Η χειρόγραφη διαθήκη μιᾶς μητέρας, ποὺ κοιμήθηκε στὰ 90 της χρόνια.

Ἡ γυναίκα αὐτὴ εἶχε 4 κόρες, 1 γυιὸ καὶ 15 ἐγγόνια. Πεθαίνοντας, δὲν τοὺς ἄφησε παρὰ μόνο τὴν διαθήκη της, ἀνορθόγραφη καὶ κακογραμμένη, πλούσια ὅμως σὲ πνευματικὸ περιεχόμενο:

 

– Ἀγαπημένα μου παιδιά, (καὶ τοὺς ἀναφέρει ἕναν ἕναν, τὰ παιδιά της, τοὺς γαμπρούς, τὴν νύφη καὶ ὅλα τὰ ἐγγονάκια, 25 ὀνόματα). Σᾶς φιλῶ καὶ σᾶς ἀποχαιρετῶ. Αὐτὸ τὸ γράμμα θὰ τὸ ἀνοίξετε καὶ θὰ τὸ διαβάσετε μετὰ τὸν θάνατό μου…

Ἡ πρώτη σας δουλειά, μόλις σηκωθῆτε τὸ πρωί, εἶναι νὰ πλυθῆτε, νὰ ἀνάψετε τὸ καντηλάκι σας καὶ νὰ θυμιάσετε ὅλο τὸ σπίτι. Κατόπιν θὰ κάνετε τὴν προσευχή σας, ὅπως σᾶς τὴν ἔμαθα ἀπὸ τὸν Συνέκδημο. Τὸ ἴδιο θὰ κάμουν -ἂν θέλουν- καὶ οἱ ἄνδρες σας καὶ ἡ νύφη μου καὶ ὅλα τὰ ἐγγονάκια μου. Κι ὕστερα ὅλοι στὶς δουλειὲς σας. Μόνο ἔτσι θὰ σκεπάζει καὶ θὰ εὐλογῆ ὁ Θεὸς καὶ τὴν δουλειὰ καὶ τὴν οἰκογένειά σας.

Κάθε Κυριακὴ πρωὶ ὅλοι σας στὴν Ἐκκλησία, τὸ ἴδιο καὶ κάθε μεγάλη γιορτή. Κάθε βράδυ, μικροὶ-μεγάλοι, πρὶν ἀπὸ τὸν ὕπνο θὰ διαβάζετε τὸ Ἀπόδειπνο, τοὺς Χαιρετισμούς, τὴν Καινὴ Διαθήκη, τὸ Ψαλτήρι καὶ τὴν «Ἁμαρτωλῶν Σωτηρία».

Μὴν ξεχνᾶτε καὶ τὶς νηστεῖες, νὰ τὶς κρατᾶτε ὅλες, ὅπως σᾶς τὶς βαστοῦσα κι ἐγώ, ἀπὸ 6 χρονῶν καὶ μετά. Ὅλα αὐτά, ἀγαπημένα μου παιδιὰ καὶ ἐγγόνια, ὅταν θὰ τὰ κρατᾶτε, θὰ εἶναι σὰν νὰ μοῦ ἀνάβετε κάθε μέρα ἕνα κεράκι.

Θὰ εἶναι γιὰ μένα τὸ καλύτερο καθημερινὸ μνημόσυνο.

Νὰ τηρῆτε τὰ θρησκευτικὰ ἔθιμα τῆς πατρίδας μας καὶ νὰ ἀκολουθῆτε τὰ οὐράνια, γιατί ὅλα τὰ ἐγκόσμια εἶναι πρόσκαιρα καὶ μάταια. Τὰ καλὰ ἔργα καὶ τὶς κρυφὲς ἐλεημοσύνες θὰ τὰ ἔχετε στὴν αἰωνιότητα. Ὅλα τὰ ἄλλα σὰν ὄνειρο θὰ σβήσουν.

Μαζί σας δὲν θὰ πάρετε τίποτε, οὔτε πλούτη, οὔτε δόξες, οὔτε σπίτια.

Μόνο τὰ καλά σας ἔργα καὶ τὴν ὑπομονή.

Νὰ ἔχετε τὴν εὐχή μου καὶ νὰ εἶστε ἀγαπημένοι, πρῶτα μεταξὺ σας ὡς ἀδέλφια καὶ ὕστερα μὲ τὶς οἰκογένειές σας, ἀλλὰ καὶ μὲ τοὺς συγγενεῖς καὶ μὲ τοὺς γείτονες καὶ μὲ τὸν κόσμο ὅλο.

Ὅσο μπορεῖτε καλὰ ἔργα νὰ κάμετε καὶ ἀπὸ τὴν Ἐκκλησία νὰ μὴ λείπετε. Κι αὐτοὺς ποὺ θέλουν τὸ κακό σας, νὰ τοὺς συγχωρᾶτε. Αὐτὰ θὰ μείνουν κι ἐδῶ κάτω στὴν γῆ καὶ στὸν οὐρανό. Ὅσα χρόνια κι ἂν ζήσουμε, θὰ εἶναι σὰν χθές. Γι’ αὐτὸ ἔργα καλὰ καὶ κρυφά. Ἀδικίες καὶ ψέματα σὲ κανέναν, οὔτε στὸν ἐχθρό σας.

Τὴν Ἐκκλησία καὶ τὸν καλὸ Πνευματικὸ νὰ μὴν ἀφήσετε.

Ὅλα αὐτὰ θὰ τὰ διαβάζετε ὅλοι σας καὶ μπροστὰ στὰ παιδιά σας, κάθε φορὰ ποὺ θὰ συμπληρώνεται χρόνος ἀπὸ τὸν θάνατό μου, μετὰ ἀπὸ τὸ Τρισάγιο ποὺ θὰ κάνετε. Αὐτὸ θὰ εἶναι καὶ τὸ μνημόσυνό μου.

Σᾶς δίνω τὴν εὐχή μου, σᾶς φιλῶ, σᾶς ἀποχαιρετῶ καὶ καλὴν ἀντάμωση στὸν Παράδεισο.

Ἡ μάνα σας καὶ ἡ γιαγιά σας.