Το Τριώδιο

Το Τριώδιο από την προσευχή δύο ανθρώπων στον Ιερό τόπο, στον ναό αρχίζει.
Μας ανοίγει το Τριώδιο τα βημόθυρα του Ναού.
 Μας εισοδεύει στην λειτουργική ζωή. 
Υπόθεση του Τριωδίου είναι λοιπόν η ορθή λατρεία.

Αν οι αρχαίοι προσέφεραν στο θείο θυσίες και ολοκαυτώματα, η δική μας λατρεία ορίζει μοναδική και ευάρεστη θυσία "καρδίαν συντετριμμένην και τεταπεινωμένην" μπροστά στον Θεό. 
Η ορθόδοξη λατρεία είναι θέατρον και δράμα, αλλά και "ανάμνησις" της μοναδικής ταπεινώσεως. 
Η Φάτνη, ο Γολγοθάς, ο Τάφος, η Ανάσταση,οι ζωντανές αποδείξεις της Κένωσης του Θεού είναι έμπροσθεν μας και μας διδάσκουν, μας μυούν στο μυστήριο και το ήθος της ταπείνωσης, με Μυσταγωγό αυτόν τον ίδιο τον Αμνό του Θεού, τον πράο και ταπεινό τη καρδιά και εαυτόν ταπεινώσαντα και κενώσαντα εως θανάτου, θανάτου δε Σταυρού.

Είναι και άσκηση πνευματική, είναι νηστεία αληθινή, είναι αρμονία ώστε ψυχή και σώμα να γίνουν όργανο ένα και μοναδικό για να αποδίδει ασταμάτητη λατρεία στον Θεό.

Προσευχή λατρευτική και προσευχή βίου, ζώσα προσευχή ανθρώπου εναρμονισμένου όλου με την λατρεία του Θεού, μέσα από το ήθος, τις πράξεις, τις σκέψεις του.Γιατί το Τριώδιο είναι η αναγέννηση μας, η αναβάπτιση μας στο γνήσιο ορθόδοξο ήθος, η κλήση μας για μια αυθεντική ορθόδοξη φυσιολογία πνευματικού ανθρώπου.

Αρχίζει το Τριώδιο με αναφορά την λατρεία και καταλήγει με αναφορά στην ανάσταση, το μεσημέρι του Μεγάλου Σαββάτου. 
Τέρμα Τριωδίου το Πανάγιο Μνήμα.
Και ο τάφος ως τερματικός σταθμός και αναφορά, είναι και αυτός σημείο μέγα. 
Αν δεν θάψουμε το εγώ και τα πάθη μας, δεν θα δούμε συνανάσταση με τον Χριστό. Έτσι όπως το είπε ο Κύριος. Σπόρος το θέλημα πού χρειάζεται να νεκρωθεί , κάτω, χαμηλά, ταπεινά, με αφάνεια κρυφά, στο χώμα . Γιατί αλλιώς δεν θα ξεπεταχτεί το αναστάσιμο σιτάρι.Το στοίχημα λοιπόν είναι η νέκρωση της αμαρτίας για να δούμε την Ανάσταση, νέκρωση τελωνική και όχι εντύπωση και ψευδαίσθηση φαρισαϊκή.
Θέλει γενναιότητα ψυχής για να μπούμε στο Τριώδιο.
Γενναιότητα να απορρίψουμε όλα αυτά που αγαπάμε και συνηθίζουμε. 
Να βγούμε από τον εαυτό μας. 
Να μονωθούμε στην έρημο, ζώντας παράλληλα την κοινωνία των ανθρώπων.

Το τριώδιον είναι μια δέσμευση για επιστροφή στον Θεό Πατέρα. 
Είναι μια χαρά ανεκλάλητη πού βγαίνει μέσα από καμίνι θλίψης και ενδοσκόπησης. 
Είναι ένα κατανυκτικό Πάσχα. 
Μια μεταμόρφωση ταπεινού σκώληκος μέσα ένα μελανοπόρφυρο κουκούλι κατάνυξης, σε αναστάσιμη ψυχή.
π.Π.