Θέλουν οι Φαναριώτες Ορθοδοξία κομμένη και ραμμένη στα μέτρα τους;
Όσον αφορά το πολυδαίδαλο ζήτημα της ουκρανικής εκκλησίας έχουν
κατατεθεί διάφορες και διαφορετικές επιχειρηματολογίες. Χρήζει
ενδελεχούς και προσεκτικής ερεύνης ποιος έχει δίκιο-αν έχει κανείς
δίκιο…
Θεολόγοι Ιεράρχες και καθηγητές έχουν εκφράσει απόψεις, οι οποίες πάντα κάπου στηρίζονται, αλλά είναι δύσκολο να αξιολογηθούν. Και σίγουρα αυτό είναι δουλειά μιας Πανορθόδοξης Συνόδου να το πράξει.
Αντιθέτως οι πληροφορίες που φθάνουν από την Ιταλία δημιουργούν τουλάχιστον απορίες.
Στην κατηγορία των κειμένων της Δογματικής και Συμβολικής Θεολογίας εντάχθηκε από την Μητρόπολη Ιταλίας η ιταλική μετάφραση του Πατριαρχικού Γράμματος της 09.03.2019 προς τον Αρχιεπίσκοπο Αλβανίας!
Υπενθυμίζεται πως προ εικοσαημέρου στην απαντητική του επιστολή στην ανακοίνωση της Εκκλησίας της Αλβανίας με την οποία ζητείται μεταξύ άλλων σύγκληση Πανορθόδοξης Συνόδου για το ουκρανικό εκκλησιαστικό ζήτημα, ο ο Οικουμενικός Πατριάρχης Βαρθολομαίος υπερασπίζεται με σθένος τα…δικαιώματα της "Μητρός " Εκκλησίας, δίνει την δική του εξήγηση για την χορήγηση αυτοκεφαλιών, προσπαθεί να πείσει πως δρα ενωτικά, εξηγεί την αποκατάσταση των σχισματικών Φιλάρετου & Μακάριου, μιλά για κατασυκοφάντηση του ιδίου και του Οικουμενικού Πατριαρχείου και δεν δείχνει διατεθειμένος να κάνει ούτε βήμα πίσω προς την οδό της συγκατάβασης, της συναίνεσης και του διαλόγου.
Κι αυτό το σημείωμα η Μητρόπολη Ιταλίας και Μελίτης, το δημοσίευσε στην ηλεκτρονική της βιβλιοθήκη, στην κατηγορία των κειμένων της Δογματικής και Συμβολικής Θεολογίας με τον ισχυρισμό πως σε αυτό ‘εκφράζονται για πρώτη φορά και με τον πλέον επίσημο και ισχυρό τρόπο βασικές θέσεις της Ορθοδόξου Εκκλησιολογίας”.
Δηλαδή χιλιάδες χρήστες του διαδικτύου από ολόκληρο τον κόσμο που θα επισκέπτονται την ηλεκτρονική βιβλιοθήκη της Μητροπόλεως Ιταλίας, προκειμένου να αναζητήσουν και να μελετήσουν την ορθόδοξη θεολογία στην ιταλική γλώσσα, θα θεωρούν κομμάτι του ορθόδοξου δόγματος την επιχειρηματολογία του κ. Βαρθολομαίου.
Επιχειρηματολογία η οποία έχει έντονα αμφισβητηθεί. Ήδη αναλυτές από την Μόσχα έχουν αντιδράσει στα ιστορικά επιχειρήματα που έχει παρουσιάσει ο Οικουμενικός Πατριάρχης.
Σύμφωνα με τον κ.Βαρθολομαίο, το Μελετιανό σχίσμα του Αιγύπτου του τέταρτου αιώνα είναι ένα σημαντικό ιστορικό προηγούμενο που βοηθά να δικαιολογηθεί η υποδοχή του Φιλάρετου και του Μακάριου και των χιλιάδων μέχρι πρότινος αναγνωρισμένων ως σχισματικών κληρικών τους.
