Δευτέρα 19 Ιουλίου 2021

Κατά το τριακοστό πέμπτο έτος της ηλικίας, δηλα­δή στο ήμισυ της επιγείου ζωής, συμβαίνει να κάνει ο άνθρωπος μεγάλο αγώνα για την διατήρηση του εαυ­τού του. Πολλοί σ' αυτή την ηλικία δεν παραμένουν στην αρετή, ξεφεύγουν, και ακολουθούν τον δρόμο των επιθυμιών τους.

Μπορεί να είναι εικόνα 1 άτομο, στέκεται και εξωτερικοί χώροι

Άγιος Σεραφείμ του Σαρώφ
19 Ιουλίου / εορτή ανακομιδής Ιερών λειψάνων.

3 σχόλια:

ἐμπεσῶν εἰς λάκκον τις είπε...

Προφανώς αναφέρεται
σε παραδοσιακές κοινωνίες

που είχαν αντιληφθεί
την αναγκσιότητα τής
αρετής
(περισσότερο ή λιγότερο)...

ειδικά, αφού βοηθούσε τούς νέους να γίνονται
αποτελεσματικοί
υπερασπιστές τίς πατρίδας τους.

(με τίς βάρβαρες ορδές
ν'αποτελούν εξαίρεση,
αφου η λαιμαργία τού...
λύκου γιά αίμα και
καταλήστευση αποτελούσαν τα κίνητρά τους
στίς τυχοδιωκτικές τους
επιδρομές)


Σήμερα, το αντίθετο
διδάσκεται στά παιδιά μας
ώστε ν'αποκτήσουν φρόνημα δούλου

από τήν νεότητά τους
και να είναι

ε λ έ γ ξ ι μ α

από τούς υπόγειους δυνάστες μας...!

Χρήστος είπε...

Θα πω ένα φτωχό παράδειγμα:

Ο Θεός είναι μία ευθεία γραμμή που δεν έχει ούτε αρχή ούτε τέλος. Ο άνθρωπος ένα ημικύκλιο.
Το ημικύκλιο ενώνεται σε δύο σημεία με την ευθεία γραμμή.

Έτσι ακριβώς είναι και η σχέση του ανθρώπου με τον Θεόν.
Όταν γεννιέται ο άνθρωπος έχει μεταφυσικές ανησυχίες, ρωτάει πώς ήρθα στον κόσμο; τι είναι ο Θεός;
Και επειδή έχει μέσα του αθωότητα και απλότητα πιστεύει στον Θεό.
Όσο προχωράει προς την εφηβεία όπως το ημικύκλιο έτσι και αυτός απομακρύνεται από τον Θεό.
Και όταν πλησιάζει προς τα έσχατα και αρχίζουν πάλι οι μεταφυσικές ανησυχίες, και τι γίνεται όταν κλείσω τα μάτια μου; Αρχίζει πάλι να πλησιάζει τον Θεό.

Για αυτό δυστυχώς βλέπουμε μέσα στους Ιερούς Ναούς οι πλειοψηφία να είναι παππούδες και μικρά παιδάκια.

Δυστυχώς δίνουμε όλη την ικμάδα μας, την ζωντάνια μας, την ενεργητικότητά μας, στον αρχέκακο διάβολο και στον Θεό τα απομεινάρια μας.
Αλλά έστω και τότε ο Κύριος μας μας περιμένει να μετανοήσουμε και να σωθούμε, γιατί για εμάς έχυσε το Τίμιο Αίμα Του.

ἐμπεσῶν εἰς λάκκον τις είπε...

Σωστά τα λές

αν και... "τελευταία"...
οι καϋμένοι οι παππούδες
είχαν εξαφανιστεί από τίς εκκλησίες
οι περισσότεροι

άλλοι από φόβο...
άλλοι λόγω τής απαγόρευσης πού τους
επέβαλλαν οι οικίοι τους...

ομως... στή θεση τους, αρκετοί νέοι
και καμποσοι λίγο μεγαλύτεροι, με
μικρά παιδάκια...

συνάζονταν αναπάντεχα

σε...απόρθητους χώρους λατρείας...