Καταγράφηκε από τον Γάλλο ιστορικό και περιηγητή Κλώντ Φλωριέλ το 1824.Το 1753 ο κλεφταρματωλός του Βάλτου Χρήστος Μηλιώνης απήγαγε τον ανηψιό του Κατή της Άρτας και του έγραψε σε γράμμα να του δώσει λύτρα για να τον αφήσει φοβερίζοντάς τον.
⚔️Οι ιστορικοί αναφέρουν πως ήταν το τραγούδι που τραγούδησε ο Αντρούτσος και προκάλεσε να πιαστούν στον χορό όσοι θα έμεναν μαζί του στο Χάνι της Γραβιάς την παραμονή της μάχης, 5 Μαΐου 1821. Πρόκειται φυσικά για προεπαναστατικό δημοτικό τραγούδι ηρωικού και ασυμβίβαστου περιεχομένου. «Έλκει» την καταγωγή του από την περιοχή του Βάλτου της Δυτικής Ρούμελης αλλά είναι αγαπητό και στον Μωριά, δεδομένο ότι αναφέρεται στην ζωή και την δράση των κλεφτών και των Αρματολών. Φυσικά από τους στίχους δεν λείπει και το βασικότερο στοιχείο της εθνικής συνείδησης που δεν ήταν άλλο από το Ορθόδοξο πνεύμα. Οι στίχοι χωρούν μεγάλης ανάλυσης με ιδιαίτερα στοιχεία για την εποχή που γράφτηκαν. Οι στίχοι του τραγουδιού σε ερμηνεία από τον Παναγιώτη Λάλεζα
Κάτω στου Βάλτου τα χωριά,
Γιε΄μ στα πέντε βιλαέτια, φάτε πιέτε μωρέ’ αδέρφια.
*******
Εκεί ειν΄οι κλέφτες οι πολλοί, Αρματωμένοι, στο φλουρί. Κάθονται και τρων και πίνουν, και την Άρτα φοβερίζουν.
*******
Πιάνουν και γραφούν μια γραφή, χέζουν τα γένια του Κατή. Γράφουνε και στο Κομπότι προσκυνούν και τον Δεσπότη.
*******
Τούρκοι για κάτσετε καλά, γιατί σας καίμε τα χωριά. Γλήγορα στ΄αρματολίκι γιατί ερχόμαστε σαν Λύκοι.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου