Ο Αγαθών Ιακωβίδης, από τον Λαγκαδά Θεσσαλονίκης, μέγιστη φωνή και εργάτης της αναβίωσης του ρεμπέτικου τραγουδιού, που λάτρευε και την μεγαλύτερη φωνή του δημοτικού τραγουδιού, τον Γιώργο Παπασιδέρη, Παπαισιδώρου το κανονικό του, είχε και μια άλλη πτυχή. Υπηρέτησε εκεί στα μέσα του 1970 στην Γ' Μοίρα Αμφιβίων Καταδρομών. Το διάβασα στον καλό φίλο και στέλεχος των Ειδικών Δυνάμεων, τον Ιδομενεας Κατακης και το επιβεβαίωσε ακόμη και ο Επιλοχιας του στο ΚΕΕΔ, όπου το 1975 ο Αγάθων, νεοσύλλεκτος Καταδρομέας, πίσω από τον Λόχο, μαζί με άλλους Σαλονικιούς μάγκες που κατέχανε το άθλημα, ρίχνανε πενιές. Έτσι εξηγείται πως δεν χάριζε κάστανο στις δηλώσεις του, ευθύβολος και στη ζωή τολμηρός. Μέχρι στην Εurovision πήγε, στο άντρο των ντιντήδων, με τον μπαγλαμά του και την τέσσερις πήχες αυθεντικη μουστάκα του. Μεγάλη η προσφορά της αυθεντικής και με μοναδικό μέταλλο φωνής του στο ρεμπέτικο τραγούδι, που δεν θα πεθάνει ποτέ και μέσα από αυτό θα ζει και ο Αγαθών Ιακωβίδης.
Καλό ταξίδι κομμάντο.
Φαήλος Κρανιδιώτης
16 σχόλια:
Ο Παπασίδερης,
(όπως το προφέραν
οι συμπολίτες του
Σαλαμινιώτες)
δυστυχώς ευθύνεται,για την
αλλοίωση των δημοτικων.
Έγινε διάσημος,
γιατί ήταν ο πρώτος που έβγαλε
δίσκους δημοτικής
μουσικής...
αλλά ...τώρα...
ξέρετε πώς είναι
οι δισκογραφικές
εταιρίες..
Τον Σίμωνα Καρά
που υπήρξε ο...
Κόντογλου της...
μουσικολογίας
ποιά... εταιρία
μουσικής...
κονσερβοποιίας
τον πρόβαλε;
Δεν πειράζει..ίσως είναι για να
ξεχωρίζουμε...
τους ...φαήλους...
Σωστές οι παρατηρήσεις για τον Παπασιδέρη. Οι Θεός να αναπαύσει την ψυχή του Αγάθωνα.
Δεν ξέρω άν ήταν τόσο πολύ σπουδαίος . Θα πρέπει και οι σπουδαίοι και οι ασήμαντοι και ο Αγάθων και η Δόμνα Σαμίου νά μήν αναπαράγουν ό,τι νάναι μόνο και μόνο επειδή είναι δημοτικό ή ρεμπέτικο . Τόν άκουσα μιά φορά νά τραγουδά ό,τι πιό χυδαίο έχω ακούσει και έκτοτε δεν θέλησα νά τον ξανακούσω ....
Κι εγώ το ίδιο έπαθα,
ρε φιλε...
με τα δύο ονόματα πού
προανέφερες...αλλά δεν
τόλμησα να μιλήσω...μη με πούν οπισθοδρομικό...
...
Πολύ σωστός κι ο δον κιχ κι ο ανώνυμος 6.16...
Γιατί τόση προβολή κ.Τρελογιάννη;
Κρυφοκουκουές είσαι;;;
Ιννοκέντιος
ΥΓ:Τουλάχιστον να του κάνανε και μια κηδεία
του καημένου...
Μήν σε πούν οπισθοδρομικό ....! Χά...χα..χα..χα...χα...χα..χά...ά..χα...χα..χα..ά..χα...χα..χα..!
Ρε ! Δόν ! Έχεις και πλάκα !
Ο Παπασιδερης μια χαρά τραγουδούσε τα παραδοσιακά, και τα ελληνικά και τα αρβανιτικα, τη μητρική γλώσσα του παππού μου. Τα δημοτικά του Καρά πολύ "πειραγμένα" μου φαίνονται....
Αλλοίωση δημοτικών τραγουδιών από τον Παπασιδέρη; Μπορείτε σας παρακαλώ να αναφέρετε μερικά παραδείγματα;
Γιατί συνηθίσαμε τα γύφτικα, τα γεμάτα...
σορόπια σαν κανονικά...
Ειδικός δεν είμαι,
αλλά άμα ψάξεις στο
διαδίκτυο, υπάρχουν
αυθεντικές πολύ παλιές
ηχογραφίσεις, όπου
γέροντες και γερόντισσες
τραγουδούν και παίζουν
όργανα, όπως ακριβώς
το έκαναν, πρίν αναλάβουν
οι δισκογραφικές εταιρίες
και τα αθηναϊκά ...
δημοτικάδικα...
και ο ...επαγγελματισμός
της ν ύ χ τ α ς
και αλλοιώσον την ψ υ χ ή
μιας μουσικής, που αποτύπωνε στον ήχο της
τον καθαρό αέρα
του βουνού και
της θάλασσας...
το κελάρυσμα του δροσερού
νερού στο ρυάκι...
το θρόϊσμα των φύλλων
κατω από σκιερά δέντρα
που άκουγε ο τσοπάνης
όταν επαιζε την φλογερα του, με τα τζιτζίκια
και τα κουδουνάκια να
του κρατούν...ισοκράτημα
...
Αυτά όλα χάθηκαν και την θέση τους πήραν ...άλλα!
Μαζί τους όμως χάθηκε και η πραγματική αξία αυτής
της παράδοσης...
κι επειδή στο σάιτ
συχνάζουν φιλακόλουθοι
να πούμε και τούτο...
τι σχεση έχει η ψαλτική του διακο-Διονύση
Φιρφιρή, με τα όσα ακούμε
σημερα, σε πολλές εκκλησίες από φλούφληδες
ιερωμένους;(κατ' εικόνα μας φυσικά και δεν εξαιρώ
τον εαυτο μου...)
Όντας όχι απλώς μη ειδικός όπως εσύ, αλλά μη έχων καμμία σχέση με αυτό το είδος μουσικής, συμφωνω, πως με οτιδήποτε καταπιάνονται οι δισκογραφικές του κάθε Μάτσα, το αποστεώνουν, το αποσυναρμολογούν και το επανασυναρμολογούν, για να το φέρουν στα μέτρα τους. Παλιές, αυθεντικές ερμηνείες δημοτικών μας τραγουδιών που μπορώ να βρω;
Περί φλούφληδων ιερέων και πιστών, με πρώτο και καλλίτερο εμένα, συμφωνώ. Μήπως όμως μας/τους αδικείς, αφού λόγω της αλλοίωσης που έχουν προκαλέσει οι δισκογραφικές, η γάγγραινα έχει προχωρήσει τόσο, ώστε να έχει καταστεί κυρίαρχη ακόμα και στην ψαλτική; Μήπως γενικώς "φλούφλικα" κουκιά φάγαμε και "φλούφλικα" κουκιά μαρτυράμε;
Τελικα ο ελληνικος λαος ανεκαθεν ηυαν Χασισοφιλος.
Στό... γιουτούμπι
θα βρείς τα πάντα!
Γράψε: φλογέρα σκάρος,
ας πούμε για αρχή,
για να πάρεις μια γεύση
από την εποχή, πρό κλαρίνου (άλλωστε,
στους παλιώτερους μουσικούς
ακόμη και το κλαρίνο προσπαθούσε να μιμιθεί την φλογερα ,
αφού την θέση της πήρε.)
Επίσης υπάρχουν: ηπειρώτικα πολυφωνικά...
γενικά, προτείνω τα
ασπρόμαυρα βιντεάκια που
συνήθως περιέχουν πιό
αυθεντικά παιξίματα κι ακούσματα...
για αρχή και σιγά-σιγά
ψάχνοντας
θα σε οδηγήσει...και μόνο του...
Νομίζω οτι πέρα από τα
μουσικά γούστα,
αξίζει να ξέρουμε με ποιά
ακούσματα μεγάλωσαν τα παλλικάρια που ...έγραψαν
το έπος του '40
ότι πιό κοντινό δηλαδή
στον αυθεντικό Έλληνα,
που με την
ζωντανή του πίστη,
-πρώτα βεβαια-
έτρεπε
συν Θ ε ώ
τον εχθρό,φοβισμένο,
σε άτακτη υποχώρηση!
(Άντε και στα δικά μας,
κι ας φαινεται ακατορθωτο!
Έχει κι ο Θεός τον τρόπο Του, π ά ν τ α
ακόμη κι αν δεν το αξίζουμε...
Αμην! Γένοιτο...
-εν ελαχιστη μετανοία
ο ταλαίπωρος-)
ΥΓ.
Φλούφλης η ψευτόμαγκας
ο διαμορφωμένος
-σαν σε μονοκαλλιέργεια-
παγκόσμιος πολίτης
κομμάτι του
δ ι π ο λ ι σ μ ο ύ,
που διχάζει τις μάζες
ωστε να αλληλοτρόγωνται
προς τέρψιν των...
-...πολυχρονεμένων...-
δοκούντων άρχειν...
αφού έτσι εξασφαλίζουν
την μακροημέρευση
της λατρευτής τους
κουτάλας...!
Ευτυχώς η βυζαντινή μουσική είναι καταγεγραμμένη απο τον άγιο Ιωάννη Δαμασκηνό και έκτοτε . Συνεπώς ποιά αλλοίωση νά υποστή ? Αλλοίωση παθαίνουν τα αυτιά μας όταν δεν ακούμε καλή βυζαντινή απο γνώστες και καλά λαρύγγια . Η θεία Λατρεία χρειάζεται μία επιμέλεια και όχι προχειρότητες . Πρίν λίγο καιρό τσακώθηκα μέ παπάδες και νεωκόρο που τον βάλαν νά κάνει τον ψάλτη μέ το πρόσχημα , οτι δεν έχει σημασία η μουσική , αλλά η καθαρή προσευχή . Ευτυχώς που ο υπεύθυνος ιερέας , ένα καλό και ευγενικό παιδί , είναι προσηνής και συζητήσιμος και όχι υπερφίαλος όπως είναι συνήθως οι του ιερατικού είδους , που δεν πατάνε στη γή , υπερίπτανται όχι απο αγιότητα , αλλά απο υπερηφάνεια .
Πρός Δόν
Το κλαρίνο εντάχθηκε στην δημοτική μουσική , ως πιό τέλειο όργανο μέ πολλές μιμητικές ικανότητες . Άλλωστε υπήρχε πάντα το βιολί . Τα ηπειρώτικα δεν εκτελούνται παραδοσιακότατα απο το κλαρίνο , που νομίζεις οτι ακούς τον σκάρο του κοπαδιού και τον αντίλαλο των βουνών ;
Το κλαρίνο, με τον δυνατό
του ήχο, καθιερώθηκε μεν στά πανηγύρια, αλλά στους
παλιότερους οργανοπαίχτες
διατηρεί τον "αέρινο" και
διαυγή χαρακτήρα της
φλογέρας.
Μόνο πολύ αργότερα και με
την προσθήκη του ηλεκτρικού ήχου θα πάρει
πρώτα, το σκυλάδικο στυλ
και τώρα πιά
το σύγχρονο "ροκάδικο"
στύλ, που στις μέρες έχει
εντελώς ξεφύγει...από
κάθε έννοια παράδοσης...
..γιατι φυσικό είναι να
υπάρχει και κάποια εξέλιξη, βέβαια, αλλά το
ερώτημα είναι πάντα
τί έθος και τί ήθος
μας μεταφέρει ένα άκουσμα...
Όπως και γιά την ψαλτική
και την αγιογραφία, ακόμη
περισσότερο,
όπου το εκκοσμικευμένο
μας πνεύμα, εισάγεται
βίαια στην εκκλησία, φορώντας συνήθως
την κομψή μάσκα του εκσυγχρονισμού και της
ανανέωσης...
"τί έθος και τί ήθος
μας μεταφέρει ένα άκουσμα"
Αυτό το ήθος και το άκουσμα που το βάζουμε νά υπηρετήσει . Το κλαρίνο καθώς και το βιολί έχουν πολύ μεγάλη δυνατότητα έκφρασης και μιμητισμού . Δηλαδή θά παίξουν αυτό που θα τους βάλεις νά παίξουν . Κλαρίνο και μάλιστα πολύ δεξιοτεχνικό παίζει κσι ο Μάγκας ! Αλλά δεν έχει ψυχή . Ο γύφτος τί κλαρίνο νά παίξει ! Αυτό που ο ίδιος ως ψυχή καταλαβαίνει .
Πολύ ωραία και αυθεντικότατα τραγουδούσε το δημοτικό Ρουμελιώτικο τραγούδι η Χαρούλα Αλεξίου . Είναι κρίμα των κριμάτων που δεν τό έκανε . Στην Ελλάδα βρισκόμαστε ! Κανείς δεν την άρπαξε !
Δημοσίευση σχολίου