Οι Ρώσοι μιλούν για ανακρίβειες του Βαρθολομαίου και το κατηγορούν πως είναι “απροκάλυπτα απρόσεκτος”.
Ο Βαρθολομαίος γράφει ότι ο επίσκοπος Λυκοπόλεως Μελέτιος στην Αίγυπτο εκδιώχθηκε γύρω στα 302 για παράνομες πράξεις «συμπεριλαμβανομένης της άρνησης της πίστης και της θυσίας στα είδωλα». Οι Ρώσοι απαντούν πως ο σχισματικός κλήρος δεν έγινε δεκτός απολύτως πίσω στην Εκκλησία χωρίς επαναχειροτονία, αλλά μιλά συγκεκριμένα για «επιβεβαιωμένη από μια πιο νόμιμη χειροτονία», σύμφωνα με την απόφαση των Αγίων Πατέρων της Α Οικουμενικής Συνόδου.
Έτσι, σύμφωνα με τους Ρώσους αναλυτές, το προηγούμενο που επικαλείται ο Βαρθολομαίος, είναι, στην πραγματικότητα, άμεσα αντίθετο προς τις πατριαρχικές ενέργειές του στην Ουκρανία.
Επιπλέον, σύμφωνα με τον ρωσικό αντίλογο, ο Μελέτιος δεν εκτοπίστηκε για αποστασία και ειδωλολατρία, όπως ο Βαρθολομαίος ισχυρίζεται, αλλά επειδή είχε χειροτονήσει ιερείς εκτός της δικής του δικαιοδοσίας και δεν αποκαταστάθηκε μονομερώς από τον Πατριάρχη Αλεξάνδρειας όπως υποστηρίζει ο Βαρθολομαίος, αλλά από την Α Οικουμενική Σύνοδο.
Για τους Ρώσους αναλυτές το Μελετιανό Σχίσμα έχει πράγματι εντυπωσιακές ομοιότητες με την ουκρανική κατάσταση, αλλά αντί να υποστηρίζει τις πράξεις της Κωνσταντινούπολης, οι πηγές που ανέφερε ο Πατριάρχης Βαρθολομαίος – και εκείνες που επέλεξε να μην παραθέσει, δηλαδή η Επιστολή της Α Οικουμενικής Συνόδου – χρησιμεύουν ουσιαστικά ως απαγγελία κατηγορίας για την συμπεριφορά του Οικουμενικού Πατριαρχείου.
Από την στιγμή, λοιπόν, που υπάρχουν τέτοιες σοβαρές ενστάσεις , είναι άξιον απορίας πως τόσο αυθαίρετα μια Μητρόπολη του Οικουμενικού θρόνου επιλέγει να εντάξει την επιχειρηματολογία Βαρθολομαίου στην Δογματική Θεολογία!
πηγή
διαβάστε επίσης:Η εν Καρθαγένη Σύνοδος και τα όρια της παπικής εξουσίας. (εξαιρετικό)
Είναι δυνατόν οι ακροθεμέλιοι λίθοι της πίστης μας, τα κείμενα των Αγίων Πατέρων, να συμπεριλαμβάνονται στην ίδια κατηγορία με τις απόψεις του εκάστοτε Πατριάρχη;
Θεολόγοι Ιεράρχες και καθηγητές έχουν εκφράσει απόψεις, οι οποίες πάντα κάπου στηρίζονται, αλλά είναι δύσκολο να αξιολογηθούν. Και σίγουρα αυτό είναι δουλειά μιας Πανορθόδοξης Συνόδου να το πράξει.
Αντιθέτως οι πληροφορίες που φθάνουν από την Ιταλία δημιουργούν τουλάχιστον απορίες.
Στην κατηγορία των κειμένων της Δογματικής και Συμβολικής Θεολογίας εντάχθηκε από την Μητρόπολη Ιταλίας η ιταλική μετάφραση του Πατριαρχικού Γράμματος της 09.03.2019 προς τον Αρχιεπίσκοπο Αλβανίας!
