Κυριακή 23 Φεβρουαρίου 2020


 
"Βαδίζεις σε μιαν έρημο. Ακούς ένα πουλί να κελαηδάει. Όσο κι αν είναι απίθανο να εκκρεμεί ένα πουλί μέσα στην έρημο, ωστόσο εσύ είσαι υποχρεωμένος να του φτιάξεις ένα δέντρο. Αυτό είναι το ποίημα."
Αγαπητή μου ποιήτρα. Υπάρχουν πουλιά που δεν ζουν στα δέντρα. Παραδείγματος χάριν οι πέρδικες, καθώς και ένα άλλο πουλί που όφειλες να γνωρίζεις, η κότα. Επίσης, οι γύπες και οι αετοί φωλιάζουν στα βράχια. (Και αν έβλεπες Γουέστερν όπως εμείς οι κοινοί θνητοί θα ήξερες πως ευδοκιμούν στην έρημο) Και ξεχνάω πολλά.
Αλλά όπως πάντα οι ποιητές αγνοούν το θέμα με το οποίο ασχολούνται.

4 σχόλια:

Ανώνυμος είπε...

Ε ! Καλά βρέ παιδί μου ! ποιήτρια είναι η γυναίκα δεν ήταν πτηνολόγος ! Για την κότα τί νά γράψει ; οτι κάνει κο κο κώ ! και κάνει το αυγό ; Ε ! κι αφού το κάνει η Δημουλά φταίει ;

Ανώνυμος είπε...

Άνθρωπε, μή σου αρέσει νά ζείς μέσα στο κοτέτσι και νά παριστάνεις την κότα . Γίνε πουλάκι και πιάσε ένα κλαράκι ! Ή τουλάχιστον γίνε μία πέρδικα βρέ αδελφέ !

ἐμπεσῶν εἰς λάκκον τις είπε...

Ο Θεός να δώσει
να ξαναβγάλει
ξανά
υψιπέτες αετούς
αυτό το γένος

και ίσως τωρα
που ανοίγει
το στάδιο των αρετών

είναι ευκαιρία να ξεφύγουμε λιγάκι από
τα χοϊκά

τουλάχιστον

να μην
αποκλείσουμε και τα
παιδιά μας, από
τα μεγάλα που ο Θεός
έχει φυτέψει μέσα τους.

ἐμπεσῶν εἰς λάκκον τις είπε...

Ο Θεός να δώσει
να ξαναβγάλει
ξανά
υψιπέτες αετούς
αυτό το γένος

και ίσως τωρα
που ανοίγει
το στάδιο των αρετών

είναι ευκαιρία να ξεφύγουμε λιγάκι από
τα χοϊκά

τουλάχιστον

να μην
αποκλείσουμε και τα
παιδιά μας, από
τα μεγάλα που ο Θεός
έχει φυτέψει μέσα τους.