Άγιος Γέροντας Σωφρόνιος του Essex
Μην υποτιμάτε τους αρνητικούς λογισμούς που μπορεί να έχετε για τον πλησίον, όταν είστε στο κελλί σας. Φυλαχθείτε από κάθε λόγο που πληγώνει. Αυτό είναι πολύ σημαντικό. Να θυμάστε επίσης τους λόγους του Χριστού: «Καθώς θέλετε ίνα ποιώσιν υμίν οι άνθρωποι, και υμείς ποιείτε αυτοίς ομοίως» (Λουκ. 6,31).
Καθετί που αποκτάται με τους εσωτερικούς σας αγώνες αντανακλάται στην εν Θεώ ζωή σας. Πολεμείστε ενάντια σε κάθε πάθος που εγείρει μέσα σας λογισμούς κατακρίσεως για τον πλησίον. Μη δέχεσθε αυτό που ο εχθρός σας υποβάλλει εναντίον εκείνου που είναι άδικος μαζί σας. Είτε είσθε μόνοι στο κελλί σας είτε με άλλους, κάθε λογισμός κατακρίσεως, κάθε αρνητική εσωτερική κίνηση δημιουργεί ρωγμή στο πνευματικό σας οχυρό και στο οχυρό της αδελφότητος. Κανένας λογισμός δεν γεννιέται και δεν παρέρχεται χωρίς συνέπειες. Με αγαθούς λογισμούς, θα μπορείτε να βλέπετε στον καθένα που συναντάτε ένα αγαπημένο πρόσωπο. Αντιθέτως, με αρνητικούς λογισμούς το πρόσωπό σας, οι ψυχικές σας ενέργειες θα διαταράξουν τις σχέσεις σας και θα επηρεάσουν το περιβάλλον σας. Όταν η χάρη είναι μαζί μας δεν βλέπουμε τα ελαττώματα των άλλων βλέπουμε μόνο τα παθήματα και την αγάπη των αδελφών.
Να αποβάλετε κάθε πνεύμα περιεργείας. Κάνετε το διακόνημα σας, χωρίς να σας ενδιαφέρει αν οι άλλοι κάνουν το δικό τους. Όταν απουσιάζει η περιέργεια, ο καθένας δέχεται από τον Θεό ό,τι του ταιριάζει. Δεν μπορούμε να εξαπατήσουμε τον Θεό. Είναι τόσο δυνατός και τόσο δίκαιος, ώστε δεν μπορούμε τίποτε να Του κρύψουμε.
Ποιό είναι το όπλο του εχθρού εναντίον της σωτηρίας μας; Ο φθόνος. Στο Ευαγγέλιο ο Πιλάτος γνωρίζει ότι οι Εβραίοι θέλουν να σκοτώσουν τον Χριστό από φθόνο. Ο φθόνος είναι η μεγαλύτερη δύναμη του εχθρού. Γι’ αυτό, πάνω από όλα πρέπει ν’ αποφεύγουμε το λογισμό της ζηλοφθονίας.
Όταν έριδες, εχθρότητες, βίαιες σχέσεις
εκδηλώνονται μεταξύ των ανθρώπων δεν μπορεί να διατηρηθεί η ενότητα,
παρά αν ο καθένας υπομένει τα ασθενήματα των άλλων. Για τον Απόστολο
Παύλο είναι προτιμότερο να αδικείται κάποιος παρά να αδικεί (βλ. Α’ Κορ.
6,7-8).
Πηγή: Αρχιμανδρίτου Σωφρονίου: “Περί Πνεύματος και ζωής πνευματικά κεφάλαια”)
1 σχόλιο:
Καθώς θέλετε ίνα ποιώσιν υμίν οι άνθρωποι, και υμείς ποιείτε αυτοίς ομοίως» (Λουκ. 6,31).
Στην θεωρία όλοι είμαστε αετοί, στην πράξη όμως είναι δύσκολο καθώς είμαστε οι άνθρωποι των παθών. Πάνω στην παλέστρα, δίδονται και χτυπήματα που είναι παράτυπα τού αθλήματος, είτε από πονηρή τακτική, είτε όχι.
Όπως και να έχει συμβαίνει, επειδή επιτρέπεται από Θεού να γινόμαστε γυμνοί της Χάριτος και να δούμε τη γύμνια της ψυχής μας, την υποδούλωση στα πάθη μας και να ταπεινωνόμαστε.
Αυτό ακριβώς περιγράφει και η παραβολή τού Ασώτου, την εξορία τού πρώτου σε μακρινή χώρα, και τα πάθη τού πρεσβύτερου γιού.
Και οι δύο με πάθη, και αν δεν ονομάζονταν έτσι η παραβολή θα ονομάζονταν η παραβολή του Εύσπλαχνου Πατρός!
Και για τους δύο με τα πάθη, ο Πατήρ εξήλθε εκ του οίκου του και για τους δύο υιούς του.
Για τον μικρότερο για να τον υποδεχτεί, και για τον πρεσβύτερο να τον νουθετήσει και να τον παρακαλέσει να εισέλθει.
Είναι αλήθεια πως οργίσθει ο πρεσβύτερος και πείσμωσε, αλλά ποιος από εμάς δεν οργίζεται;
Είναι αλήθεια πως παραπονέθηκε στον πατέρα του, αλλά ποίος από εμάς δεν γογγύζει και δεν παραπονιέται στον πατέρα του;
Το να οργιζόμαστε, το να ζηλεύουμε, το να μνησικακούμε, και να φαρισαΐζουμε ακόμη, δεν είναι ανθρώπινα πάθη;
Παρά λοιπόν την σκληρή συμπεριφορά τού πρεσβύτερου γιού, ο Θεός Πατέρας ομολόγησε στον μεγάλο υιόν Του, "τέκνον, σῦ πάντοτε μετ' ἐμοῦ εἰ, καὶ πάντα τὰ ἐμᾶ σά ἐστιν"!
Που σημαίνει πώς παρά τις ανθρώπινες αδυναμίες, ουδέποτε χωρίστηκε από Εκείνον.
Η δέ νουθεσία τού Πατρός πρός εμάς τούς Χριστιανούς τών παθών, "εὐφρανθῆναι δὲ καὶ χαρῆναι ἕδει"!
Σαν να του λέει, αν δεν έχεις Χαρά, κάτι δεν πάει καλά.
Η Χαρά Τού Χριστού,
στις θλίψεις και στις χαρές,
μάς αναγγέλλει Χριστιανούς.
Αυτό που λέει, και τότε και τώρα και πάντοτε, ο Άγιος Σεραφείμ τού Σάρωφ, : Χριστός Ανέστη Χαρά μου!
Δημοσίευση σχολίου