Υπενθυμίζεται πως προ εικοσαημέρου στην απαντητική του επιστολή στην ανακοίνωση της Εκκλησίας της Αλβανίας με την οποία ζητείται μεταξύ άλλων σύγκληση Πανορθόδοξης Συνόδου για το ουκρανικό εκκλησιαστικό ζήτημα, ο ο Οικουμενικός Πατριάρχης Βαρθολομαίος υπερασπίζεται με σθένος τα…δικαιώματα της "Μητρός " Εκκλησίας, δίνει την δική του εξήγηση για την χορήγηση αυτοκεφαλιών, προσπαθεί να πείσει πως δρα ενωτικά, εξηγεί την αποκατάσταση των σχισματικών Φιλάρετου & Μακάριου, μιλά για κατασυκοφάντηση του ιδίου και του Οικουμενικού Πατριαρχείου και δεν δείχνει διατεθειμένος να κάνει ούτε βήμα πίσω προς την οδό της συγκατάβασης, της συναίνεσης και του διαλόγου.
Κι αυτό το σημείωμα η Μητρόπολη Ιταλίας και Μελίτης, το δημοσίευσε στην ηλεκτρονική της βιβλιοθήκη, στην κατηγορία των κειμένων της Δογματικής και Συμβολικής Θεολογίας με τον ισχυρισμό πως σε αυτό ‘εκφράζονται για πρώτη φορά και με τον πλέον επίσημο και ισχυρό τρόπο βασικές θέσεις της Ορθοδόξου Εκκλησιολογίας”.
Δηλαδή χιλιάδες χρήστες του διαδικτύου από ολόκληρο τον κόσμο που θα επισκέπτονται την ηλεκτρονική βιβλιοθήκη της Μητροπόλεως Ιταλίας, προκειμένου να αναζητήσουν και να μελετήσουν την ορθόδοξη θεολογία στην ιταλική γλώσσα, θα θεωρούν κομμάτι του ορθόδοξου δόγματος την επιχειρηματολογία του κ. Βαρθολομαίου.
Επιχειρηματολογία η οποία έχει έντονα αμφισβητηθεί. Ήδη αναλυτές από την Μόσχα έχουν αντιδράσει στα ιστορικά επιχειρήματα που έχει παρουσιάσει ο Οικουμενικός Πατριάρχης.
Σύμφωνα με τον κ.Βαρθολομαίο, το Μελετιανό σχίσμα του Αιγύπτου του τέταρτου αιώνα είναι ένα σημαντικό ιστορικό προηγούμενο που βοηθά να δικαιολογηθεί η υποδοχή του Φιλάρετου και του Μακάριου και των χιλιάδων μέχρι πρότινος αναγνωρισμένων ως σχισματικών κληρικών τους.
Οι Ρώσοι μιλούν για ανακρίβειες του Βαρθολομαίου και το κατηγορούν πως είναι “απροκάλυπτα απρόσεκτος”.
Ο Βαρθολομαίος γράφει ότι ο επίσκοπος Λυκοπόλεως Μελέτιος στην Αίγυπτο εκδιώχθηκε γύρω στα 302 για παράνομες πράξεις «συμπεριλαμβανομένης της άρνησης της πίστης και της θυσίας στα είδωλα». Οι Ρώσοι απαντούν πως ο σχισματικός κλήρος δεν έγινε δεκτός απολύτως πίσω στην Εκκλησία χωρίς επαναχειροτονία, αλλά μιλά συγκεκριμένα για «επιβεβαιωμένη από μια πιο νόμιμη χειροτονία», σύμφωνα με την απόφαση των Αγίων Πατέρων της Α Οικουμενικής Συνόδου.
Έτσι, σύμφωνα με τους Ρώσους αναλυτές, το προηγούμενο που επικαλείται ο Βαρθολομαίος, είναι, στην πραγματικότητα, άμεσα αντίθετο προς τις πατριαρχικές ενέργειές του στην Ουκρανία.
