Μία κυρία τον ρώτησε: «Πόσο πωλείται το ένα αυγό;»
Ο φτωχός πωλητής απάντησε: «0,25€ ένα αυγό, κυρία».
Του είπε: «Θα πάρω 6 αυγά για 1,25€ ή θα φύγω».
Ο φτωχός πωλητής απάντησε: «Ελάτε να τα πάρετε με την τιμή που θέλετε. Ίσως αυτό να είναι μια καλή αρχή διότι δεν έχω πουλήσει ούτε ένα αυγό σήμερα ».
Πήρε τα αυγά και έφυγε με την αίσθηση ότι κέρδισε. Πήρε το φανταχτερό της αυτοκίνητο και πήγε σε ένα εστιατόριο με τη φίλη της. Εκεί, παρήγγειλαν ό, τι τους άρεσε. Έφαγαν λίγο και άφησαν πολλά από αυτά που παρήγγειλαν. Στη συνέχεια πήγε να πληρώσει το λογαριασμό. Ο λογαριασμός ήταν 45€ ! Έδωσε 50€ και ζήτησε από τον ιδιοκτήτη του εστιατορίου να κρατήσει τα ρέστα.
Αυτό το περιστατικό ίσως φαινόταν αρκετά φυσιολογικό για τον ιδιοκτήτη, αλλά πολύ επώδυνο για τον φτωχό πωλητή αυγών.
Το θέμα είναι,
Γιατί δείχνουμε πάντα ότι έχουμε την εξουσία όταν αγοράζουμε από τους άπορους; Και γιατί γινόμαστε γενναιόδωροι σε όσους δεν χρειάζονται καν τη γενναιοδωρία μας;
Κάποτε διάβασα κάπου:
«Ο πατέρας μου αγόραζε απλά αγαθά από φτωχούς σε υψηλές τιμές, παρόλο που δεν τα χρειαζόταν. Μερικές φορές τα πλήρωνε και πιο ακριβά. Ανησυχούσα για αυτήν την πράξη και τον ρώτησα γιατί το κάνει; Τότε ο πατέρας μου απάντησε: "Είναι φιλανθρωπία τυλιγμένη με αξιοπρέπεια, παιδί μου"
4 σχόλια:
Όλες οι εν Χριστώ φιλανθρωπίες είναι μεταξωτές, καμία δεν προσβάλει γιατί έχει την τέχνη της λεπτότητας και της διάκρισης, βλέπεις έχει του Θεού το κίνητρο. Όταν κάποτε ξέμεινα εντελώς από δουλειά και από λεφτά ήρθε ένας γείτονας που ήξερε την πτωχεία μου, και μου είπε πάρε αυτά τα χρήματα για να σου κάνουμε ένα τραπέζι για την γιορτή σου που ήταν προχτές. Μέσα μου πληροφορήθηκα πως ήταν χρήματα για τις καθημερινές υποχρεώσεις μου. Όμως κατά Θεού παρέμβαση βρήκα δουλειά και εκείνα τα χρήματα δεν τα ξόδεψα ποτέ. Τα έχω φυλαγμένα μέχρι σήμερα, να θυμάμαι την καλοσύνη των ανθρώπων της γειτονικής πόρτας για να παίρνω το παράδειγνα.
Αυτό που παρατηρώ από την εμπειρία της ζωής, πάντοτε η εν Χριστώ φιλανθρωπία έχει έναν πρωτότυπο, έναν αληθινό εμπνευσμένο τρόπο να εξελίσσεται, είναι και αυτό πρωτότυπη ποίηση της φιλανθρωπίας Τού Μεγάλου Ποιητού Τού Δεσπότη μας Χριστού, η μεγαλύτερη ποίηση.
Κάποιος Όσιος της Εκκλησίας (δεν θυμάμαι καλά ποιος ήταν), είχε πει ότι όταν απευθυνόμαστε σε ΑΠΛΟΥΣ ανθρώπους (που δεν είναι ιδιαίτερα πλούσιοι), δεν κάνουμε παζάρια μαζί τους όταν αγοράζουμε κάτι. Διότι τα παζάρια στην τιμή του προϊόντος, εκβιάζουν βίαια τον πωλητή για να κατεβάσει την τιμή του.
Εαν δεν μας αρέσει η τιμή του προϊόντος, απλά φεύγουμε (χωρίς να κάνουμε άλλα σχόλια).
... κι αὐτοί
ποὺ τὰ ἐπιθυμοῦν τρελλά...
δηλαδη,
σχεδόν(;) ὅλοι μας...
Δημοσίευση σχολίου