Ποῦ εἶναι τά ὁστᾶ τοῦ ἀλόγου;
Μία φορὰ καὶ ἕναν καιρό, ὑπῆρχαν περίεργοι ἀρχαῖοι ποὺ ἀρέσκοντο στὸ νὰ γράφουν ἱστορία στὰ νομίσματα. Ἔγραψαν λοιπὸν γιὰ ἕνα αἰώνιο ἄλογο, ἀφοῦ δάφνινο στεφάνι αἰωρεῖτο ἐπάνω ἀπὸ τὸ κεφάλι του, ταὐτισμένο μὲ τὸν Διόνυσο Ζαγρέα, ἀφοῦ φέρει τὰ κέρατα τοῦ ταύρου, νὰ εἶναι στὸ νόμισμα τοῦ Ἀλεξάνδρου.
Εἶναι ὁ Βουκεφάλας βεβαίως, ποὺ κάτω ἀπὸ αὐτὲς τὶς συνθῆκες, εἶχε ὑποχρεωτικὰ τόπο λατρείας. Αὐτὸς ἦταν στὸ Δημιουργοῦ Ἱερό, ὅπως μᾶς διαφωτίζει τὸ δίγραμμα ΔΙ κάτω ἀπὸ τὸν θρόνο τοῦ Διός. Τὸ Ζ πιὸ κάτω, ἁπλᾶ ἐπιβεβαιώνει τὸν Ζαγρέα.
Σήμερα ὑπάρχουν ἀνασκαφικὲς ὁμάδες, ποὺ ἀρέσκονται νὰ ἀποκρύπτουν τὴν ἱστορία τῶν ἀρχαίων. Νὰεὑρίσκουν ὀστᾶ ἀλόγου μέσα στὸ ΔΙ τῆς Ἀμφιπόλεως καὶ νὰ τὰ ἐξαφανίζουν. Νὰ ἐντοπίζεται τὸ ἄγαλμα τοῦ προσκυνήματος στὴν Ῥώμη καὶ ἀντὶ νὰ ξεσηκωθῇ σύσσωμος σὲ ἀγώνα ὁ Ἑλληνικὸς πολιτισμός…..
Δὲν λέω…
Νὰ γιατί ἀρχαιολόγοι, φέρετε δίκαια τὸν τίτλο τῶν νεκροθαπτῶν τοῦ Ἑλληνικοῦ πολιτισμοῦ. Γιὰ ὅσους ἀρχαιολόγους, ὅπως μου λέτε μερικὲς φορές, νομίζετε ὅτι διαφέρουν καὶ εἶναι ἀξιόλογοι, ἐγὼ δὲν θέλω νὰ ἀκούω.
Ὁ σιωπὼν δοκεῖ συναινεῖν!
Ἡ σέλα τοῦ Βουκεφάλα
Τὸ διάσημο ἄλογο χωρὶς ῥάχη, εἶχε ἀρχικὰ σέλα. Ἦταν μία πολύτιμος σέλα, μὲ πολὺ χρυσὸ καὶ πολυτίμους λίθους, ποὺ ἔδενε στὸ μπρούτζινο ἄγαλμα. Ἐπρόκειτο γιὰ διπλὴ τιμὴ καὶ γιὰ τὸν ἀναβάτη Ἀλέξανδρο, ἀλλὰ καὶ γιὰ τὴν ἀξία τοῦ ἀλόγου. Σὲ κοπὲς νομισμάτων, ὁ Βουκεφάλας ἀπεικονίσθη μὲ τὴν σέλα αὐτὴν (1).
Ἡ σέλα ἔγινε λάφυρο τῶν Γαλατῶν, ὅταν αὐτοὶ ἐπέρασαν ἀπὸ τὴν Ἀμφίπολη καὶ ἡ ζημία οὐδέποτε ἀπεκαταστάθη.
Ἦταν σὲ ὅλους γνωστὸ στὴν ἀρχαιότητα, ὅτι ὁ Βουκεφάλας ἐλατρεύετο στὸ Δημιουργοῦ Ἱερὸ (Καστᾶς) στὴν Ἀμφίπολη. Εἴδαμε τὸ δίγραμμα ΔΙ στὸ νόμισμα τοῦ Ἀλεξάνδρου (ποῦ εἶναι τά ὁστᾶ τοῦ ἀλόγου) στὴν προηγούμενη ἀνάρτηση, τὸ ξαναβλέπουμε στὸ νόμισμα τοῦ ΑΝΤΙΟΧΟΥ (2) καὶ πάλι στὸ νόμισμα ἀπὸ τὰ ΑΔΑΝΑ τῆς Κιλικίας (3), ὅπου ὁ Βουκεφάλας εἶναι χωρὶς τὴν σέλα του.
Ἐκεῖ ὁ χαράκτης, πρέπει νὰ εἶχε ἀκριβὴ γνώση πλέον τῆς ζημίας καὶ εἶναι σὰν νὰ τὴν ἀντέγραψε ἀπὸ τὸ ἄγαλμα τοῦ Λυσίππου, ποὺ σήμερα ἐκτίθεται στὸ Καπιτώλιο τῆς Ῥώμης.
