦ μαρτυρίου.

Εἰκάδι βλῆτο τετάρτῃ Χριστῖνα ὀξέσι πέλταις.

 

Η Αγία Χριστίνα έζησε κατά την εποχή του αυτοκράτορα Σεπτίμιου Σεβήρου, γύρω στο έτος 200 μ.Χ., και καταγόταν από την πόλη της Τύρου. Ήταν κόρη ενός στρατηγού που ονομαζόταν Ουρβανός. Αυτός την ανέβασε σε έναν ψηλό πύργο και της διέταξε να μείνει εκεί μαζί με τα είδωλα των θεών, που ήταν φτιαγμένα από χρυσό και άλλα πολύτιμα υλικά.

Η Αγία, χρησιμοποιώντας τη σωστή λογική, σκέφτηκε ότι τα άψυχα είδωλα που κατασκευάζονται από ανθρώπους δεν μπορεί να είναι θεοί. Καθώς κοιτούσε τον ουρανό από ένα παράθυρο, οδηγήθηκε από το θείο νεύμα να στοχαστεί τον Δημιουργό μέσα από τα δημιουργήματα, και έτσι έσπασε τα είδωλα του πατέρα της και μοίρασε τα κομμάτια στους φτωχούς.

Για την πράξη αυτή τιμωρήθηκε σκληρά από τον πατέρα της και ρίχτηκε στη φυλακή χωρίς τροφή και νερό. Όμως, Άγγελος Κυρίου την επισκέφθηκε, τη φρόντισε, την έθρεψε και θεράπευσε τις πληγές της.

Στη συνέχεια την έριξαν στη θάλασσα, όπου έλαβε το Άγιο Βάπτισμα από τον ίδιο τον Κύριο και ανασύρθηκε από Άγγελο σε ξηρά. Όταν αποκαλύφθηκε ότι ζει, ο πατέρας της τη φυλάκισε ξανά, αλλά εκείνο το βράδυ πέθανε.

Τη διαδοχή του στην εξουσία ανέλαβε κάποιος άλλος, ονόματι Δίων, ο οποίος ανέκρινε την Αγία. Επειδή εκείνη ομολόγησε με θάρρος τον Χριστό ως αληθινό Θεό, δέχθηκε ισχυρότατο ξυλοδαρμό, αλλά και έκανε θαύματα, προσελκύοντας στην πίστη του Χριστού τρεις χιλιάδες Έλληνες.

Μετά τον Δίωνα, την εξουσία ανέλαβε ο Ιουλιανός, ο οποίος έριξε την Αγία σε πυρακτωμένο καμίνι. Όμως, διαφυλάχθηκε αβλαβής από τη θεία χάρη. Τότε την έριξε σε δηλητηριώδη και θανατηφόρα θηρία, από τα οποία επίσης δεν έπαθε τίποτα.

Κατόπιν διέταξε να της κόψουν τα στήθη, απ’ όπου, όπως λέγεται, έτρεξε γάλα αντί για αίμα. Έπειτα της έκοψαν τη γλώσσα. Τελικά, τη χτύπησαν με λόγχες στην καρδιά και στα πλευρά, και έτσι η μακαρία παρέδωσε την ψυχή της στα χέρια του Θεού, από τον οποίο και έλαβε τον αμάραντο στέφανο της νίκης.

Η σύναξη και η γιορτή της τελείται στον ναό της, που βρισκόταν στο νέο παλάτι, στις Μεγάλες Νύμφες, και στον ναό του Αγίου Τρύφωνος, κοντά στην Αγία Ειρήνη, την παλαιά και τη νέα.

ΣΥΝΑΞΑΡΙΣΤΗΣ ΑΓΙΟΥ ΝΙΚΟΔΗΜΟΥ

 

Το Ιερό Λείψανο της Αγίας βρίσκεται αδιάφθορο στον παπικό Ναό του Φραγκίσκου της Αμπέλου Βενετίας.

 

 

 

 

Ἀπολυτίκιον

Ἦχος δ’.

Ἡ ἀμνάς σου Ἰησοῦ, κράζει μεγάλη τῇ φωνῇ. Σὲ Νυμφίε μου ποθῶ, καὶ σὲ ζητοῦσα ἀθλῶ, καὶ συσταυροῦμαι καὶ συνθάπτομαι τῷ βαπτισμῷ σου· καὶ πάσχω διὰ σέ, ὡς βασιλεύσω σὺν σοί, καὶ θνήσκω ὑπὲρ σοῦ, ἵνα καὶ ζήσω ἐν σοί· ἀλλ᾽ ὡς θυσίαν ἄμωμον προσδέχου τὴν μετὰ πόθου τυθεῖσάν σοι. Αὐτῆς πρεσβείαις, ὡς ἐλεήμων, σῶσον τὰς ψυχὰς ἡμῶν.

 

Κοντάκιον

Ἦχος δ’. Ὁ ὑψωθεῖς.

Φωτοειδὴς περιστερὰ ἐγνωρίσθης, ἔχουσα πτέρυγας χρυσᾶς, καὶ πρὸς ὕψος, τῶν οὐρανῶν κατέπαυσας Χριστίνα σεμνή· ὅθεν σου τὴν ἔνδοξον, ἑορτὴν ἐκτελοῦμεν, πίστει προσκυνοῦντές σου, τῶν λειψάνων τὴν θήκην, ἐξ ἧς πηγάζει πᾶσιν ἀληθῶς, ἴαμα θεῖον, ψυχῆς τε καὶ σώματος