Παρασκευή 25 Φεβρουαρίου 2022

Μπορεί να είναι εικόνα 2 άτομα, παιδί, άτομα που στέκονται και εξωτερικοί χώροι

Σήμερα η μέρα δεν ξημέρωσε...
Μη σε ξεγελάει ο ήλιος...
Σήμερα νύχτωσε ο ουρανός και κανείς δεν ξέρει για πόσο...
Σήμερα αντί για σχολείο και δουλειές, μπαίνουν σε καταφύγια..
Σήμερα ηχούν σειρήνες... Και δεν είναι άσκηση ετοιμότητας...
Σήμερα πρέπει να πάρουν μαζί τους λίγα πράγματα στα βιαστικά...μα τι να πρωτοπάρεις; εσύ τι θα προλάβαινες να πάρεις;
Σήμερα δεν έχει φως. Έχει μόνο σκοτάδι...σκοτάδι και φόβο...
Τούτος ο πόλεμος που έρχεται
Δεν είναι ο πρώτος
Πριν απ’ αυτόν γίνανε κι άλλοι πόλεμοι
Όταν ετέλειωσε ο τελευταίος
Υπήρχαν νικητές και νικημένοι
Στους νικημένους ο φτωχός λαός
Πέθαινε απ’ την πείνα
Στους νικητές ο φτωχός λαός
Πέθαινε το ίδιο
Μπέρτολντ Μπρέχτ

4 σχόλια:

GeorGRE είπε...


Ας καταλάβουν οι Ουκρανοί
ότι εξαπατήθηκαν από τους
Δυτικούς.
Η ακροδεξιά κυβέρνησή τους
κρύφτηκε, και ο μεγάλος
φταίχτεις ο κωμικός πρόεδρος
τους... φοβάται.

Το ίδιο θα συμβεί και με εμάς.
Νομίζουμε ότι έχουμε συμμάχους.
Ούτε ΕΕ ούτε ΗΠΑ... κανένας
δεν θα μας βοηθούσε.

Εξευτελίστηκε η ΝΤΠ και η ΗΠΑ.
Νόμιζαν ότι κάνουν κουμάντο.


ἐμπεσῶν εἰς λάκκον τις είπε...

...πόλεμος...

δηλαδή...πιστεύουμε οτι...
αυτό που ζούσαμε...
ο... εν "ειρήνη" δηλαδή,
απόλυτος εξευτελισμός τού ανθρώπου

-με τα παιδάκια, ας πούμε, να μαθαίνουν να σιχαίνονται ακόμη και το φύλο τους
ωστε να βασανιζονται ισοβίως
από γέρους ανώμαλους...
...κι ολα τ'άλλα...-

ήταν πραγματικά ειρήνη...;

Unknown είπε...

Αν δεν υπάρξει πόλεμος,δεν υπάρχει ειρήνη...παρά μόνο μια ψευδαίσθηση.

π. Δ είπε...

Ειρήνη είναι ο Χριστός!
Αληθινή ειρήνη!
Και μπορούν να την απολαύσουν εκείνοι που Τον πλησιάζουν και αγωνίζονται για να εφαρμόσουν το Θέλημά Του στην ζωή τους.
Αλλά, όπως ακριβώς το λες Δον Κιχώτη, παραβρώμισε όχι μονάχα ο άνθρωπος, αλλά το χειρότερο η στάση ζωής της κοινωνίας μας.
Αυτό, προχώρησε τόσο πολύ που γιατρειά δεν υπάρχει χωρίς να επέμβει ο Θεός.
Που σαφώς ο πόλεμος δεν είναι το κατ' ευδοκίαν Θέλημά Του!
Οι άνθρωποι, οι άνθρωποι τα κάνουμε όλα!
Είτε ηθελημένα, είτε αθέλητα...
Είτε τα επιλέγουμε, είτε τα προκαλούμε, και συνεπώς τα προσκαλούμε!
Αφού η ιστορία του κόσμου δεν φαίνεται να λειτουργεί με τρόπο ώστε να θυμόμαστε τα λάθη μας για να μην τα επαναλαμβάνουμε...
Παρόλα αυτά, έχει ο Θεός...
Δεν λιγοστεύει η Αγάπη Του...
Μάλλον, όπου επερίσσευσεν η αμαρτία, υπερεπερίσσευσεν η Χάρις...
Ας είμαστε λοιπόν εν αναμονή, για το τί τελικά θα επιτρέψει η Χάρις Του και αν και πόσο θα μεταμορφώσει την ψυχή μας και κατ' επέκτασιν την βαθειά ασθενή ανθρωπότητα...