Γιατί ο Θεός επέτρεψε στον Ηρώδη να κάνει τόσα εγκλήματα;
Άγιος Παΐσιος o Αγιορείτης
« - Πόσα βάσανα έχει ο κόσμος!
Πόσα προβλήματα!
Και έρχονται μερικοί εδώ να μου τα πουν σε δυο λεπτά στο πόδι, για να παρηγορηθούν λίγο.
Μια βασανισμένη μάνα μου έλεγε:
«Γέροντα, έρχονται στιγμές που δεν αντέχω άλλο και τότε λέω :
‘’Χριστέ μου, κάνε μια μικρή διακοπή και ύστερα ας ξαναρχίσουν τα βάσανα’’».
Πόση ανάγκη από προσευχή έχουν οι άνθρωποι!
Αλλά και κάθε δοκιμασία είναι δώρο από τον Θεό, είναι ένας βαθμός για την άλλη ζωή. Αυτή η ελπίδα της ανταμοιβής στην άλλη ζωή μου δίνει χαρά, παρηγοριά και κουράγιο, και μπορώ να αντέξω τον πόνο για τις δοκιμασίες που περνούν πολλοί άνθρωποι.
Ο Θεός μας δεν είναι Βάαλ, αλλά Θεός αγάπης.
Είναι Πατέρας που βλέπει την ταλαιπωρία των παιδιών Του από τους διάφορους πειρασμούς και τις δοκιμασίες που περνούν και θα μας ανταμείψη, φθάνει να κάνουμε υπομονή στο μικρό μαρτύριο της δοκιμασίας ή μάλλον της ευλογίας.
– Γέροντα, μερικοί λένε:
«Δεν είναι σκληρό αυτό που επέτρεψε ο Θεός;
Δεν πονάει ο Θεός;».
– Ο πόνος του Θεού για τους ανθρώπους που βασανίζονται από αρρώστιες, από δαίμονες, από βαρβάρους κ.λπ. έχει συγχρόνως και χαρά για την ουράνια αμοιβή που τους έχει ετοιμάσει...
Έχοντας δηλαδή υπ’ όψιν Του ο Θεός την ανταπόδοση που θα λάβει στον Ουρανό όποιος περνάει δοκιμασίες και γνωρίζοντας τι τον περιμένει στην άλλη ζωή, αυτό Τον κάνει να μπορεί να «αντέχει» τον πόνο.
Εδώ επέτρεψε να κάνει τόσα εγκλήματα ο Ηρώδης.
Δεκατέσσερις χιλιάδες νήπια έσφαξε και πόσους γονείς, που δεν άφηναν τους στρατιώτες να σκοτώσουν τα παιδιά τους, τους σκότωναν κι εκείνους!
Οι βάρβαροι στρατιώτες, για να φανούν στους αρχηγούς τους καλύτεροι, έκοβαν τα παιδάκια κομματάκια.
Όσο πιο πολύ βασανίζονταν τα παιδάκια, τόσο περισσότερο πονούσε ο Θεός, αλλά και τόσο περισσότερο χαιρόταν για την μεγαλύτερη δόξα που θα είχαν να απολαύσουν στον Ουρανό.
Χαιρόταν για τα Αγγελουδάκια αυτά, που θα αποτελούσαν το αγγελικό μαρτυρικό τάγμα.
Άγγελοι από Μάρτυρες...
Ἡ Ἱερά Σύνοδος τῆς Ἐκκλησίας τῆς Ἑλλάδος ὅρισε μέ ἐγκύκλιό Της (5721/2012, 9. 7. 2019) «τήν Κυριακή μετά τήν Χριστοῦ Γέννησιν ὡς ἡμέρα προστασίας τοῦ ἀγέννητου παιδιοῦ». Η 29η Δεκεμβρίου είναι η ἡμέρα πού ἡ Ἐκκλησία μας τιμᾶ τή μνήμη τῶν ἀναιρεθέντων ὑπό τοῦ Ἡρώδου Ἁγίων Νηπίων...
3 σχόλια:
Δώρησαι γονεῦσι καὶ ἰατροῖς, σύνεσιν ἐν πᾶσι, τῆς φρονήσεως χορηγέ, ἀποσκορακίσαι, ἀμβλώσεως τὸ ἄγος, πρεσβείαις τῶν τυθέντων, Λόγε Νηπίων σου.
Ἦχος πλ. α΄. Τὸν συνάναρχον Λόγον.
Τῶν Νηπίων χορεία ἡ μυριάριθμος, τῶν παρ' Ἡρῴδου σφαγέντων καὶ ἀπαράντων Θεῷ, ὃν δοξάζετε Ἀγγέλων σὺν τοῖς τάγμασι, σπεύσατε βήματι ὀξεῖ, καὶ ἐξέλεσθε ἡμᾶς, φρονήσεως νηπιώδους, ἵνα χάριτι ἀνδρισθέντες, ὁμολογήσωμεν Χριστὸν τὸν Θεόν.
Νήπια τὰ θεῖα τῆς Βηθλεέμ, ταῖς ὑμῶν πρεσβείαις, πρὸς τὸν Κύριον καὶ Θεόν, ᾧπερ ὡς θυσία, προσήχθητε εὐώδης, ἡμᾶς πρὸς θεῖον βίον, πάντας ἰθύνατε.
Ἐκ τῆς τῶν ἀμβλώσεων ἀπειλῆς, σῶσον τῶν ἐμβρύων, ὑπεράγαθε τὴν πληθύν, καὶ τὰς τῶν γονέων, ἀγάθυνον καρδίας, πρεσβείαις τῶν ἁγίων, Σῶτερ Νηπίων σου.
... μία τάχα ἐπιστήμη,
μὲ νυστέρι καί μιὰν ἄσπρη μπλοῦζα
αντί γιὰ τὸ σιδερένιο σπαθί
τῆς φρουρᾶς τοῦ Ἡρώδη
κάτω ἀπό μὶα σημαῖα
ὁλοπάρδαλη
μὲ τὰ χρώματα ποὺ δικιώνουν τὴν κάθε ἐκδίκηση
καὶ διεκδίκηση
ἑνός παραφουσκωμένου "ἑγῶ"
κόντρα κι ἐνάντια σὲ δικαίους κι ἀδίκους
(ἁπλᾶ...)
γιατί τὸ μπορεῖ καὶ τὸ θέλει
καὶ μπορεῖ ἔτσι ἁπλᾶ νὰ τὸ κάνει...
Δημοσίευση σχολίου