H Mαρίνα της απελπισίας και της ελπίδας: ένα εμβληματικό ποίημα του Τ. Σ. Έλιοτ

 ΜΑΡΙΝΑ

[Μετάφραση 1: Γιώργος Σεφέρης/ Από τη  συλλογή του Τ.Σ. Έλιοτ "Η Έρημη Χώρα" (Τhe Waste Land)]

Ποια πέλαγα ποιοι γιαλοί ποια γκρίζα βράχια και ποια νησιά

Και ποιο νερό γλείφοντας την πλώρη

Και το άρωμα του πεύκου κι η τσίχλα τραγουδώντας μέσα στην καταχνιά

Ποιες ζουγραφιές γυρίζουν

Ω κόρη μου.

Αυτοί που ακονίζουν το δόντι του σκύλου, σημαίνοντας

Θάνατο

Αυτοί που λάμπουν με τη δόξα του τροχίλου*, σημαίνοντας

Θάνατο

Αυτοί που κάθονται στο στάβλο της ικανοποίησης σημαίνοντας

Θάνατο

Αυτοί που υποφέρουν την έκσταση του ζώου, σημαίνοντας

Θάνατο

Εγίναν ανυπόστατοι, τους υπόταξε ένα φύσημα,

Μια πνοή του πεύκου, κι η δασοκελάηδιστη καταχνιά

Εκείνη η χάρη τους έχει πάρει

Τι πρόσωπο είναι αυτό, πιο σκοτεινό και πιο φωτεινό

Ο σφυγμός στο χέρι, πιο αδύνατος και πιο δυνατός –

Δοσμένο ή δανεισμένο; πιο μακριά από τ’ άστρα και πιο κοντά απ’ το μάτι

Ψιθυρισμοί και ψιλά γέλια ανάμεσα σε φύλλα και πόδια βιαστικά

Στα βάθη του ύπνου, όπου σμίγουν όλα τα νερά.

Μποπρέσο**  ραγισμένο στην παγωνιά, ραγισμένη στην κάψα μπογιά.

Το έκανα αυτό, το ξέχασα

Και το θυμούμαι.

Η αρματωσιά δίχως αντοχή και το καραβόπανο σάπιο

Ανάμεσα σ’ έναν Ιούνιο κι έναν άλλο Σεπτέμβρη.

Το έκανα αυτό μισοσυνείδητος, ανήξερος, άγνωστος, δικό μου.

Τα μαδέρια κάνουν νερά, οι αρμοί θέλουν καλαφάτισμα.

Τούτο το σχήμα, τούτο το πρόσωπο, τούτη η ζωή

Ζώντας για να ζει σ’ έναν κόσμο καιρού πέρα από μένα· ας

Αφήσω τη ζωή μου γι’ αυτή τη ζωή, το λόγο μου γι’ αυτόν τον ανείπωτο,

Τον ξυπνημένο, χωρισμένα χείλια, την ελπίδα, τα νέα καράβια.

Ποια πέλαγα ποιοι γιαλοί ποια νησιά γρανίτες προς τ’ άρμενά μου

Κι η πρόσκληση της τσίχλας μέσα απ’ την καταχνιά

Κόρη μου.

Γλωσσάρι

 *Τροχίλος (Hummingbird): το πουλί κολιμπρί

 ** Μπομπρέσο (πρόβολος): κατάρτι  ιστιοφόρου που προβάλλει έξω από την πλώρα
______________

 

MARINA

By T.S. Eliot

 

(1888-1965)

First published September 25, 1930.

Numbered 29 in the series.

Drawings by E. McKnight Kauffer.

Numbered A17 in Gallup’s bibliography of Eliot’s works