Η ορχήστρα έπαιζε, ενώ οι Εβραίοι οδηγούνταν στα κρεματόρια. Τελευταίος εκτελέστηκε ο εβραίος που έπαιζε βιολί. Η ιστορία του «Dance me to the end of Love», του Λέοναρντ Κοέν

Το 1984 κυκλοφόρησε ένα από τα πιο ερωτικά τραγούδια στην ιστορία της μουσικής. Το «Dance me to end of love» αγαπήθηκε και τραγουδήθηκε από χιλιάδες κόσμο. Ένας ύμνος για τον έρωτα, για την αγάπη και τη ζωή. 

Το τραγούδι όμως κρύβει μια τραγική ιστορία. Ο Κοέν το εμπνεύστηκε από το Ολοκαύτωμα. «Χόρεψε με στην ομορφιά σου με ένα φλεγόμενο βιολί» Σε συνέντευξη του, ο Λέοναρντ Κοέν αποκάλυψε την ιστορία του τραγουδιού. Η ιδέα ήρθε όταν είδε φωτογραφίες από τα κρεματόρια του Δευτέρου Παγκοσμίου Πολέμου. Το τραγούδι ξεκινά με τον στίχο «Dance me to your beauty with a burning violin/ Χόρεψε με στην ομορφιά σου με ένα φλεγόμενο βιολί» Διάβασε πολλές ιστορίες και παρακολούθησε συγκλονιστικά ντοκιμαντέρ για τη μεταχείριση των Εβραίων από τους Ναζί. Όμως του έμεινε ως εικόνα μια φωτογραφία ενός κουαρτέτου που είχε εξαναγκαστεί να παίζει κλασική μουσική τη στιγμή που Γερμανοί έκαιγαν τους εβραίους συγκρατούμενούς τους. 

 Στη συνέχεια, ερχόταν και η σειρά για τους οργανοπαίχτες. Τελευταίος έμεινε ένας Εβραίος που έπαιζε βιολί. Λίγα λεπτά αργότερα θα συναντούσε το θάνατο, με τον ίδιο τρόπο. Ο Κοέν εξήγησε ότι το τραγούδι μιλάει για την ομορφιά που κρύβεται στην ολοκλήρωση της ζωής, στο τέλος της ύπαρξης και του παράφορου στοιχείου της ολοκλήρωσης. Με την ίδια ομορφιά και πάθος κάποιος αφήνεται στην αγκαλιά του αγαπημένου του προσώπου. 

 

Υπό αυτήν την έννοια το τραγούδι, μπορεί να χρησιμοποιηθεί για οποιονδήποτε παθιασμένο σκοπό, χωρίς απαραίτητα να χρειάζεται να ξέρει κάποιος την πηγή της έμπνευσης του. Το τραγούδι «Dance me to the End of Love» ηχογραφήθηκε τον Δεκέμβριο του 1984 για τον δίσκο του Λέοναρντ Κοέν «Various Positions». Η μουσική του ακολουθεί ελεύθερα τον ρυθμό ενός χασάπικου. Ο Κοέν αγαπούσε την Ελλάδα και επισκεπτόταν συχνά το αγαπημένο του νησί, την Ύδρα. Το 2006 εκδόθηκε βιβλίο με τον τίτλο του ομώνυμου τραγουδιού και περιείχε τους στίχους του Κοέν πλαισιωμένους από διάφορους ζωγραφικούς πίνακες του Ανρί Ματίς.