Τσίντσιφος Ἀστέριος
Μία φορὰ καὶ ἕναν καιρό, ὑπῆρχαν περίεργοι ἀρχαῖοι ποὺ ἀρέσκοντο στὸ νὰ γράφουν ἱστορία στὰ νομίσματα. Ἔγραψαν λοιπὸν γιὰ ἕνα αἰώνιο ἄλογο, ἀφοῦ δάφνινο στεφάνι αἰωρεῖτο ἐπάνω ἀπὸ τὸ κεφάλι του, ταὐτισμένο μὲ τὸν Διόνυσο Ζαγρέα, ἀφοῦ φέρει τὰ κέρατα τοῦ ταύρου, νὰ εἶναι στὸ νόμισμα τοῦ Ἀλεξάνδρου.
Εἶναι ὁ Βουκεφάλας βεβαίως, ποὺ κάτω ἀπὸ αὐτὲς τὶς συνθῆκες, εἶχε ὑποχρεωτικὰ τόπο λατρείας. Αὐτὸς ἦταν στὸ Δημιουργοῦ Ἱερό, ὅπως μᾶς διαφωτίζει τὸ δίγραμμα ΔΙ κάτω ἀπὸ τὸν θρόνο τοῦ Διός. Τὸ Ζ πιὸ κάτω, ἁπλᾶ ἐπιβεβαιώνει τὸν Ζαγρέα.
Σήμερα ὑπάρχουν ἀνασκαφικὲς ὁμάδες, ποὺ ἀρέσκονται νὰ ἀποκρύπτουν τὴν ἱστορία τῶν ἀρχαίων. Νὰεὑρίσκουν ὀστᾶ ἀλόγου μέσα στὸ ΔΙ τῆς Ἀμφιπόλεως καὶ νὰ τὰ ἐξαφανίζουν. Νὰ ἐντοπίζεται τὸ ἄγαλμα τοῦ προσκυνήματος στὴν Ῥώμη καὶ ἀντὶ νὰ ξεσηκωθῇ σύσσωμος σὲ ἀγώνα ὁ Ἑλληνικὸς πολιτισμός…..
Δὲν λέω…
Νὰ γιατί ἀρχαιολόγοι, φέρετε δίκαια τὸν τίτλο τῶν νεκροθαπτῶν τοῦ Ἑλληνικοῦ πολιτισμοῦ. Γιὰ ὅσους ἀρχαιολόγους, ὅπως μου λέτε μερικὲς φορές, νομίζετε ὅτι διαφέρουν καὶ εἶναι ἀξιόλογοι, ἐγὼ δὲν θέλω νὰ ἀκούω.
Ὁ σιωπὼν δοκεῖ συναινεῖν!
Ἡ σέλα τοῦ Βουκεφάλα
Τὸ διάσημο ἄλογο χωρὶς ῥάχη, εἶχε ἀρχικὰ σέλα. Ἦταν μία πολύτιμος σέλα, μὲ πολὺ χρυσὸ καὶ πολυτίμους λίθους, ποὺ ἔδενε στὸ μπρούτζινο ἄγαλμα. Ἐπρόκειτο γιὰ διπλὴ τιμὴ καὶ γιὰ τὸν ἀναβάτη Ἀλέξανδρο, ἀλλὰ καὶ γιὰ τὴν ἀξία τοῦ ἀλόγου. Σὲ κοπὲς νομισμάτων, ὁ Βουκεφάλας ἀπεικονίσθη μὲ τὴν σέλα αὐτὴν (1).
Ἡ σέλα ἔγινε λάφυρο τῶν Γαλατῶν, ὅταν αὐτοὶ ἐπέρασαν ἀπὸ τὴν Ἀμφίπολη καὶ ἡ ζημία οὐδέποτε ἀπεκαταστάθη.
Ἦταν σὲ ὅλους γνωστὸ στὴν ἀρχαιότητα, ὅτι ὁ Βουκεφάλας ἐλατρεύετο στὸ Δημιουργοῦ Ἱερὸ (Καστᾶς) στὴν Ἀμφίπολη. Εἴδαμε τὸ δίγραμμα ΔΙ στὸ νόμισμα τοῦ Ἀλεξάνδρου (ποῦ εἶναι τά ὁστᾶ τοῦ ἀλόγου) στὴν προηγούμενη ἀνάρτηση, τὸ ξαναβλέπουμε στὸ νόμισμα τοῦ ΑΝΤΙΟΧΟΥ (2) καὶ πάλι στὸ νόμισμα ἀπὸ τὰ ΑΔΑΝΑ τῆς Κιλικίας (3), ὅπου ὁ Βουκεφάλας εἶναι χωρὶς τὴν σέλα του.
Ἐκεῖ ὁ χαράκτης, πρέπει νὰ εἶχε ἀκριβὴ γνώση πλέον τῆς ζημίας καὶ εἶναι σὰν νὰ τὴν ἀντέγραψε ἀπὸ τὸ ἄγαλμα τοῦ Λυσίππου, ποὺ σήμερα ἐκτίθεται στὸ Καπιτώλιο τῆς Ῥώμης.
Τσίντσιφος Ἀστέριος
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου