Είπε Γέρων :Στὸ κοινωνικὸ πλαίσιο ἐξαντλοῦμε ὅλη μας τὴν ἐνέργεια νὰ ἐντοπίζουμε τὸ κακὸ μὲ ἐπικριτικὸ τρόπο, ἀλλὰ δὲν ἀποφασίζουμε νὰ ἀλλάξουμε ἐμεῖς καὶ νὰ κάνουμε τὸ καλὸ ποὺ μποροῦμε, ὥστε νὰ συμβάλουμε στὴν ἐνίσχυση τῆς ἀρετῆς καὶ τῆς δημιουργίας, γιὰ νὰ ὑπηρετηθεῖ καὶ νὰ προστατευτεῖ ἡ ἀνθρώπινη ἀξιοπρέπεια.
Ἡ ἐπίκριση καὶ ἡ γκρίνια εἶναι συμπτώματα ἀδράνειας καὶ ἀνευθυνότητας ἀλλὰ καὶ ἄγνοιας γιὰ τὸ τί πραγματικὰ συμβαίνει καὶ τί χρειάζεται νὰ γίνει.
Ὁ ἄνθρωπος ποὺ γνωρίζει τὸν ἑαυτό του δὲν ἔχει ἔνταση, ἔχει ἰσορροπία καὶ εἶναι εὔστοχος καὶ οὐσιαστικὸς γιὰ τὸ τί πρέπει νὰ κάνει, γιὰ νὰ ἐξελιχθεῖ καὶ νὰ βρεῖ τὸν δρόμο τῆς ἀληθινῆς ζωῆς καὶ χαρᾶς.
Τὸ πρόβλημα τοῦ ἀνθρώπου δὲν εἶναι τόσο οἱ δυσκολίες ἢ τὸ κακὸ ἀλλὰ τὸ ὅτι δὲν ἔχει κατεύθυνση ζωῆς.
1 σχόλιο:
«Τὸ πρόβλημα τοῦ ἀνθρώπου δὲν εἶναι τόσο οἱ δυσκολίες ἢ τὸ κακὸ ἀλλὰ τὸ ὅτι δὲν ἔχει κατεύθυνση ζωῆς».
Το πρόβλημα του ανθρώπου δεν είναι τόσο οι δυσκολίες ή το κακό, αλλὰ τό ότι έχει κατεύθυνση ζωής: τὸ τάμπλετ, το φεισμπουκ, τις καφετερίες, τα μπαράκια... και μετά το χάος...
Δημοσίευση σχολίου