Επιπλέον, σύμφωνα με τον ρωσικό αντίλογο, ο Μελέτιος δεν εκτοπίστηκε για αποστασία και ειδωλολατρία, όπως ο Βαρθολομαίος ισχυρίζεται, αλλά επειδή είχε χειροτονήσει ιερείς εκτός της δικής του δικαιοδοσίας και δεν αποκαταστάθηκε μονομερώς από τον Πατριάρχη Αλεξάνδρειας όπως υποστηρίζει ο Βαρθολομαίος, αλλά από την Α Οικουμενική Σύνοδο.
Για τους Ρώσους αναλυτές το Μελετιανό Σχίσμα έχει πράγματι εντυπωσιακές ομοιότητες με την ουκρανική κατάσταση, αλλά αντί να υποστηρίζει τις πράξεις της Κωνσταντινούπολης, οι πηγές που ανέφερε ο Πατριάρχης Βαρθολομαίος – και εκείνες που επέλεξε να μην παραθέσει, δηλαδή η Επιστολή της Α Οικουμενικής Συνόδου – χρησιμεύουν ουσιαστικά ως απαγγελία κατηγορίας για την συμπεριφορά του Οικουμενικού Πατριαρχείου.
Από την στιγμή, λοιπόν, που υπάρχουν τέτοιες σοβαρές ενστάσεις , είναι άξιον απορίας πως τόσο αυθαίρετα μια Μητρόπολη του Οικουμενικού θρόνου επιλέγει να εντάξει την επιχειρηματολογία Βαρθολομαίου στην Δογματική Θεολογία!
πηγή
διαβάστε επίσης:Η εν Καρθαγένη Σύνοδος και τα όρια της παπικής εξουσίας. (εξαιρετικό)
1 σχόλιο:
Στην κατάσταση που έχει περιπέσει ο Βαρθολομαίος πολύ φοβούμαι ότι μόνο ένας άγιος γέροντας του μεγέθους του οσίου Πορφυρίου θα μπορούσε να τον κάνει να συναισθανθεί την πλάνη του. Αλλά και αυτόν πιθανώς δεν θα τον άκουγε, καθώς είναι γεμάτος από ένα παραφουσκωμένο "Εγώ", εν μέρει λόγω προσωπικότητας, εν μέρει λόγω γεροντικής σκλήρυνσης, εν μέρει λόγω πολυετών κολακειών γελοίων και δολίων αυλοκολάκων....
Κάθε ομιλία του αρχιεπισκόπου Κωνσταντινουπόλεως (ο πλέον ορθός τίτλος) είναι γεμάτη από τις λέξεις "δικαιώματα", "απαράγραπτα δίκαια", φυσικά αναφερόμενος στον εαυτό του και τον θρόνο του. Θυμίζει καταπληκτικά μία (κακιά) μάνα που όλη την ώρα επαναλαμβάνει με μνησικακία στα ενήλικα παιδιά της πόσα τους έχει προσφέρει και αυτά πόσο αχάριστα ήταν όλη τους τη ζωή...
Ειλικρινά, το να κάνει διάλογο κανείς με τέτοιο άνθρωπο είναι σαν να προσπαθεί να μιλήσει σε τοίχο. Η επιστολή του στον αρχιεπίσκοπο Αλβανίας είναι μνημείο εγωπάθειας και ναρκισσιστικής αυτάρκειας. Και δεν μιλάω μόνο για την πάσχουσα πανταχόθεν επιχειρηματολογία, αναφέρομαι κυρίως στο ύφος της επιστολής και το ήθος που αποπνέει. Κανείς πάπας Ρώμης μετά το 1960 δεν διανοήθηκε να μιλήσει έτσι. Απωθεί και προκαλεί αποστροφή στον κάθε άνθρωπο που διαθέτει στοιχειωδώς κοινό νου. Θα θλίβεται πολύ για το κατάντημα του άλλοτε φερέλπιδος ιεράρχη ο εν αγίοις γέροντας Ιάκωβος Τσαλίκης...
Ο Θεός να δίνει μετάνοια σε όλους μας...
Δημοσίευση σχολίου