«Όποιος δεν έχει βρει την γνώση της αληθείας, δεν μπορεί να δει πως η βέργα του Θεού είναι αγαθή, παρ’ όλο τον πόνο που προκαλεί... Η Πρόνοια μπορεί να ενεργήσει είτε μέσω ενός γείτονα, που ξαφνικά του μιλά άσχημα επειδή κάτι τον ενόχλησε είτε μέσω της καταστροφής κάποιου πράγματος που του ανήκει... Μπορεί ακόμη το δυσάρεστο γεγονός να έλθει μέσω κάποιας αρρώστιας ή αδυναμίας του σώματος, ή πάλι δια των επιμόνων ενοχλήσεων των δαιμόνων, ή δια της καταστροφής της περιουσίας του. Ο λιπόψυχος άνθρωπος δεν βλέπει το θείο θέλημα που ενεργεί μέσα από τα γεγονότα, και παροξύνεται, πληγωμένος και συγχυσμένος από τα φαινομενικά αίτια της κάθε αντιξοότητας.
Αναίσθητο παιδί, γιατί κατακρίνεις κάποιον συνάνθρωπό σου ή κάποιον δαίμονα ή τις ορατές συμφορές που σου συμβαίνουν; Στρέψε το βλέμμα σου στις μακρινές αιτίες των γεγονότων που είναι κρυφές. Μην ενοχλείσαι με τις ενέργειες του Θεού, που εκτελούνται μέσω ανθρώπων, ούτε με την εξωτερική όψη των συμφορών σου. Μ' αυτόν τον τρόπο θα ανακαλύψεις μέσα στα παθήματά σου την γνώση της αληθείας, την ταπείνωση και πολλές άλλες ευλογίες. Αν εξετάσεις τις συμφορές που προκαλούν πόνο στις κρυφές πληγές σου, και εισέλθεις στον εσώτερο εαυτό σου για να διερευνήσεις ό,τι κρύβεται μέσα σου, και τότε σκεφθείς εσωτερικά πως ο Θεός που φέρνει την ξαφνική συμφορά δεν είναι κακός, θα βρεις γρήγορα ανακούφιση από τους πειρασμούς και παρηγοριά μέσα στην αναστάτωσή σου. Και έτσι θα εξελίσσεσαι μέσω των πειρασμών, και θα κατορθώσεις να φθάσεις κάποτε στην γνώση της αληθείας. Αν όμως την ώρα που κάποιο γεγονός σε θλίβει εσύ κοιτάς μόνον την εξωτερική, φαινόμενη όψη του, και δεν εξετάζεις τις κρυφές σου πληγές που το έθεσαν σε κίνηση, τότε όσο περισσότερο παραπονείσαι, τόσο θα γίνεται καταθλιπτικότερη η συμφορά σου, και θα αυξάνεις ολοένα τις θλίψεις σου που ο ίδιος προκάλεσες στον εαυτό σου»
* Λόγος ΛΖ', σ. 134-136
