Το σπίτι των ονείρων μας δεν χρειάζεται να είναι καινούργιο, μεγάλο και γεμάτο πολυτέλεια. Αρκεί να έχει τα απαραίτητα, να είναι ζεστό και να βρίσκεται κρυμμένο στο δάσος ή φωλιασμένο σε κάποιο ορεινό χωριό της Ελλάδας.
ΑΝΑΔΗΜΟΣΙΕΥΣΤΕ ΕΛΕΥΘΕΡΑ
ΟΤΙ ΣΑΣ ΑΡΕΣΕΙ ΑΠΟ ΤΟΝ ΤΡΕΛΟ-ΓΙΑΝΝΗ
αλλά μην νοιώθετε «λύπη»
που αντιγράφουμε τα δικά σας ,
χωρίς να σας ρωτήσουμε...
Για την παράγκα μας
είναι γ ε λ ο ι ό τ η τ α η λεγόμενη
«δεοντολογία περί πνευματικών δικαιωμάτων!»
8 σχόλια:
Ω ρε φίλε, τι γκαϊλές ειν'τούτος με τα ορεινά σπιτάκια...ΔΕΝ μπορώ να συγκινηθώ...και να πεις ότι δε μεγάλωσα σε χωριό; σε χωριό μεγάλωσα...ΓΙ ΑΥΤΟ ΚΑΙ ΤΟ ΒΑΡΙΈΕΕΜΑΙ!!! Επειδή όπως λέει και το ρητό :"ΚΑΚΟ χωριό τα ΛΙΓΑ σπίτια.."Κοιτα, για να καταλάβεις π.χ. στο Διαφάνι, στο σίριαλ ντε, το χωριό, στις "ΑΓΡΙΕΣ ΜΕΛΙΣΣΕΣ" τι συμπούρδελο γίνεται!
Αρχιτεκτονική...;
Ποιηση...;
ή...μήπως...και κυρίως...αυτό που λέμε...ε υ λ ο γ ί α...;
Ευλογία αρκεί να έχεις ήδη την κληρονομιά ή τα ευρώ για να αγοράσεις τέτοιο σπίτι.
Μα γι αυτό αφέθηκαν παρατημένα
τα χωριά μας, να παρακμάσουν
μετά τον πόλεμο...και τον εμφύλιο,
για να... κουραστεί ο κόσμος,
ειδικά ο ...νεόκοσμος
και να πάει... παρακαλώντας στην
μεγαλούπολη...
όπου πλέον οι αυτοκτονίες των νέων από ανία,
ειδικά στά πιό... "προοδευμένα"
κράτη
είναι μια πραγματική...
ε π ι δ η μ ί α...!
Ή να σού δοθεί,
από μία σοβαρή αναστημένη πατρίδα
όπως κάποτε στούς ακρίτες...
δινόταν η γή...
και τ'απαραίτητα γιά να ξεκινήσουν την καινουρια τους ζωή...
...
Το ξερετε πώς στο Καρπενήσι
ο τοπικός Επίσκοπος φρόντισε να βρεθούν σπίτια σε χωριά με σχολεία
που δίνονται χωρίς ενοίκιο
σε οικογένειες, που θα επιθυμούσαν να παν να ζησουν εκεί
Ο Σιατιστης Παύλος είχε ξεκινήσει πριν χρόνια ανάλογη προσπάθεια να φέρει πολυτεκνες οικογένειες και να τις εγκαταστήσει σε οικίες αποδημων Ελλήνων.Θυμαμαι πως έλεγε πως έτσι σιγα σιγά θα γεμίσουν τα δημοτικά σχολεία και θα ζωντανέψει η υπαιθρος!Ιεράρχες με όραμα!!
Κάτι ανάλογο προσπάθησε με πολύτεκνες οικογένειες και εν μέρη πέτυχε ο Κυθήρων Σεραφείμ.
Λίγοι ακολούθησαν, οι περισσότεροι εξ υμών αδιαφορήσαμε.
Τι το θές όμως, τώρα εξ ανάγκης θα οδηγηθούμε κατά κεί μερέαν....
Θέλω να φύγω για κει...αμήν...
Δημοσίευση σχολίου