Fr. Woodman
Είναι κάτι ρωγμές
Σε σώματα ατόφια
Κρουστά, ρωμαλέα
Στιλπνά και περήφανα
Που κρύβονται
Κάτω από των υφασμάτων την ασφάλεια
Να τις προσέχεις
Τώρα που ντύνεσαι ζεστά
Με διπλή φανέλα
Πουλόβερ
Κασκόλ
Καπέλο
Παλτό
Να τις προσέχεις
Μην μεγαλώσουν πολύ
Και χωρέσουνε μέσα τους
Αποστάσεις ασφάλειας
Έξοδοι κινδύνου
Χάσματα
Απουσίες
Κενά
Ρήγματα
Χαράδρες απότομες
Εκκολαπτόμενες σφαίρες
Και άλλα επικίνδυνα
Να τις προσέχεις
Μήπως εκεί
Τριγμοί ξεκινήσουν
Πλεχτούνε ιστοί
Θαφτούν αποτσίγαρα
Σπάσουνε κάδρα
Καούνε παράθυρα
Ξυπνήσουν εφιάλτες
Ανθίσουνε άνθη γκρεμών
Φυτρώσουν παράπονα
Τσακιστούνε ιδέες
Οξειδωθούνε κλειδιά
Μιλήσουν ηφαίστεια
Ουρλιάξουνε βράχοι
Χορέψουν οι άρπαγες
Να τις προσέχεις
Μην μεγαλώσουν πολύ
Ώσπου σε σπάσουν στα δύο.
{Δώρα Μαργέλη }
2 σχόλια:
Και να τις γεμίζεις
Κάθε μέρα
Λίγο λίγο
Με της Λήθης τα χώματα
Με της Αγάπης τα χρώματα
Με της Ψυχής σου το μπόι
Ώσπου τις κλείσεις
Μήπως εκεί
φυτρώσουν παράπονα .....!
Δημοσίευση σχολίου